η ανεργία βαράει κόκκινα της τάξης
του 40 και βάλε τοις εκατό.Όχι γιατί τα καημένα τα παιδιά
δεν μπορούν να βρουν μια "δουλειά"
αλλά γιατί αυτά τα παιδιά που γεννήθηκαν
με ένα κινητό στο χέρι
όσο και να μας φαίνεται περίεργο
σκέφτονται πολύ διαφορετικά.
Συνεχώς ακούω επιχειρηματίες φίλους,
μιλάμε για δεκάδες αν όχι εκατοντάδες περιπτώσεις
έχω συναντήσει μόνο εγώ,
που δεν βρίσκουν με τίποτα "άτομα" για δουλειά
με "ένσημα" κανονικά (για να μην μου την πέφτουν οι πατερούληδες).
Άνθρωποι νοικοκυραίοι "απεγνωσμένοι" που βλέπουν
να καταρρέει η δουλειά τους επειδή δεν έχουν
ανθρώπους να δουλέψουν.
Αυτά είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν
στην ακμή του κόσμου της τεχνολογικής Ευκολίας
με τραγούδια του στυλ "θέλω κότερα και ελικόπτερα"
και με το όνειρο να κονομήσουν "εύκολα" στη ζωή.
Σήμερα δεν συμβιβάζονται με ότι να ναι δουλειές
και δεν κάνουν αυτοκριτική, αλλά φταίνε για όλα "οι άλλοι".
Θέλουν και απαιτούν τη βόλεψη τους
όπως την υποσχέθηκε το "σύστημα" που τους γαλούχησε.
Αν δεν την έχουν προτιμούν να μένουν σπίτι
μπροστά στον υπολογιστή τους
με ότι επιδόματα θα προνοήσει ο μπαμπάς-κράτος
και αύριο θα είναι οι πρώτοι, που θα χαθούν
μέσα στους εικονικούς κόσμους του Metaverse
για να ζήσουν καθώς πρέπει
και να αποφύγουν τον άδικο αυτό κόσμο.
Σε δέκα χρόνια από τώρα,
αυτά τα παιδιά θα πάρουν τη σκυτάλη στα χέρια τους.
Yannis Bakman
