1ονΗ Δικαιοσύνη: λειτουργεί σεβόμενη την θεσμική της ύπαρξη. Δηλαδή,ενεργεί ελεύθερα, τιμά απόλυτα το Σύνταγμα και εμπνέεται από τα ιδανικά, τις αξίες και την Παράδοση του τόπου μας. Αναπαύει δε, σε κάθε περίπτωση, την υγιαίνουσα συνείδηση του Ελληνικού και Ορθόδοξου Λαού μας.
2ονΟι Εισαγγελείς και δικαστές:πράττουν σεβόμενοι τα παραπάνω, με αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια. Ενεργούν κατά την ελεύθερη βούληση τους, ανυστερόβουλα, χωρίς κατευθυνόμενες και προκαθορισμένες αποφάσεις. Αποφασί-ζουν κατόπιν εμπεριστατωμένης και σοβαρής ανάγνωσης των θεμάτων και με αδιάσειστα επιχειρήματα.
3ονΗ Ιεραρχία: Σφύζει από δύναμη και έχει γρήγορα αντανακλαστικά, είναι ξύπνια. Επαγρυπνεί, ως ακοίμητος φρουρός, για τους ποιμένες που διώκονται για τα αυτονόητα και για την αποφυγή σκανδαλισμού του ποιμνίου της. Έχει κεφαλή της μόνο τον Χριστό. Είναι αδέσμευτη. Κατακεραυνώνει τους όποιους εισαγόμενους και εγχώριους ανοίκειους – γελοίους νεωτερισμούς. Έχει ως προμετωπίδα το «Πρώτα ο Θεός», και το «Τι θέλει ο Θεός;». Αποδίδει δε με πυγμή «τάτοῦ Θεού,τῷΘεῷ».
4ονΗ τοπική Εκκλησία: Είναι ευαισθητοποιημένη και απόλυτη στα θέματα της απρόσκοπτης Λατρείας του Θεού. Βιώνει με την χάρη του Θεού την ουσία των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Έχει συνέπεια έργων και λόγων. Είναι παρούσα και αγκαλιάζει με αγάπη Χριστού, πολύ δε μάλλον και τιμά, τους κληρικούς που δεν βολεύονται στον δημοσιοϋπαλληλισμό, και στο «μη σπάσουμε τα αυγά». Αποκρούει σθεναρά τους υβριστές και τους τυχάρπαστους, που επιθυμούν να προσβάλλουν την εκκλησιαστική συνείδηση του ποιμνίου της.
Ένοχος, λοιπόν, ο π. Αναστάσιος. Αλλά στον ανάποδο κόσμο που ζούμε, το «παρά φύσιν» ένοχος, μεταφράζεται σεκατ΄ ουσίαν ΑΘΩΟΣ για τον π. Αναστάσιο. Το γνωρίζουν όλοι. Και τελικά αυτό έχει σημασία.
Την ευχή του να ΄χουμε,
παπα-Παύλος Καλλίκας
υ.γ. Ο Δικαιοκρίτης Χριστός να δίνει την καλή δύναμη και την σθεναρή απολογία και στους λοιπούς κατηγορούμενους κληρικούς, που γράψαν στα παλιά των υποδημάτων τους, ασεβείς Κ.Υ.Α, καρικατούρες πρωτόκολλα, και ανοίκειες εγκυκλίους.
