Ο «πατριάρχης» του ελληνικού κινηματογράφου Φιλοποίμην Φίνος!

 

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Αποκλήθηκε  «πατριάρχης» του ελληνικού κινηματογράφου και δικαίως, αφού αυτός ο χαρακτηρισμός αποδίδει ακριβοδίκαια, την πελώρια και πολυεπίπεδη συμβολή του Φιλοποίμενα Φίνου στην εξακτίνωση και στην ανακαίνιση του ελληνικού κινηματογράφου. Σε όλη του τη ζωή διακρίθηκε από το ασίγαστο πάθος του για την κινηματογραφία,  στην οποία απέθεσε και επένδυσε όλη του την περιουσία, εισάγοντας και πρωτοποριακές κινηματογραφικές τεχνικές από τη Γαλλία στην Ελλάδα,  για να φτάσει ως και την οδυνηρή χρεοκοπία.  Πάντως σε όλη αυτή τη λαμπρή ηθικά  και καρποφόρα κινηματογραφική του πορεία,  ο Φίνος μεγάλυνε τον ελληνικό κινηματογράφο,  τον λάμπρυνε με την αισθητική του πρωτοπορία και οι 175 ταινίες που παρήγε, στην κυριολεξία έχουν  αποτυπωθεί στη χρυσή ιστορία της κινηματογραφίας μας.

Ο Φιλοποίμην Φίνος είδε το φως της ζωής στην Κάτω Τιθορέα της Λοκρίδος στα 1907.  Μεγάλωσε σε ένα πνευματικά εύκρατο περιβάλλον,  με γονείς πολύ καλλιεργημένους  και με πολύ υψηλά αισθητικά και πνευματικά πρότυπα,  που πρωτίστως του

καλλιεργούσε ο γιατρός πατέρας του.  Παρότι ο Φιλοποίμην εισήχθη  και σπούδασε στη Νομική Αθηνών,  δεν άσκησε ποτέ μαχόμενη δικηγορία.  Διοχέτευσε τα επαγγελματικά του όνειρα και την καρδιά του  στον κινηματογράφο, πού ήταν ο μεγάλος του στόχος, από την παιδική του ηλικία.  Ήδη το 1939 πουλάει όλη την περιουσία του και ιδρύει στο Καλαμάκι, τα «Ελληνικά κινηματογραφικά στούντιο».  Τον επόμενο χρόνο κάνει και  το  πρωτόλειο σκηνοθετικό του  εγχείρημα,  με την ταινία «Το τραγούδι του χωρισμού»,  έχοντας πρωταγωνιστές τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και την  Λήδα Μιράντα,  το οποίο  φεύ απέτυχε.  Επακολουθεί μία οδυνηρή περίοδος για τον οραματιστή Φιλοποίμενα Φίνο,  καθώς οι

Γερμανοί σκοτώνουν των πατριωτικών πεποιθήσεων του πατέρα του, καταστρέφουν τον εξοπλισμό του στούντιο που είχε δημιουργήσει,  ενώ  κατάσχουν και τα «Επίκαιρα»  που είχε δημιουργήσει, με  δραματικές σκηνές από την οδυνηρή γερμανική κατοχή.

Πάραυτα ο φέρελπις κινηματογραφικά Φίνος, δεν καταθέτει τα όπλα.  Το 1943  ιδρύει  την κορυφαία «Φίνος Φίλμς» επί της οδού Στουρνάρα και το 1957  μετεστεγάζει οριστικά  τα κινηματογραφικά  του στούντιο,  επί της οδού Χίου  53 στα Πατήσια.  Στα 1964 ο Φίνος πρωτοπορώντας πάντα,  δημιουργεί την πρώτη ελληνική ταινία με στερεοφωνικό ήχο,  τα ανεπανάληπτα «Κορίτσια για φίλημα»,  τα οποία προβάλλονται μόνο στον κινηματογράφο «Αττικόν» της Σταδίου,  ο οποίος και έχει μοναδικά την αντίστοιχη τεχνική υποδομή,  για Stereo προβολή.  

Και το 1971,  προχωρώντας ακόμα περαιτέρω τις κινηματογραφικές του επενδύσεις,  εγκαινιάζει στην Παιανία, τα  υψηλότερη  ποιότητας κινηματογραφικά  studio των Βαλκανίων.  Θα παράξει συνολικά 175 ταινίες,  πολλές εκ των οποίων συγκαταλέγονται  στα διαμάντια του ελληνικού κινηματογράφου.  Αναφέρουμε ενδεικτικά τις :  «Η Αγνή του λιμανιού» (1952), «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961),  «Μανταλένα» (1960),  «Στεφανία» (1966),  «Οι κυρίες της αυλής»  (1966),  «Η θεία από το Σικάγο» (1957),  «Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο» (1957) κ.α.  Στην μακρά και φίλεργη κινηματογραφική του πορεία, ο μεγάλος Φιλοποίμην Φίνος,  συνεργάστηκε με όλα τα αστέρια του ελληνικού κινηματογράφου,  πολλά εκ των οποίων στην κυριολεξία τα διέπλασε ο ίδιος.  Συνεργάστηκε έτσι με την Αλίκη Βουγιουκλάκη,  τον Νίκο Κούρκουλο,  τη Ρένα Βλαχοπούλου,  τον Αλέκο Αλεξανδράκη,  την Ζωή Λάσκαρη,  την Τζένη Καρέζη,  την Μάρθα Καραγιάννη,   τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ,  την Γεωργία Βασιλειάδου,  τον Ντίνο ηλιόπουλο κ.α.

Ο Φίνος με την κινηματογραφική του  οξύνοια,  διέβλεψε και στήριξε τη διεθνή καριέρα της Μεγάλης Ειρήνης Παππά.  Πάραυτα δεν πίστεψε στο κινηματογραφικό άστρο της Μελίνας Μερκούρη,  ένεκα του μεγάλου της στόματος.  Και έτσι απώλεσε την ευκαιρία, η «Φίνος Φιλμ»,  να αποκτήσει διεθνές κύρος,  αρνούμενος τη συμπαραγωγή του αριστουργήματος «Ποτέ την Κυριακή» με τη Μελίνα Μερκούρη το 1960, που απογειώθηκε παγκοσμίως και εξακτίνωσε στην οικουμένη, όλους τους συντελεστές της !  Κύκνειο άσμα για τον μοναδικό Φιλοποίμενα Φίνο που ήδη είχε αρχίσει να έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα,  η παραγωγή «Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται» το 1977,  με πρωταγωνιστή τον

κορυφαίο  μας κωμικό Διονύση Παπαγιαννόπουλο,  που ουσιαστικά αποτέλεσε τη χαριστική βολή,  στην παραπαίουσα και χρεοκοπημένη, πάλαι ποτέ κραταιά «Φίνος Φιλμ».  Ήδη προσβεβλημένος από το 1970 από καρκίνο,  ο ανεπανάληπτος αυτοκράτορας του ελληνικού κινηματογρά-φου Φιλοποίμην Φίνος,  άφησε την τελευταία του πνοή,  στις 26 Ιανουαρίου του 1977, σκορπίζοντας άφατη θλίψη στην ελληνική κοινωνίας, που τόσο τον είχε λατρέψει και που τόσο είχε αντλήσει κουράγιο, ηθική απαντοχή, αλλά και χαμόγελο ζωής, στα κινηματογρα-φικά αριστουργήματά του, τις δίσεκτες για τον ελληνικό λαό, μεταπολεμικές δεκαετίες. Χωρίς να αποτελεί υπερβολή, ο χρυσός ασπρόμαυρος ελληνικός κινηματογράφος του ’50 και του ’60, ήταν αυτός ο ίδιος ο Φίνος !

Ανείπωτο πάθος και ανεκλάλητη αγάπη,  για την πρόοδο και την αισθητική τελειοποίηση της κινηματογραφίας,  ήταν τα στοιχεία με τα οποία πορεύτηκε στην καλλιτεχνική του διαδρομή,  ο απαράμιλλος Φιλοποίμην Φίνος,  που έγραψε με τα 175 διαμάντια του,  τις ενδοξότερες, χρυσές σελίδες, στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.  Θα τον θυμόμαστε για πάντα, με σεβασμό και αγάπη !

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr