Βράδυ Σαββάτου πάνε για ποτό,
στο λιμάνι των Χανίων.
Βλέπουν στο δρόμο έναν άστεγο,
τον κύριο που αγκαλιάζουν στη φωτογραφία...
Δεν προσπέρασαν...δε σιχάθηκαν..,
δε σνόμπαραν...δεν αδιαφόρησαν...
°Σταμάτησαν, τον ρώτησαν πώς είναι,
αν είναι καλά, τί χρειάζεται πέρα από φαγητό...
Εκείνος τους είπε..:
«Θα ήθελα πολύ,
ένα καυτό μπάνιο, παιδιά μου»...
Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.....
Έβαλαν τα λεφτα για το ποτό τους,
και όλοι μαζί τον πήγαν σε ένα ξενοδοχείο...
Το πλήρωσαν και του είπαν πως,
αύριο θα βρεθεί μόνιμη λύση...
Πρωί Κυριακής, ένας φίλος τους,,
μετά από τηλεφωνήματα που έκαναν,
πρόσφερε για τρεις μήνες ένα σπίτι,
που σκόπευε να το νοικιάσει,,
αλλά το άφησε για αργότερα,,
επειδή η ανάγκη του άστεγου,ν
είχε μεγαλύτερη προτεραιότητα....
*Παιδιά σας ευχαριστούμε.*
Ομορφαίνετε τις άσχημες μέρες που βιώνετε...
Άξια τα παιδιά!
Σπύρος Κατωχιανός
