μαθαίνω πως ο δάσκαλος τους
στο μάθημα της γλώσσας, τους είπε τα εξής:
"Τι σόι Θεός ήταν αυτός που έριξε τις 7 πληγές; (7 είπε)
Δεν μπορεί ένας Θεός να είναι τόσο κακός."
και το ανήκουστο
"ο Χριστός ήταν προφήτης και όχι Θεός".
Με λίγα λόγια τους είπε την αιρετική άποψη του.
Ανεπίτρεπτο για έναν δάσκαλο.
Λέω "δεν μπορεί, κάποιο λάθος θα έγινε"
παρότι έχω εμπιστοσύνη στον γιο μου.
Παίρνω τηλέφωνο δυο γονείς από την τάξη του
που γνωρίζω πως είναι Χριστιανοί
ώστε να ρωτήσουν τα παιδιά τους αν ισχύει.
Μου επιβεβαιώνουν και οι δύο τα λόγια του.
Τα παιδιά όπως είναι λογικό δεν αντέδρασαν.
Κανένα παιδί δεν ανέφερε κάτι στον γονιό του
γιατί τα παιδάκια σ' αυτή την ηλικία είναι "αθώα".
Επίσης ξέρω πολύ καλά
πως οι υπόλοιποι 24 γονείς (εκτός αυτών που επικοινώνησα)
είναι παντελώς αδιάφοροι με την Πίστη.
Μετά την κατάργηση των εικόνων στα σχολεία,
μετά την "απαξίωση" των θρησκευτικών
και μετά την "προαιρετικότητα" της προσευχής στα σχολεία,
όπως είναι λογικό, αποδεχτήκαμε πως είμαστε
ένα κράτος "αθέων".
Δυστυχώς όμως, αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος
είναι πως αν υπάρχει "ένα πράγμα" που μπορεί
να ενώσει και να σώσει την Ελλάδα, είναι η Πίστη μας.
Τίποτα άλλο.
Και αυτό "χάθηκε". (Όλοι οι ήρωες, είχαν τον σταυρό μπροστά).
Είμαστε ξεκάθαρα "κοσμικά" τελειωμένοι. Είμαστε ήδη "υποχείρια".
Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Πάικ πριν 150 και βάλε χρόνια
στο γράμμα που έστειλε στον Μανσίνι
και έλεγε το εξής:
Ο 3ος πόλεμος πρέπει να διεξαχθεί με τέτοιο τρόπο
που το Ισλάμ (ο μουσουλμανικός αραβικός κόσμος)
και οι άθεοι (για τους Ευρωπαίους)
να καταστρέψουν αμοιβαία ο ένας τον άλλο.
(Και έτσι θα φέρουν την παγκόσμια θρησκεία κλπ).
Σημειώστε πως ο Πάικ στο ίδιο γράμμα
είχε επεξηγήσει επακριβώς τι θα συνέβαινε
και στον Α και Β παγκόσμιο πόλεμο.
Η "αθεΐα" λοιπόν έχει επιτευχθεί με επιτυχία
τις τελευταίες δεκαετίες
με πολλή προπαγάνδα και κοινωνική μηχανική.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Και από εδώ και πέρα θα ζήσουμε απίστευτες καταστάσεις
που φυσικά θα τις αξίζουμε.
ΥΓ
Ο Θεός τον προστέτεψε τον δάσκαλο
και μου το είπε σήμερα ο μικρός, ενώ έχουν κλείσει τα σχολεία.
Γιατί δεν θα μείνει έτσι, αυτή η ιστορία.
Δυστυχώς βαλλόμαστε από παντού
και νομίζουμε πως "εμείς" μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.
Αλλά ενώ εμείς ασχολούμαστε "με άλλα"
τα παιδιά μεγαλώνουν "με το κινητό στο χέρι",
με δασκάλους "του συστήματος"
και βιβλία του συστήματος.
Θλίβομαι πραγματικά.
Yannis Bakman
