(22/09/2011 10:55)
Η
προ των θυρών χρεοκοπία της χώρας έχει αρχίσει να ανησυχεί πλέον τους
πάντες και όλη σχεδόν την οικουμένη. Κανείς δεν είναι πλέον σε θέση να
κάνει προβλέψεις, να καταστρώσει σχέδια, να προγραμματίσει τις εργασίες
του. Και αυτό γιατί καθημερινά τα πάντα ανατρέπονται. Και επιπλέον στα
συντρίμμια που προκαλούνται βασιλεύει η απελπισία, το
άγχος, η απογοήτευση και ο θρήνος που δημιουργεί η απώλεια...Το σκάφος
που λέγεται «Ελλάς» κλυδωνίζεται. Έχει πέσει σε μεγάλη τρικυμία και
κινδυνεύει να βουλιάξει τώρα και οικονομικά. Και λέμε και οικονομικά
γιατί προηγήθηκε της οικονομικής κρίσης μια άλλη μεγαλύτερης μορφής
κρίση. Μια κρίση που τεχνηέντως προκάλεσε ο Αντίδικος. Μια κρίση που
απέβλεπε να καταστήσει κέντρο αναφοράς στο σχολείο, στο Πανεπιστήμιο, στην πολιτική, στην κοινωνία
ακόμη και μέσα στους ναούς μας τον εγωπαθή -εγωκεντρικό πολίτη! Μια
κρίση που σημαία είχε την αλόγιστη ευημερία, νοούμενη κυρίως ως
συσσώρευση πλούτου και άκρατη απόλαυση.Για την κρίση αυτή ουδείς
ανησυχούσε. Ακόμη και οι θρησκευτικοί ορθόδοξοι ταγοί εκτός ελαχίστων
εξαιρέσεων ήταν και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να είναι συνειδητά ή
ασυνείδητα γαντζωμένοι στο τρένο του Αντιδίκου! Ως εκ τούτου
αποβλακώθηκε ο ελληνικός ορθόδοξος λαός, τυφλώθηκε από τις αντανακλάσεις
της ασυδοσίας, μεταμορφώθηκε σε ζαλισμένο κοπάδι που ανέλαβαν να το
κατευθύνουν εντελώς ακατάλληλοι οδηγοί. Κάποιοι λιγοστοί βλέποντας εδώ
και δεκαετίες την κατάντια του ορθοδόξου λαού έκρουαν τον κώδωνα του
κινδύνου. Ο εκκωφαντικός ωστόσο, θόρυβος που προκαλούσαν οι σειρήνες και
οι ιαχές των τυφλών οργάνων του Αντιδίκου όχι μόνο εξαφάνιζε τον ήχο
του κώδωνα κινδύνου που ηχούσε στο σκάφος που λέγεται «Ελλάς» αλλά
μετέτρεπε τους τότε ανησυχούντες σε γραφικούς και τιποτένιους... Και
δυστυχώς αυτό γίνεται μέχρι και σήμερα. Κάποιοι άλλοι που έβλεπαν πως το
σκάφος οδεύει προς την κατεύθυνση της καταιγίδας και του τυφώνα, χωρίς
να διαθέτει τα απαραίτητα εφόδια και τη δύναμη να τον αντιμετωπίσει
έμειναν σε μια γωνιά σαν τους λαθρεπιβάτες και ενοχικά σιωπούσαν
αναμένοντας το μοιραίο. Και το μοιραίο είναι η πνευματική χρεοκοπία της
οποίας απόηχος και αποτέλεσμα είναι η οικονομική χρεοκοπία.
Αν και το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν γραφεί πάρα πολλά για
την πνευματική κρίση που προηγήθηκε εν τούτοις παρατηρείται το φαινόμενο
να μην καταβάλλονται προσπάθειες λήψης μέτρων που θα βοηθούσαν να
εξέλθουμε τάχιστα εξ αυτής! Αντιθέτως μάλιστα επιχειρείται η
μεγιστοποίηση της μέσω αποφάσεων των εικονικών και τιποτένιων ηγετών που
αποβλέπουν στην περαιτέρω έντασή της. Και ως έξοδος από την πνευματική
κρίση νοείται η αρπαγή του πηδαλίου του σκάφους «Ελλάς» από τα χέρια του
Αντιδίκου στον οποίο το παραδώσαμε με τις συμπεριφορές μας και τα
συνεχή σφάλματά μας και η επιστροφή του στα χέρια του Χριστού. Και πώς
χριστιανοί μου θα γίνει τούτο; Πώς θα εκδιώξουμε τον Αντίδικο από το
ευλογημένο σκάφος πριν το διαλύσει στα βράχια; Πώς θα τον αναγκάσουμε να
επιστρέψει στα τάρταρα του σκότους που συνειδητά εκείνος και οι όμοιοι
του επέλεξαν ως αιώνιο οίκο και επιχειρούν να οδηγήσουν και εμάς; Πώς θα
αλλάξουμε ρότα στον μπούσουλα του ολέθρου; Πώς θα δώσουμε ένα τέλος στη
δια γυμνού οφθαλμού γενική κατρακύλα μας; Πώς θα επιστρέψουμε σε
λιμάνια γαλήνης; Πώς θα επιστρέψει το χαμόγελο της αισιοδοξίας στα χείλη
των Ελλήνων; Πώς θα καταστούμε και πάλι παράδειγμα προς μίμηση σε
ολάκερο τον πλανήτη; Πώς θα διασώσουμε τις κλυδωνιζόμενες οικογένειες
και τα παιδιά μας; Πώς, πώς χριστιανοί μου;
Μοναδική λύση η μετάνοια
Το
μέτρο καλέ μου άνθρωπε που δίδει οριστικό τέλος στην μαστίζουσα
πνευματική χρεοκοπία λέγεται ειλικρινής μετάνοια. Βασίζεται σε δύο
βασικούς άξονες που αποτελούν τις ισχυρές μηχανές που μας γλυτώνουν
οριστικά από κλυδωνισμούς και τραγωδίες. Ο πρώτος άξονας είναι η
ταπείνωση. Με την άμεση ενεργοποίηση του άξονα τούτου το σκάφος «Ελλάς»
θα γυρίσει κόντρα στον καιρό και στα πελώρια κύματα. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει πως πλέον το αναλαμβάνει έμπειρος καπετάνιος; Καπετάνιος που
μπορεί να το περάσει πάνω από τα κύματα με ασφάλεια; Καπετάνιος που
δαμάζει με μια μόνο κίνηση του χεριού του τους ανέμους και διαλύει τις
θύελλες. Καπετάνιος που σαν τον προφήτη Ιωνά... ρίχνεται στη θάλασσα και
θυσιάζεται μένοντας τρεις ημέρες στο φοβερό κήτος προκειμένου να σωθεί
το πλήρωμα του! Και τέτοιος μοναδικός καπετάνιος που θα δώσει τέλος στα
κύματα της αμφιβολίας που δημιουργεί η εγωπάθεια είναι ο Ιησούς Χριστός.
Γιατί η ταπείνωση έχει να κάνει με οριστική διαγραφή των προσωπικών
σχεδίων μας και με τη συνειδητή άνευ όρων ένταξη στο σωτήριο σχέδιο του
τριαδικού Θεού. Η ταπείνωση έχει να κάνει με τη συνειδητή αποστροφή μας
προς καθετί που αφήνει περιθώρια δράσης στον Αντίδικο είτε αυτό λέγεται
εξουσία (εγωκεντρισμός), είτε προσκόλληση σε ασήμαντα εφήμερα πράγματα
(υλικός πλούτος). Η ταπείνωση οδηγεί σε άνοιγμα της πύλης της καρδιάς
μας στο Φως και τη Ζωή. Η ταπείνωση λειτουργεί σαν τ' αλέτρι του
γεωργού που μετατρέπει το πετρώδες έδαφος της ψυχής σε γόνιμο και
καρποφόρο χωράφι από το οποίο πηγάζουν και ρέουν οι λησμονημένες σήμερα
αρετές που με λεπτομέρειες περιγράφει ο Απόστολος Παύλος σε όλες τις
επιστολές του. Η ταπείνωση σε μετατρέπει σε όργανο του φωτός και της
αγάπης, αφού δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να καταστεί η ψυχή σου
οίκος του Κυρίου!
Ο δεύτερος άξονας είναι η προσευχή και η νηστεία! Η πρώτη, δηλαδή η προσευχή επαναφέρει την ορθή και χωρίς παράσιτα επικοινωνία
πληρώματος και καπετάνιου έτσι ώστε να προσαρμόζονται όλοι στις εντολές
που θα γλυτώσουν το σκάφος από την καταιγίδα. Η δεύτερη μας επαναφέρει
καλέ μου άνθρωπε από το συμφεροντολογικό εγώ στο εμείς της ανιδιοτελούς
αγάπης και προσφοράς. Νηστεία, όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
σημαίνει να κρατάς φυλακισμένη τη γλώσσα σου. Νηστεία σημαίνει να
δαμάζεις τα πάθη σου. Νηστεία σημαίνει αποχή από καθετί που θα άλλαζε
την ισορροπία του σκάφους. Νηστεία σημαίνει επαναφορά στη ζωή των
πραγματικών αξιών και ιδανικών. Σημαίνει ακόμη επιστροφή στη θυσία που
ανοίγει διάπλατα την οδό μέσω της οποίας έρχεται η δωρεά της Θείας
Χάριτος. Με προσευχή και νηστεία οφείλει να πορεύεται το σκάφος «Ελλάς»
προς συνάντηση της γης της επαγγελίας...
Καλοί μου Χριστιανοί, ακούγεται μετ' επιτάσεως από πολλούς πως η
ευλογημένη χώρα μας έχει καταστεί πειραματόζωο των συνεργούντων στο
μυστήριο της ανομίας, βδελυρών λεσχών και στοών (βλ. Μπίλντερμπεργκ,
μασωνία, τριμερής κ.ο.κ.)! Το πείραμά τους αποσκοπεί η εδώ και καιρό
πνευματική και οικονομική χρεοκοπία να μας οδηγήσει σε μία άνευ όρων
σκλαβιά που επιβάλλει ο Αντίδικος. Το ερώτημα λοιπόν που απ' όλους
τίθεται έχει να κάνει με το πως θα ξεφύγουμε από τον κλοιό τους; Πως θα
αντιδράσουμε; Πως θα γκρεμίσουμε το σύστημα αυτό της σήψης και της
διαφθοράς;
Ας μη ξεγελιόμαστε! Ούτε με απεργίες, ούτε με
διαδηλώσεις, ούτε με διαμαρτυρίες, ούτε με καταλήψεις θα πέσει το σαθρό
σύστημα. Γιατί όλα αυτά αποτελούν τρόπους που το ίδιο δημιούργησε. Το
ολέθριο σύστημα θα γκρεμιστεί όταν εμείς του γυρίσουμε συνειδητά την
πλάτη. Και αυτό γίνεται όταν επαναφέρουμε το Θεό ως βάση, αφετηρία και
μοχλό της ζωής μας, όταν κλείσουμε τις πηγές μόλυνσης που το ενισχύουν
και το διατηρούν. Φανταστείτε λοιπόν τους Έλληνες να καθηλώνουν λ. χ. τα
αυτοκίνητά τους για πέντε μήνες. Φανταστείτε να επιλέγουν για τρεις
μήνες να μείνουν χωρίς ρεύμα. Φανταστείτε τι θα πάθουν οι διαχειριστές
της κακιάς ώρας (πολιτικοί και θρησκευτικοί) μόλις αντικρύσουν το
μέγεθος αυτής της θυσίας; Το σαθρό τότε σύστημα θα γκρεμιστεί όπως τα
τείχη της Ιεριχούς σε λίγες μόνο ώρες γιατί θα παιανίζουν και θα ηχούν
δοξολογικές αγγελικές φωνές. Τότε θα δείτε, όπως λέγει γέροντας ασκητής
από το Παγγαίο Όρος τα ουράνια τάγματα με επικεφαλής την Παναγία μας με
τον Άγιο Γεώργιο να προπορεύονται αυτών με κατεύθυνση τη
Βασιλεύουσα. Κάποιοι ήδη τ' ακούν και τα βλέπουν και φτερουγίζει από
χαρά η ψυχή τους! Προμηνύουν σαρωτικές αλλαγές με εξελίξεις που
προκαλούν την ελευθερία της σκλαβωμένης Πόλης... Γιατί « ο κατοικών εν
βοηθεία του Υψίστου, εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται... Ου
προσελεύσεται προς σε κακά, και μάστιξ ουκ εγγιεί εν τω σκηνώματί
σου...» (ψαλμ. 90ος)
Μην πτοείσθε λοιπόν καλοί μου άνθρωποι
και απογοητεύεσθε! Έρχονται καλές ημέρες γι' όλους αυτούς που θα
επιλέξουν την μετάνοια ως αντίδοτο στην κρίση, γι' αυτούς που θα
ενταχθούν συνειδητά και τάχιστα στο σχέδιο σωτηρίας του τριαδικού Θεού,
του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος νυν και αεί και εις τους
αιώνες των αιώνων. Αμήν
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011
