Τρίτη 11 Ιουλίου 2023

Μέγας! Πραγματικά Μέγας!

Βρίσκομαι στο καλύβι του Αγίου Παϊσίου μέσα Οκτωβρίου του 1993.
Είμεθα δώδεκα άτομα.Όλοι κάθισαν στα κούτσουρα και στην πεζούλα.

Για να μην έχω πλάτες στους άλλους πήρα ένα κούτσουρο και το έβαλα δίπλα στην πόρτα.
Ο άγιος Γέροντας μας έδινε συμβουλές και ρώτησε μία ομάδα τι κάνει η Δράμα!
Κάποια στιγμή σηκώνεται,ψάχνει στις τσέπες του.Η πόρτα αυτή άνοιγε με κλειδί.
Η πόρτα της κυρίας εισόδου του καλυβιού άνοιγε με χερούλι.
Δεν βρήκε το κλειδί στις τσέπες του, βάζει πλάτη στους υπολοίπους ένδεκα προσκυνητές και μπροστά μου (έβλεπα μόνον εγώ) σταυρώνει την πόρτα και ακούγεται ένα κλι κλάκ και ανοίγει η πόρτα μόνη της.
Η πόρτα αυτή είχε πετούγια,ένα σιδεράκι που ανεβοκατεβαίνει.θαύμασα.
Σε λίγο ο Άγιος βγαίνει με μια χούφτα κομποσχοίνια.
Για να δούμε λέγει, τα πέτυχα; Μας μετράει και λέγει 12 είσαστε.Να δούμε , μας τα μοιράζει και ήταν ακριβώς δώδεκα!

Δι΄ευχών.

 

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...