Σε περίπτωση
πυρηνικής καταστροφής, αν καταφέρετε να επιζήσετε (!), μην κάνετε το
λάθος και σπεύσετε να το γιορτάσετε με μια παγωμένη μπύρα.
Η σύγχρονη επιστήμη καταρρίπτει τα αποτελέσματα μιας παλιάς έρευνας του αμερικανικού στρατού, η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα εμφιαλωμένα ποτά είναι ασφαλή για κατανάλωση όταν το πυρηνικό μανιτάρι κατακαθίσει.
Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος LiveScience.com, ο ιστορικός της επιστήμης Άλεξ Βέλερσταϊν ανέσυρε πρόσφατα από το συρτάρι τα ευρήματα της «Επιχείρησης Τσαγερό», μιας σειράς δοκιμών που είχαν γίνει στην έρημο της Νεβάδα το 1955 προκειμένου να απαντηθούν πρακτικά ερωτήματα για τις τροφές και τα ποτά που θα μπορούσαν να συντηρήσουν τους επιζήσαντες μιας πυρηνικής καταστροφής.
Ένα από τα πειράματα της επιχείρησης είχε τίτλο «Επιδράσεις των πυρηνικών εκρήξεων σε εμπορικά συσκευασμένα ποτά». Όπως εξηγούσαν οι συντάκτες της μελέτης, «τα συσκευασμένα ποτά, τόσο η μπύρα όσο και τα αναψυκτικά, είναι τόσο ευρέως διαθέσιμα στις αστικές περιοχές ώστε είναι προφανές ότι θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως σημαντικές πηγές υγρών».
Οι ερευνητές του στρατού τοποθέτησαν μια μεγάλη ποικιλία ποτών σε μπουκάλι ή κουτάκι σε απόσταση από 300 μέτρα έως 3,2 χιλιόμετρα από το σημείο μηδέν δύο πυρηνικών εκρήξεων.
Λίγες ώρες μετά, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μόνο τα μπουκάλια που βρίσκονταν στην ελάχιστη απόσταση από την έκρηξη ήταν ραδιενεργά, και σε κάθε περίπτωση η ραδιενέργεια βρισκόταν «εντός των επιτρεπτών ορίων για επείγουσα χρήση». Σύμφωνα με τον Βέλερσταϊν, αυτό σήμαινε ότι τα ποτά δεν θα προκαλούσαν άμεσες παρενέργειες.
Ο στρατός φρόντισε μάλιστα να υποβάλλει τα ποτά σε «άμεσες δοκιμές γεύσης», στις οποίες διαπιστώθηκε μια «μικρή αλλοίωση» στα δείγματα που δέχθηκαν τα μέγιστα επίπεδα ραδιενέργειας. Παρόλα αυτά, τα ακτινοβολημένα ποτά κρίθηκαν ασφαλή για κατανάλωση.
Όμως το τελικό συμπέρασμα της έρευνας δεν βρίσκει σύμφωνους άλλους επιστήμονες. Όπως εξηγεί ο Ρέικο Χένινγκ, αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ, τα μπουκάλια και τα αλουμινένια κουτάκια της μπύρας και των αναψυκτικών γίνονται ραδιενεργά έπειτα από μια πυρηνική έκρηξη.
«Οι πυρηνικές εκρήξεις απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες νετρονίων, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν μεταστοιχείωση στα χημικά στοιχεία και να τα καταστήσουν ραδιενεργά» αναφέρει ο ειδικός.
Αυτού του είδους η μεταστοιχείωση, επισημαίνει, είναι πιθανότερο να συμβεί σε βαριά στοιχεία όπως το αλουμίνιο και το πυρίτιο του γυαλιού, καθώς και στα άτομα χαλκού που μπορούν να μολύνουν τη μπύρα στη διαδικασία παραγωγής της.
Πιο ασφαλή για κατανάλωση θα ήταν τα ποτά και το νερό σε πλαστικά μπουκάλια. Δεδομένου όμως ότι οι περισσότερες πηγές νερού περιέχουν χλώριο και κάλιο, σχετικά βαριά στοιχεία που μπορούν να μεταστοιχειωθούν, το κυριότερο πρόβλημα για τους επιζώντες σύμφωνα με τον Χένινγκ θα ήταν η ανεύρεση καθαρού νερού.
Μετά την έκρηξη, επομένως, το καλύτερο δροσιστικό θα ήταν το νερό που βρίσκεται σε πλαστικά μπουκάλια και έχει αποθηκευτεί στο υπόγειο.
[Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ]
Η σύγχρονη επιστήμη καταρρίπτει τα αποτελέσματα μιας παλιάς έρευνας του αμερικανικού στρατού, η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα εμφιαλωμένα ποτά είναι ασφαλή για κατανάλωση όταν το πυρηνικό μανιτάρι κατακαθίσει.
Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος LiveScience.com, ο ιστορικός της επιστήμης Άλεξ Βέλερσταϊν ανέσυρε πρόσφατα από το συρτάρι τα ευρήματα της «Επιχείρησης Τσαγερό», μιας σειράς δοκιμών που είχαν γίνει στην έρημο της Νεβάδα το 1955 προκειμένου να απαντηθούν πρακτικά ερωτήματα για τις τροφές και τα ποτά που θα μπορούσαν να συντηρήσουν τους επιζήσαντες μιας πυρηνικής καταστροφής.
Ένα από τα πειράματα της επιχείρησης είχε τίτλο «Επιδράσεις των πυρηνικών εκρήξεων σε εμπορικά συσκευασμένα ποτά». Όπως εξηγούσαν οι συντάκτες της μελέτης, «τα συσκευασμένα ποτά, τόσο η μπύρα όσο και τα αναψυκτικά, είναι τόσο ευρέως διαθέσιμα στις αστικές περιοχές ώστε είναι προφανές ότι θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως σημαντικές πηγές υγρών».
Οι ερευνητές του στρατού τοποθέτησαν μια μεγάλη ποικιλία ποτών σε μπουκάλι ή κουτάκι σε απόσταση από 300 μέτρα έως 3,2 χιλιόμετρα από το σημείο μηδέν δύο πυρηνικών εκρήξεων.
Λίγες ώρες μετά, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μόνο τα μπουκάλια που βρίσκονταν στην ελάχιστη απόσταση από την έκρηξη ήταν ραδιενεργά, και σε κάθε περίπτωση η ραδιενέργεια βρισκόταν «εντός των επιτρεπτών ορίων για επείγουσα χρήση». Σύμφωνα με τον Βέλερσταϊν, αυτό σήμαινε ότι τα ποτά δεν θα προκαλούσαν άμεσες παρενέργειες.
Ο στρατός φρόντισε μάλιστα να υποβάλλει τα ποτά σε «άμεσες δοκιμές γεύσης», στις οποίες διαπιστώθηκε μια «μικρή αλλοίωση» στα δείγματα που δέχθηκαν τα μέγιστα επίπεδα ραδιενέργειας. Παρόλα αυτά, τα ακτινοβολημένα ποτά κρίθηκαν ασφαλή για κατανάλωση.
Όμως το τελικό συμπέρασμα της έρευνας δεν βρίσκει σύμφωνους άλλους επιστήμονες. Όπως εξηγεί ο Ρέικο Χένινγκ, αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Τσάπελ Χιλ, τα μπουκάλια και τα αλουμινένια κουτάκια της μπύρας και των αναψυκτικών γίνονται ραδιενεργά έπειτα από μια πυρηνική έκρηξη.
«Οι πυρηνικές εκρήξεις απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες νετρονίων, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν μεταστοιχείωση στα χημικά στοιχεία και να τα καταστήσουν ραδιενεργά» αναφέρει ο ειδικός.
Αυτού του είδους η μεταστοιχείωση, επισημαίνει, είναι πιθανότερο να συμβεί σε βαριά στοιχεία όπως το αλουμίνιο και το πυρίτιο του γυαλιού, καθώς και στα άτομα χαλκού που μπορούν να μολύνουν τη μπύρα στη διαδικασία παραγωγής της.
Πιο ασφαλή για κατανάλωση θα ήταν τα ποτά και το νερό σε πλαστικά μπουκάλια. Δεδομένου όμως ότι οι περισσότερες πηγές νερού περιέχουν χλώριο και κάλιο, σχετικά βαριά στοιχεία που μπορούν να μεταστοιχειωθούν, το κυριότερο πρόβλημα για τους επιζώντες σύμφωνα με τον Χένινγκ θα ήταν η ανεύρεση καθαρού νερού.
Μετά την έκρηξη, επομένως, το καλύτερο δροσιστικό θα ήταν το νερό που βρίσκεται σε πλαστικά μπουκάλια και έχει αποθηκευτεί στο υπόγειο.
[Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ]