Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος ήταν ανεψιός του Αποστόλου Βαρνάβα
και η μητέρα του ονομαζόταν Μαρία. Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την
Κύπρο, αργότερα όμως εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό όνομα του
ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε
κατά τη συνήθεια που υπήρχε τότε. Και μ' αυτό έμεινε γνωστός στον
χριστιανικό κόσμο.
Ο Μάρκος από πολύ νωρίς μπήκε στην υπηρεσία
της Εκκλησίας, συνοδεύοντας το θείο του Βαρνάβα και τον Απ. Παύλο στις
διάφορες περιοδείες τους. Επίσης, εργάσθηκε για πολύ καιρό κοντά στον
Απ. Πέτρο. Κατά την παράδοση, ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο,
τη Λιβύη, τη Βαρβαρία, και είχε χρηματίσει πρώτος επίσκοπος
Αλεξανδρείας. Ο ευαγγελιστής Μάρκος πιστεύεται ακόμη ότι είναι εκείνος ο
νεανίσκος, που, όπως αναφέρει ο ίδιος στο Ευαγγέλιο του (Μαρ. ιδ',
51-52), ακολούθησε τον Ιησού μετά τον Μυστικό Δείπνο στον κήπο της
Γεθσημανής τυλιγμένος σ' ένα σινδόνι, Μετά τη σύλληψη του θείου
Διδασκάλου οι υπηρέτες όρμισαν και προς αυτόν. Μα ο νεανίσκος, για να
γλιτώσει, αφήκε το σινδόνι κι έφυγε γυμνός.
Για τον τρόπο του
θανάτου του οι γνώμες διίστανται. Η μία αναφέρει ότι πέθανε ειρηνικά
στην Αλεξάνδρεια, ενώ η άλλη, ότι πέθανε δια λιθοβολισμού από τους
ειδωλολάτρες. Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, ο Απόστολος Μάρκος, κάποια
μέρα που κήρυττε, τον άρπαξαν οι εχθροί της πίστεως, οι εθνικοί κι οι
ειδωλολάτρες, κι αφού τον έδεσαν με σχοινιά, τον έσυραν στους δρόμους
της Αλεξανδρείας, όπου και πέθανε από τα τραύματα του στις πέτρες. Το
άγιο λείψανο του το περιμάζεψαν με πόνο οι χριστιανοί και το έθαψαν σ'
ένα γειτονικό χωριό.
Το σπουδαίο είναι ότι ο Μακρός έγραψε το
δεύτερο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο περί το 65 μ.Χ. και
είναι και το συντομότερο από τα τέσσερα κι είναι γνωστό σαν το Ευαγγέλιο
των θαυμάτων του Ιησού. Μέσα σ' αυτό ο ιερός ευαγγελιστής, παρόλο που
δεν ήταν από τον κύκλο των δώδεκα αποστόλων, έχει περιλάβει αρκετά από
τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου μας. Ολίγα από τη διδασκαλία Του, τα
θαύματα Του, τα Πάθη και την Ανάσταση Του. Παραλείπει την επί του όρους
Ομιλία και τις πιο πολλές από τις μακρές ομιλίες του Ιησού Χριστού. Πιο
πολύ ο ευαγγελιστής διηγείται αυτά που έκανε ο θείος Διδάσκαλος κι όχι
αυτά που είπε. Και τούτο, γιατί κύριος σκοπός της συγγραφής του ήταν με
την έκθεση αυτή των θαυμάτων να αποδείξει τη θεϊκή του Ιησού καταγωγή
και τη δύναμη Του, ιδιαίτερα δια των θαυμάτων. Γι΄ αυτό και οι
αγιογράφοι τοποθετούν δίπλα στον ευαγγελιστή Μάρκο ένα λιοντάρι, που
είναι σύμβολο της δύναμης.
Κατά τον 9ο αιώνα έμποροι Ενετοί έκλεψαν τα άγια λείψανα και τα μετέφεραν στη Βενετια.