Κυριακή 1 Ιουλίου 2018

Η νέα Ρωσική επίθεση και οι παγκόσμιες εξελίξεις


Κλιμακώνονται οι ενδείξεις για την υιοθέτηση του χρυσού ρουβλίου, ως μέσον απεξάρτησης της χώρας από το δολάριο – ενώ το μεταναστευτικό διχάζει την Ευρώπη, με τις Η.Π.Α. να εξετάζουν τη μεταφορά της μεγαλύτερης στρατιωτικής βάσης τους στον πλανήτη από τη Γερμανία στην Πολωνία.


ΔιεθνήΣύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του υπουργείου οικονομικών των Η.Π.Α. (πηγή), η Ρωσία πούλησε τον Απρίλιο το μισό των αποθεμάτων της σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου – με αποτέλεσμα τα 96,2 δις $ που κατείχε (από 176 δις $ το 2010), να μειωθούν στα 48,7 δις $. Έναντι αυτών αγόρασε ξανά χρυσό, διαθέτοντας πλέον 62 εκ. ουγγιές (=31,2 γραμμάρια) – η αξία του οποίου με τις σημερινές τιμές είναι περί τα 80 δις $.

Κατά την επικεφαλής της κεντρικής της τράπεζας, ο στόχος της πώλησης των αμερικανικών ομολόγων και της αγοράς χρυσού είναι η ορθολογική διαφοροποίηση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας – κάτι που βέβαια δεν πείθει, αφού η Ρωσία προσπαθεί με όλες τις δυνάμεις της να ανεξαρτητοποιηθεί από το δυτικό σύστημα του χρέους (ανάλυση), καθώς επίσης από το δολάριο στο οποίο στηρίζεται, ειδικά μετά το ξεκίνημα της επιβολής κυρώσεων το 2014.
Δημιουργεί δε την εντύπωση ότι, σχεδιάζει μυστικά τη σύνδεση του ρουβλίου με το χρυσό, έτσι ώστε να αμυνθεί απέναντι στις αμερικανικές χρηματοπιστωτικές επιθέσεις – το κυριότερο θύμα των οποίων είναι το νόμισμα της που υποτιμάται συνεχώς, προκαλώντας μεγάλα προβλήματα στους Πολίτες και επομένως στην κυβέρνηση της.
Εκτός αυτού, η χρήση του δολαρίου εκ μέρους των Η.Π.Α. ως μέσον για την επιβολή της αμερικανικής δικαιοσύνης στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις, λόγω της ιδιότητας του ως παγκόσμιο αποθεματικό και συναλλαγματικό νόμισμα, έχει οδηγήσει τη Ρωσία στη λήψη μέτρων για την προστασία τους – βασικότερο των οποίων είναι η απομάκρυνση τους από τις συναλλαγές με δολάρια.
Στα πλαίσια αυτά, ήδη οι ρωσικές επιχειρήσεις πληρώνουν για το 15% περίπου των εισαγωγών τους από την Κίνα σε γουάν – ενώ για το 9% των εξαγωγών τους στην Κίνα χρησιμοποιείται το ρούβλι. Έχουμε δε αναφερθεί στα εγκαίνια του «πετρογουάν» στο χρηματιστήριο της Σαγκάης, καθώς επίσης στη μεγάλη μάχη που διεξάγεται στη Σαουδική Αραβία, στην οποία κυριολεκτικά κρίνεται το μέλλον του δολαρίου(ανάλυση) – υπενθυμίζοντας πως σύμφωνα με τις μεγάλες τράπεζες το κινεζικό νόμισμα (RNB) θα υπονομεύσει τον κυρίαρχο ρόλο των Η.Π.Α., αυξάνοντας το ρόλο του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Αφετηρία θεωρείται η ανάδειξη της Κίνας το 2016 ως το μεγαλύτερο καταναλωτή πετρελαίου παγκοσμίως – σε συνδυασμό με την επιμονή της να αγοράζει ενέργεια στο δικό της νόμισμα, εκμεταλλευόμενη την ηγετική της θέση. Φυσικά απαιτείται χρόνος για να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη στο χρηματιστήριο πετρελαίου της (ΙΝΕ), ως εμπορικό κόμβο, καθώς επίσης υποδομές δεδομένων για την υποστήριξη της αγοράς, τις οποίες η χώρα δεν διαθέτει ακόμη – ενώ τα κράτη, από τα οποία εισάγει, φαίνονται στο γράφημα.
Το σημαντικότερο πάντως όλων ήταν να αποδεχθούν οι εμπορικοί εταίροι της Κίνας, όπως η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία και το Ιράν, το κινεζικό νόμισμα για τις εξαγωγές πετρελαίου προς την Κίνα – κάτι που έχει ήδη συμβεί, με εξαίρεση ακόμη τη Σαουδική Αραβία που όμως λέγεται πως θα αρχίσει σύντομα να τιμολογεί σε γουάν. Στο γράφημα φαίνεται το πετρέλαιο ορισμένων χωρών που εξάγεται στην Κίνα, ως ποσοστό επί των συνολικών εξαγωγών τους – το οποίο μετράει έμμεσα την εξάρτηση τους από αυτήν.
Συμπερασματικά πάντως εάν ή μάλλον όταν ο συνολικός όγκος των εισαγωγών πετρελαίου της Κίνας θα τιμολογείται σε γουάν, τότε θα δημιουργηθούν συναλλαγματικά αποθέματα σε γουάν στις χώρες εξαγωγής πετρελαίου – τα οποία είτε θα δαπανώνται για την αγορά κινεζικών προϊόντων, είτε θα ανακυκλώνονται στην παγκόσμια αγορά. Τότε θα υπάρξει αυξημένη ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία του γουάν, γεγονός που θα οδηγήσει στην έξοδο από το δολάριο για εμπορικούς σκοπούς – άρα, στο τέλος της ηγεμονίας του αμερικανικού νομίσματος.
Περαιτέρω, η πώληση ομολόγων εκ μέρους της Ρωσίας είναι ασφαλώς μία κακή είδηση, όσον αφορά τις Η.Π.Α., αφού η αγορά ομολόγων από το εξωτερικό είναι εξαιρετικά σημαντική για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού τους – τα ελλείμματα του οποίου διευρύνονται λόγω της αύξησης των δημοσίων επενδύσεων και της μείωσης των φόρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Πόσο μάλλον όταν σχεδιάζεται η έκδοση ομολόγων ύψους 1,4 τρις $ για το υπόλοιπο του 2018 – σε μία χρονική περίοδο που σχεδόν όλες οι χώρες του πλανήτη ζητούν νέα δάνεια για την ανακύκλωση των συνεχώς αυξανόμενων χρεών τους.
Οι μεγαλύτεροι δανειστές τώρα των Η.Π.Α., η Κίνα με 1,181 τρις $ και η Ιαπωνία με 1,031 τρις $, μείωσαν επίσης τα αποθέματα τους πουλώντας αμερικανικά ομόλογα – ενώ υπάρχει φόβος να μιμηθεί η Κίνα τη Ρωσία κλιμακώνοντας τις πωλήσεις της, εάν ενταθεί ο εμπορικός πόλεμος εκ μέρους της υπερδύναμης.
Κάτω από τις παραπάνω συνθήκες η ενδεχόμενη συνάντηση κορυφής Η.Π.Α. – Ρωσίας τον Ιούλιο, του προέδρου Trump με τον πρόεδρο Putin, έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον του πλανήτη – ενώ υπάρχουν αρκετοί που τη θεωρούν θετική, όπως το Strategic Culture Foundation (πηγή), όταν άλλοι, όπως ο P.C. Roberts, πιστεύουν πως δεν έχει νόημα, επειδή σε τελική ανάλυση οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από τον εκάστοτε αμερικανό πρόεδρο, αλλά από το βαθύ κράτος της χώρας που θέλει πόλεμο(πηγή). Ενδεικτικά αναφέρεται η άποψη του ηγέτη της Συρίας, σύμφωνα με τον οποίο τα εξής:
«Δεν πιστεύουμε πως η πολιτική των Η.Π.Α. θα αλλάξει στο εγγύς μέλλον, οπότε οι διαπραγματεύσεις μαζί τους είναι χάσιμο χρόνου. Το πρόβλημα με τους προέδρους των Η.Π.Α. είναι το ότι, αποτελούν ομήρους των ομάδων πίεσης – οπότε μπορούν να σας πουν ότι θέλετε να ακούσετε, αλλά στη συνέχεια κάνουν το αντίθετο» (πηγή).
Στην Ευρώπη τώρα μαίνεται το μεταναστευτικό πρόβλημα, όπου φαίνεται πως η συμφωνία δεν ήταν αυτή που ανακοινώθηκε – αφού από τις χώρες που δήλωσε η καγκελάριος πως τη στήριξαν, οι τρεις το έχουν ήδη αρνηθεί (Ουγγαρία, Τσεχία, Πολωνία). Σύμφωνες φαίνεται να είναι εκτός από την Ισπανία που πήρε ως αντάλλαγμα μία επί πλέον χρηματοδότηση και την Ελλάδα που αποδέχεται τα πάντα δουλικά, το Βέλγιο, η Δανία, η Εσθονία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Λιθουανία, η Λετονία, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Πορτογαλία και η Σουηδία – ενώ η συμφωνία είναι εκτενέστερη, από αυτή που δόθηκε στη δημοσιότητα.
Σε κάθε περίπτωση η Ιταλία είναι αντίθετη, ενώ η Γαλλία δήλωσε πως δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία «στρατοπέδων συγκέντρωσης» στο εσωτερικό της – σημειώνοντας πως οι προοπτικές συμμαχίας της Ιταλίας με τη Γαλλία απέναντι στη Γερμανία έχουν γίνει θετικότερες μετά την εκλογή της νέας ιταλικής κυβέρνησης, ενώ ο ίδιος ο κ. Trump είπε στο Γάλλο πρόεδρο να εγκαταλείψει την ΕΕ, συνεργαζόμενος απ’ ευθείας με τις Η.Π.Α.
Την ίδια στιγμή, κατά την Washington Post, οι Η.Π.Α. εξετάζουν την απόσυρση των 35.000 στρατιωτών από τη μεγαλύτερη βάση τους στον πλανήτη, από τη Γερμανία – όπου ένα μέρος τους θα επιστρέψει πίσω, ενώ ένα άλλο θα μεταφερθεί στην Πολωνία, η οποία θεωρείται ως ασφαλέστερος σύμμαχος της υπερδύναμης. Βασική αιτία θεωρείται το ότι, η Πολωνία είναι η πρώτη χώρα που αύξησε τις δαπάνες της για το ΝΑΤΟ στο 2% του προϋπολογισμού της – όπως είχε απαιτήσει από όλα τα κράτη ο πρόεδρος Trump.
Ενδεχομένως πάντως να επιχειρείται έμμεσα η αποδυνάμωση της Γερμανίας που φαίνεται να σχεδιάζει ξανά την κατάληψη της Ευρώπης (ανάλυση), αυτή τη φορά με οικονομικά όπλα, έτσι ώστε να αναδειχθεί στην τέταρτη μεγάλη δύναμη του πλανήτη – μαζί με τις Η.Π.Α., την Κίνα και τη Ρωσία.
Ολοκληρώνοντας, στον υπόλοιπο πλανήτη η Αργεντινή δεν κατάφερε να σταματήσει την πτωτική πορεία του Pezos παρά το 1 δις $ που διέθεσε η κεντρική της τράπεζα την Παρασκευή, η Βραζιλία απειλείται με μία αδύναμη ανάπτυξη την επόμενη δεκαετία που θα της δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στην οικονομία της, ενώ τις σημερινές εκλογές του Μεξικού φαίνεται πως θα κερδίσει ένας «αριστερός λαϊκιστής» – όταν η Τουρκία, η Ινδία, η Ιαπωνία, η Ν. Κορέα και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες δήλωσαν πως δεν θα σεβαστούν τις αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν, όσον αφορά την αγορά πετρελαίου εκ μέρους τους.

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...