Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται
Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί
καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν
ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα
πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι
τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού•
ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία.
Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας
τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Τόν ἀρχηγόν τῶν Μοναστῶν καί ἀλείπτην, καί καρτερόψυχον ἐρήμου Πρωτάρχην, ἀνευφημοῦντες κράξωμεν αὐτῶ οἱ Πιστοί? Ἅγιε Ἀντώνιε, ταῖς πρεσβείαις σου πάσης, λύπης
διασκέδασον σκοτεινότατον νέφος, καί τάς ἰάσεις δίδου συμπαθῶς, τοῖς ἀσθενούσι καί πόθω σέ μέλπουσι.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον
Τή Θεοτόκω ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν, ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν ἐν μετάνοια κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς. Δέσποινα βοήθησον, ἐφ' ἠμίν σπλαγχνισθεῖσα,
σπεῦσον ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων, μή ἀποστρέψεις σούς δούλους κενούς. Σέ γάρ καί μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημα μου•επί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας
μοῦ καθάρισον μέ. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν
δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας,
τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί
εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον
ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ. Ἀπόδος
μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός,
ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν,
ἔδωκα ἀν•ολοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε,
ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ• τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα• τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον
σού μόσχους.
Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ἀρματηλάτην Φαραώ.
Ἀντώνιον τόν Θεῖον εὐφημεῖν θέμις.
Ἀθανασίας καί ζωῆς λαβόμενος τῆς αἰωνίου σαφῶς, καί τρισυποστάτου αἴγλης ἐμφορούμενος, τῷ φωτισμῶ τῆς χάριτος, τήν ζοφώδη ψυχήν μου, καταυγασθῆναι δυσώπησον,
Πάτερ τῶν Πατέρων Ἀντώνιε.
Νέον ὑπάρχων ἡλικία σώματος, καινήν ὁδόν ἀρετῆς, περιπατῶν Πάτερ, ἀκινδύνως ἔφθασας, εἰς Οὐρανούς, Ἀντώνιε, τῷ Σωτήρι πρεσβεύων, ὑπέρ τῶν πίστει τήν Μνήμην σου,
καί πόθω τελούντων πανόλβιε.
Τρισυποστάτω λαμπηδόνι, Πανσεμνέ, ἀεί λαμπόμενος, τό δυσμενές ἅπαν, τῶν δαιμόνων φρύαγμα, καί τῶν ἐχθρῶν τήν ἔπαρσιν, καί τάς νόσων ἑφόδους, ἐκ τῶν σῶν δούλων
ἀπέλασον, θείαις σου πρεσβείαις, Ἀντώνιε. χριστιανος.gr
Θεοτοκίον
Ὡς Θεοῦ Μήτηρ παρρησίαν ἔχουσα, πρός τόν σόν Τόκον Ἁγνή, Μονογενῆ Λόγον, τοῦ Πατρός ὑπάρχοντα, καί συμφυῆ τῷ Πνεύματι, δυσωποῦσα μή παύση, νόσων δεινῶν τέ
καί θλίψεων, σῶσαι τούς πιστῶς σέ δοξάζοντας.
Ὠδή γ’. Ὁ στερεώσας κατ’ ἀρχάς
Νενευρωμένω λογισμῶ καί σταθερά διανοία τῶν παθῶν καταμαράνας τήν φλόγα, Οὐρανούς περιπολεῖς, ἀοίδιμε Ἀντώνιε, ὑπέρ ἠμῶν πρεσβεύων, τῶν μετά πόθου
ὑμνούντων σέ.
Ἰσχυροτάτας προσβολᾶς δαιμόνων θρασυνομένων, καί θηρίων τάς ὁρμᾶς μιμουμένων, ὡς κατήσχυνας Σοφέ, καμέ δή ἐνδυνάμωσον, καταφρονῆσαι οὕτω, δόλους αὐτῶν
τά τεχνάσματα.
Ὁ Μοναζόντων ἀρχηγός τοῦ σκότους τάς ἐξουσίας, ἐγκρατεία θριαμβεύσας συντόνω, νικητής ὡς ἀληθῶς Ἀντώνιος ἐγένετο, ὑπέρ τῶν Ὀρθοδόξων, Θεῶ πρεσβεύων ἀείποτε.
Θεοτοκίον
Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν, τή τῆς ζωῆς ἐνεργεία, τῆς ἔκ σού φανερωθείσης ἐν Κόσμω, ἑξανάστησον, Ἁγνή, καί πρός ζωήν ὁδήγησον? σύ γάρ τή τοῦ Υἱοῦ σου ἰσχύϊ Ἅδην κατέλυσας.
Ὠδή δ’. Σύ μου ἰσχύς Κύριε…
Τῶν ἀρετῶν, κλίμακι θεία χρησάμενος, σύ ἀνῆλθες, Πάτερ, εἰς Οὐράνια, καί τόν Θεόν εἶδες καθαρῶς? ὄν νῦν ἐκδυσώπει ὑπέρ σῶν δούλων, Ἀντώνιε, τυχεῖν τῆς σωτηρίας,
καί ἀφέσεως πάντων, ψυχικῶν μολυσμῶν καί κακώσεων.
Ὅλος Θεῶ, ὑποταγεῖς, ὤ Ἀντώνιε, μόνος μόνω, Πάνσεπτε, ἐνούμενος δί’ ἀρετῆς, καί καθομιλῶν, καί ἀντί γηΐνου ἀξιωθεῖς τήν οὐράνιον, ἀπόλαυσιν ἀξίως, τοῖς πιστῶς σέ
ὑμνούσι, εἰς σωτηρίαν βραβεύεις, θείαις πρεσβείαις σου.
Νοῦν καί ψυχήν, μεμολυσμένος, ὤ Ὅσιε, τήν ἀπάτην ἔχων κυριεύουσαν, τούς λογισμούς μου ὁ δυστυχής, καί τάς φαντασίας τῶν δυσμενῶν ἐχθρῶν πάντοτε, πρός σέ νῦν
καταφεύγω, τόν θερμόν μου προστάτην, ἐλπίζων ταῖς εὐχαίς σου, τυχεῖν τῆς σωτηρίας.
Θεοτοκίον
Θεόν ἔκ σού, τόν σαρκωθέντα δυσώπησον, τόν ἀτρέπτως, ὅ ἤν διαμείναντα, καί φυσικῶς αὐτῶ τῷ Πατρί, καί σοί τή Τεκούση, γενόμενον ὁμοούσιον, ψυχῶν τήν σωτηρίαν,
καί σωμάτων ὑγείαν, ἠμίν τοῖς σέ ὑμνούσι Παρθένε, δωρήσασθαι.
Ὠδή ἐ’. Ἴνα τί μέ ἀπώσω
Ἐνοικούντας σοί ἔχων, πάντας τούς Μονάσαντας, ἀΰλους Νόας τέ, καί ἀπολαμβάνων τήν Οὐράνιον δόξαν, Ἀντώνιε, μέμνησο τῶν πίστει, καί πόθω σέ ὑμνολογούντων,
καί τῆς δόξης ἐκείνης ἀξίωσον.
Ἰαμάτων τήν χάριν, κατ’ ἀσθενειῶν ἀνιάτων ὡς ἔλαβες, καί κατά δαιμόνων ἐκ θεοῦ ἐξουσίαν, Ἀντώνιε, οὕτως ἐκ σῶν δούλων, δαιμόνων δόλους καί ἑφόδους, τάς τῶν νόσων,
ὤ Πάτερ ἑξάλειψον.
Ἱλασμόν μοί παρασχου, τῶν ἀτοπημάτων λιταίς σου, Ἀντώνιε, καί ἐλέησον μέ καί τά ἕλκη ψυχῆς μου θεράπευσον, καί ἀπεγνωσμένον ὄντα ἐκλύτρωσαι μέ τάχει, ἀρετῶν
τ’ ἐνδιαίτημα ποίησον.
Θεοτοκίον
Οἱ σέ σκέπην πλουτοῦντες, καί τή σή πρεσβεία ἀεί ἐγκαυχώμενοι, ἀεννάως, Κόρη, σέ ὑμνοῦμεν, καί πόθω γεραίρομεν, Σύ γάρ εἰ, Παρθένε, μόνη ἐλπίς τῶν Ὀρθοδόξων,
τεῖχος, δόξα, τιμή τέ καί καύχημα.
Ὠδή στ’. Ἄβυσσος ἁμαρτιῶν
Νόμιμον ἀσκητικῶς πολιτείαν ἁπαλῶν ἐξ ὀνύχων, ἀναλαβῶν, ὤ Πάτερ, δόξης θείας ἠξίωσαι, καί ὡς θεῖος ἀριστεύς στέφος ἀπείληφας τό τῆς νίκης, ὑπέρ ἠμῶν ἀεί δεόμενος.
Ἔχοντες πρός τόν Θεόν ἰσχυρόν σέ πρεσβευτήν, ὤ θεοφρον, καί τῶν κινδύνων ρύστην καί προστάτην καί πρόμαχον, καταφεύγοντες εἰς σέ πάντων λυτρούμεθα ἀδοκήτων,
νόσων παντοίων καί κακώσεων. χριστιανος.gr
Ὕψιστος ἐπί τῆς γής σύ γενόμενος ἐν θαύμασι θείοις, τά πονηρά του σκότους φυγαδεύεις νῦν πνεύματα, καί καθαίρεις τάς πολλᾶς ἠμῶν, Ἀντώνιε, ἀσθενείας, καί μολυσμούς
ψυχῆς καί σώματος.
Θεοτοκίον
Ὕψωσας παναληθῶς τήν πεσοῦσαν τῶν ἀνθρώπων οὐσίαν, ὤ Παναγία Κόρη, τόν Θεόν γαλουχήσασα? τοῦτον οὔν ὑπέρ ἠμῶν, τυχεῖν ἀφέσεως ἐγκλημάτων,
διηνεκῶς δυσώπει, Παναγνέ.
Ἀντώνιε, τῶν Μοναζόντων ἔξαρχος τέ καί κλέος, ἐν ταῖς ἀπαύστοις εὐχαίς σου μνημόνευε, ἠμῶν τῶν πίστει σέ ἀνυμνούντων.
Ἄχραντε, ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Ὁ Ἱερεύς μνημονεύει. Εἴτα τό Κοντάκιον Ἦχος β’.
Φωτί τῷ ἀπροσίτω καταλαμπόμενος, ὡς ἀστήρ ἐξέλαμψας ἐν τή ἐρήμω, Πανεύφημε? διο καί τούς βιωτικούς θορύβους καταλιπῶν, καί τόν Σταυρόν ἐπ’ ὤμων ἀράμενος,
καταφωτίζεις διδαχαίς σου, Ἀντώνιε, τούς εὐσεβῶς σοί προσπελάζοντες.
Καί εὐθύς τό Προκείμενον Ἦχος δ’.
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ.
Στίχος.Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίω περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἠμίν;
Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν (στ’ . 17-23)
Τῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ, καί ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ καί πλῆθος πολύ του λαοῦ ἀπό πάσης της Ἰουδαίας, καί Ἱερουσαλήμ, καί τῆς παραλίου Τύρου καί
Σιδῶνος, οἵ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καί ἰαθῆναι ἀπό τῶν νόσων αὐτῶν, καί οἱ ὀχλούμενοι ὑπό πνευμάτων ἀκαθάρτων, καί ἐθεραπεύοντο. Καί πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἀπτεσθαι αὐτοῦ,
ὅτι δύναμις παρ’ αὐτοῦ ἐξήρχετο, καί ἰάτο πάντας. Καί αὐτός ἐπάρας τούς ὀφθαλμούς αὐτοῦ εἰς τούς Μαθητᾶς αὐτοῦ ἔλεγε, Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστίν ἡ βασιλεία τοῦ
Θεοῦ, μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε, μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε, μακάριοι ἐστέ, ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καί ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς,
καί ὀνειδίσωσι, καί ἐκβάλωσι τό ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρόν ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρετε ἐν ἐκείνη τή ἡμέρα καί σκιρτήσατε, ἰδού γάρ ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τῷ
οὐρανῶ. χριστιανος.gr
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ταῖς τού σου Ὁσίου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Καί τό παρόν Προσόμοιον
Ἦχος Πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι
Μή παύση δεόμενος τοῦ Λυτρωτοῦ καί Δεσπότου, Ἀντώνιε, Ὅσιε, τοῖς τήν θείαν Μνήμην σου ἐορτάζουσι, πάσι δωρήσασθαι ἄφεσιν πταισμάτων, αἰωνίαν ἀπολύτρωσιν,
τῶν χαρισμάτων τέ, τῶν πνευματικῶν τήν μετάδοσιν, παθῶν τέ τήν καταφλεξιν, τῶν φρυγόντων νῦν τήν καρδίαν ἠμῶν, ψυχῶν σωτηρίαν, καί θείαν προστασίαν, Ἀγαθέ,
ἴνα ὑμνῶμεν γηθόμενοι τήν θείαν σου Κοίμησιν. χριστιανος.gr
Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σού• ἐπισκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὑψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί καταπεμψον
ἐφ’ ἠμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυρού• προστασίαις
τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων• ἰκεσίαις τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου• τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων•
ὧν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν, μεγάλων ἱεραρχῶν καί οἰκουμενικῶν διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί
Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, τῶν Θαυματουργών• τῶν ἁγίων ἐνδόξων
μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου, τῶν ἁγίων
ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἠμῶν. Τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί ’Ἄννης. Τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μέγα,
καί πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἰκετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Ἐπάκουσον ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἠμᾶς. χριστιανος.gr
Ὠδή ζ’. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας
Φοῖνιξ ὡς πέρ ἐν οἴκω δίκαιος Κυρίου, ὤ Πάτερ ἐξήνθησας, καρπούς δικαιοσύνης, ἐξ ὧν οἱ σέ ὑμνοῦντες διατρέφονται ψάλλοντες? ὁ τῶν πατέρων ἠμῶν Θεός εὐλογητός εἰ.
Φωτεινῆς ἐπιπνοίας ἐμφορούμενος, Πάτερ, τοῦ θείου Πνεύματος, τά πνεύματα διώκεις, τάς νόσους θεραπεύεις, τῶν θερμῶς προσιόντων σοί, καί προσκυνούντων πιστῶς
τήν θείαν σου Εἰκόνα.
Ἤλθοσαν τῶν ἀτόπων πράξεών μου ὕδατα, ἕως Ἀντώνιε, ψυχῆς μου τῆς ἀθλίας, ἰλύϊ κρατουμένης, τῶν παθῶν καί τῶν θλίψεων, μή ὑπερίδης τόν σόν δοῦλον, ἄλλ’ οἰκτειρόν μέ.
Θεοτοκίον
Μαριάμ Θεοτόκε, τόν πρό πάντων αἰώνων ἐκυοφόρησας, ἠμίν ὁμοιωθέντα, δί’ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν, ἴνα σώση τούς ψάλλοντας? ὤ τῶν Πατέρων ἠμῶν Θεός εὐλογητός εἰ.
Ὠδή ἡ’. Τόν Βασιλέα.
Ἐν τοῖς ὑψίστοις μετά Ἀγγέλων χορεύων, Παμμακάριστε Ἀντώνιε πάντας, τούς σέ ἀνυμνοῦντας, διάσωζε εὐχαίς σου.
Ἰκετηρίους διηνεκῶς ὑμνωδίας πρός τόν Κτίστην προσάγων, ὤ Πάτερ, μέμνησο τῶν πίστει σέ ἀνυμνολογούντων.
Ναμάτων θείων τῆς εὐποιΐας, ὤ Πάτερ, ἑξαπόστειλον ἠμίν τοῖς σοῖς δούλοις, καί δεινῶν παντοίων ἁπάλλαξον εὐχαίς σου.
Θεοτοκίον
Θεογεννῆτορ τῆς ψυχῆς μου τά πάθη, καί τά τραύματα θεράπευσον ἐν τάχει, καί τῆς ἁμαρτίας οὐλᾶς ἑξάλειψόν μου.
Ὠδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον
Ἐνθέως ἐκτελοῦντες, τήν θείαν σου Μνήμην, Πάτερ Πατέρων Ἀντώνιε, Ὅσιε, χαρᾶς ἀπείρου καί δόξης ὅλως πληρούμεθα.
Μή παύση ἱκετεύων τόν Θεόν τῶν ὅλων, σεβασμιώτατε Πάτερ Ἀντώνιε, λύσιν πταισμάτων δωρήσασθαι ταῖς ψυχαῖς ἠμῶν.
Ἰάσεως τῶν νόσων, τεύξονται οἱ πόθω, τή σή Εἰκόνι Πανόσιε τρέχοντες, καί μετά πόθου καί πίστεως ἀνυμνοῦντες σέ.
Θεοτοκίον
Σύ εἰ Παρθενομῆτορ, ἰσχύς τῆς ψυχῆς μου, καί τοῦ νοός μου ἐλπίς ἀκαταίσχυντος, φῶς καί ζωή καί παράκλησις τῆς καρδίας μου.
Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν
ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια
Τόν τῶν Μοναζόντων ὑπογραμμόν, καί τόν τῆς ἐρήμου πολιοῦχον καί οἰκιστήν, στήλην σωφροσύνης καί ὁσίων τό κλέος, Ἀντώνιον τόν Μέγαν ἀνευφημήσωμεν.
Ἔχων παρρησίαν πρός τόν Θεόν, τῶν σοί προσιόντων τά αἰτήματα συμπαθῶς, τά πρός σωτηρίαν δίδου ταῖς σαῖς πρεσβείαις, Ἀντώνιε Ὁσίων τό ἐγκαλώπισμα.
Πρεσβείας προσάγαγε τῷ Θεῶ, Ἀντώνιε Πάτερ, ὑπέρ πάντων τῶν εὐσεβῶν, τῶν πίστει τελούντων τήν θείαν Κοίμησίν σου, καί σῶσον ἐκ κινδύνων καί πάσης θλίψεως.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.
Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον
δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ὁ Ἱερεύς• Ὅτι Σου ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Εἴτα τό Τροπάριον Ἦχος δ’.
Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος, τῷ Βαπτιστή εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος, Πάτερ Ἀντώνιε, τῆς ἐρήμου γέγονας οἰκιστής, καί τήν οἰκουμένην ἐστήριξας εὐχαίς σου.
Διο πρέσβευε, Χριστῷ τῷ Θεῶ, σωθῆναι τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ὁ Ἱερεύς ὡς ἔθος μνημονεύει.
Ἐν τή ἀπολύσει, καί τή προσκυνήσει τῆς ἁγίας Εἰκόνος, ψάλλομεν τό παρόν Προσόμοιον Ἦχος β’.
Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου σέ νεκρόν.
Πάντων προστατεύεις, Ἀγαθέ, τῶν σοί προσιόντων ἐν πίστει, καί δεομένων σου ἔλαβες τήν χάριν γάρ, παρά Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἰάσθαι νοσήματα, ποικίλα καί πάθη,
δαιμόνων τέ φρύαγμα, καταφρονεῖν καί θηρῶν. Ὅθεν σου δεόμεθα πάντων, καί ἠμᾶς τους σέ ἀνυμνοῦντας, κινδύνων, Ἀντώνιε, ἁπάλλαξον.
Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.
Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί
καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν
ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα
πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι
τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού•
ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία.
Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας
τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Τόν ἀρχηγόν τῶν Μοναστῶν καί ἀλείπτην, καί καρτερόψυχον ἐρήμου Πρωτάρχην, ἀνευφημοῦντες κράξωμεν αὐτῶ οἱ Πιστοί? Ἅγιε Ἀντώνιε, ταῖς πρεσβείαις σου πάσης, λύπης
διασκέδασον σκοτεινότατον νέφος, καί τάς ἰάσεις δίδου συμπαθῶς, τοῖς ἀσθενούσι καί πόθω σέ μέλπουσι.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον
Τή Θεοτόκω ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν, ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν ἐν μετάνοια κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς. Δέσποινα βοήθησον, ἐφ' ἠμίν σπλαγχνισθεῖσα,
σπεῦσον ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων, μή ἀποστρέψεις σούς δούλους κενούς. Σέ γάρ καί μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημα μου•επί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας
μοῦ καθάρισον μέ. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν
δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας,
τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί
εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον
ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ. Ἀπόδος
μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός,
ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν,
ἔδωκα ἀν•ολοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε,
ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ• τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα• τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον
σού μόσχους.
Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ἀρματηλάτην Φαραώ.
Ἀντώνιον τόν Θεῖον εὐφημεῖν θέμις.
Ἀθανασίας καί ζωῆς λαβόμενος τῆς αἰωνίου σαφῶς, καί τρισυποστάτου αἴγλης ἐμφορούμενος, τῷ φωτισμῶ τῆς χάριτος, τήν ζοφώδη ψυχήν μου, καταυγασθῆναι δυσώπησον,
Πάτερ τῶν Πατέρων Ἀντώνιε.
Νέον ὑπάρχων ἡλικία σώματος, καινήν ὁδόν ἀρετῆς, περιπατῶν Πάτερ, ἀκινδύνως ἔφθασας, εἰς Οὐρανούς, Ἀντώνιε, τῷ Σωτήρι πρεσβεύων, ὑπέρ τῶν πίστει τήν Μνήμην σου,
καί πόθω τελούντων πανόλβιε.
Τρισυποστάτω λαμπηδόνι, Πανσεμνέ, ἀεί λαμπόμενος, τό δυσμενές ἅπαν, τῶν δαιμόνων φρύαγμα, καί τῶν ἐχθρῶν τήν ἔπαρσιν, καί τάς νόσων ἑφόδους, ἐκ τῶν σῶν δούλων
ἀπέλασον, θείαις σου πρεσβείαις, Ἀντώνιε. χριστιανος.gr
Θεοτοκίον
Ὡς Θεοῦ Μήτηρ παρρησίαν ἔχουσα, πρός τόν σόν Τόκον Ἁγνή, Μονογενῆ Λόγον, τοῦ Πατρός ὑπάρχοντα, καί συμφυῆ τῷ Πνεύματι, δυσωποῦσα μή παύση, νόσων δεινῶν τέ
καί θλίψεων, σῶσαι τούς πιστῶς σέ δοξάζοντας.
Ὠδή γ’. Ὁ στερεώσας κατ’ ἀρχάς
Νενευρωμένω λογισμῶ καί σταθερά διανοία τῶν παθῶν καταμαράνας τήν φλόγα, Οὐρανούς περιπολεῖς, ἀοίδιμε Ἀντώνιε, ὑπέρ ἠμῶν πρεσβεύων, τῶν μετά πόθου
ὑμνούντων σέ.
Ἰσχυροτάτας προσβολᾶς δαιμόνων θρασυνομένων, καί θηρίων τάς ὁρμᾶς μιμουμένων, ὡς κατήσχυνας Σοφέ, καμέ δή ἐνδυνάμωσον, καταφρονῆσαι οὕτω, δόλους αὐτῶν
τά τεχνάσματα.
Ὁ Μοναζόντων ἀρχηγός τοῦ σκότους τάς ἐξουσίας, ἐγκρατεία θριαμβεύσας συντόνω, νικητής ὡς ἀληθῶς Ἀντώνιος ἐγένετο, ὑπέρ τῶν Ὀρθοδόξων, Θεῶ πρεσβεύων ἀείποτε.
Θεοτοκίον
Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν, τή τῆς ζωῆς ἐνεργεία, τῆς ἔκ σού φανερωθείσης ἐν Κόσμω, ἑξανάστησον, Ἁγνή, καί πρός ζωήν ὁδήγησον? σύ γάρ τή τοῦ Υἱοῦ σου ἰσχύϊ Ἅδην κατέλυσας.
Ὠδή δ’. Σύ μου ἰσχύς Κύριε…
Τῶν ἀρετῶν, κλίμακι θεία χρησάμενος, σύ ἀνῆλθες, Πάτερ, εἰς Οὐράνια, καί τόν Θεόν εἶδες καθαρῶς? ὄν νῦν ἐκδυσώπει ὑπέρ σῶν δούλων, Ἀντώνιε, τυχεῖν τῆς σωτηρίας,
καί ἀφέσεως πάντων, ψυχικῶν μολυσμῶν καί κακώσεων.
Ὅλος Θεῶ, ὑποταγεῖς, ὤ Ἀντώνιε, μόνος μόνω, Πάνσεπτε, ἐνούμενος δί’ ἀρετῆς, καί καθομιλῶν, καί ἀντί γηΐνου ἀξιωθεῖς τήν οὐράνιον, ἀπόλαυσιν ἀξίως, τοῖς πιστῶς σέ
ὑμνούσι, εἰς σωτηρίαν βραβεύεις, θείαις πρεσβείαις σου.
Νοῦν καί ψυχήν, μεμολυσμένος, ὤ Ὅσιε, τήν ἀπάτην ἔχων κυριεύουσαν, τούς λογισμούς μου ὁ δυστυχής, καί τάς φαντασίας τῶν δυσμενῶν ἐχθρῶν πάντοτε, πρός σέ νῦν
καταφεύγω, τόν θερμόν μου προστάτην, ἐλπίζων ταῖς εὐχαίς σου, τυχεῖν τῆς σωτηρίας.
Θεοτοκίον
Θεόν ἔκ σού, τόν σαρκωθέντα δυσώπησον, τόν ἀτρέπτως, ὅ ἤν διαμείναντα, καί φυσικῶς αὐτῶ τῷ Πατρί, καί σοί τή Τεκούση, γενόμενον ὁμοούσιον, ψυχῶν τήν σωτηρίαν,
καί σωμάτων ὑγείαν, ἠμίν τοῖς σέ ὑμνούσι Παρθένε, δωρήσασθαι.
Ὠδή ἐ’. Ἴνα τί μέ ἀπώσω
Ἐνοικούντας σοί ἔχων, πάντας τούς Μονάσαντας, ἀΰλους Νόας τέ, καί ἀπολαμβάνων τήν Οὐράνιον δόξαν, Ἀντώνιε, μέμνησο τῶν πίστει, καί πόθω σέ ὑμνολογούντων,
καί τῆς δόξης ἐκείνης ἀξίωσον.
Ἰαμάτων τήν χάριν, κατ’ ἀσθενειῶν ἀνιάτων ὡς ἔλαβες, καί κατά δαιμόνων ἐκ θεοῦ ἐξουσίαν, Ἀντώνιε, οὕτως ἐκ σῶν δούλων, δαιμόνων δόλους καί ἑφόδους, τάς τῶν νόσων,
ὤ Πάτερ ἑξάλειψον.
Ἱλασμόν μοί παρασχου, τῶν ἀτοπημάτων λιταίς σου, Ἀντώνιε, καί ἐλέησον μέ καί τά ἕλκη ψυχῆς μου θεράπευσον, καί ἀπεγνωσμένον ὄντα ἐκλύτρωσαι μέ τάχει, ἀρετῶν
τ’ ἐνδιαίτημα ποίησον.
Θεοτοκίον
Οἱ σέ σκέπην πλουτοῦντες, καί τή σή πρεσβεία ἀεί ἐγκαυχώμενοι, ἀεννάως, Κόρη, σέ ὑμνοῦμεν, καί πόθω γεραίρομεν, Σύ γάρ εἰ, Παρθένε, μόνη ἐλπίς τῶν Ὀρθοδόξων,
τεῖχος, δόξα, τιμή τέ καί καύχημα.
Ὠδή στ’. Ἄβυσσος ἁμαρτιῶν
Νόμιμον ἀσκητικῶς πολιτείαν ἁπαλῶν ἐξ ὀνύχων, ἀναλαβῶν, ὤ Πάτερ, δόξης θείας ἠξίωσαι, καί ὡς θεῖος ἀριστεύς στέφος ἀπείληφας τό τῆς νίκης, ὑπέρ ἠμῶν ἀεί δεόμενος.
Ἔχοντες πρός τόν Θεόν ἰσχυρόν σέ πρεσβευτήν, ὤ θεοφρον, καί τῶν κινδύνων ρύστην καί προστάτην καί πρόμαχον, καταφεύγοντες εἰς σέ πάντων λυτρούμεθα ἀδοκήτων,
νόσων παντοίων καί κακώσεων. χριστιανος.gr
Ὕψιστος ἐπί τῆς γής σύ γενόμενος ἐν θαύμασι θείοις, τά πονηρά του σκότους φυγαδεύεις νῦν πνεύματα, καί καθαίρεις τάς πολλᾶς ἠμῶν, Ἀντώνιε, ἀσθενείας, καί μολυσμούς
ψυχῆς καί σώματος.
Θεοτοκίον
Ὕψωσας παναληθῶς τήν πεσοῦσαν τῶν ἀνθρώπων οὐσίαν, ὤ Παναγία Κόρη, τόν Θεόν γαλουχήσασα? τοῦτον οὔν ὑπέρ ἠμῶν, τυχεῖν ἀφέσεως ἐγκλημάτων,
διηνεκῶς δυσώπει, Παναγνέ.
Ἀντώνιε, τῶν Μοναζόντων ἔξαρχος τέ καί κλέος, ἐν ταῖς ἀπαύστοις εὐχαίς σου μνημόνευε, ἠμῶν τῶν πίστει σέ ἀνυμνούντων.
Ἄχραντε, ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Ὁ Ἱερεύς μνημονεύει. Εἴτα τό Κοντάκιον Ἦχος β’.
Φωτί τῷ ἀπροσίτω καταλαμπόμενος, ὡς ἀστήρ ἐξέλαμψας ἐν τή ἐρήμω, Πανεύφημε? διο καί τούς βιωτικούς θορύβους καταλιπῶν, καί τόν Σταυρόν ἐπ’ ὤμων ἀράμενος,
καταφωτίζεις διδαχαίς σου, Ἀντώνιε, τούς εὐσεβῶς σοί προσπελάζοντες.
Καί εὐθύς τό Προκείμενον Ἦχος δ’.
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ.
Στίχος.Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίω περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἠμίν;
Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν (στ’ . 17-23)
Τῷ καιρῶ ἐκείνω ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ, καί ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ καί πλῆθος πολύ του λαοῦ ἀπό πάσης της Ἰουδαίας, καί Ἱερουσαλήμ, καί τῆς παραλίου Τύρου καί
Σιδῶνος, οἵ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καί ἰαθῆναι ἀπό τῶν νόσων αὐτῶν, καί οἱ ὀχλούμενοι ὑπό πνευμάτων ἀκαθάρτων, καί ἐθεραπεύοντο. Καί πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἀπτεσθαι αὐτοῦ,
ὅτι δύναμις παρ’ αὐτοῦ ἐξήρχετο, καί ἰάτο πάντας. Καί αὐτός ἐπάρας τούς ὀφθαλμούς αὐτοῦ εἰς τούς Μαθητᾶς αὐτοῦ ἔλεγε, Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστίν ἡ βασιλεία τοῦ
Θεοῦ, μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε, μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε, μακάριοι ἐστέ, ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καί ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς,
καί ὀνειδίσωσι, καί ἐκβάλωσι τό ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρόν ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρετε ἐν ἐκείνη τή ἡμέρα καί σκιρτήσατε, ἰδού γάρ ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τῷ
οὐρανῶ. χριστιανος.gr
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ταῖς τού σου Ὁσίου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Καί τό παρόν Προσόμοιον
Ἦχος Πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι
Μή παύση δεόμενος τοῦ Λυτρωτοῦ καί Δεσπότου, Ἀντώνιε, Ὅσιε, τοῖς τήν θείαν Μνήμην σου ἐορτάζουσι, πάσι δωρήσασθαι ἄφεσιν πταισμάτων, αἰωνίαν ἀπολύτρωσιν,
τῶν χαρισμάτων τέ, τῶν πνευματικῶν τήν μετάδοσιν, παθῶν τέ τήν καταφλεξιν, τῶν φρυγόντων νῦν τήν καρδίαν ἠμῶν, ψυχῶν σωτηρίαν, καί θείαν προστασίαν, Ἀγαθέ,
ἴνα ὑμνῶμεν γηθόμενοι τήν θείαν σου Κοίμησιν. χριστιανος.gr
Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σού• ἐπισκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὑψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί καταπεμψον
ἐφ’ ἠμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυρού• προστασίαις
τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων• ἰκεσίαις τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου• τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων•
ὧν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν, μεγάλων ἱεραρχῶν καί οἰκουμενικῶν διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί
Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, τῶν Θαυματουργών• τῶν ἁγίων ἐνδόξων
μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου, τῶν ἁγίων
ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἠμῶν. Τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί ’Ἄννης. Τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μέγα,
καί πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἰκετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Ἐπάκουσον ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἠμᾶς. χριστιανος.gr
Ὠδή ζ’. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας
Φοῖνιξ ὡς πέρ ἐν οἴκω δίκαιος Κυρίου, ὤ Πάτερ ἐξήνθησας, καρπούς δικαιοσύνης, ἐξ ὧν οἱ σέ ὑμνοῦντες διατρέφονται ψάλλοντες? ὁ τῶν πατέρων ἠμῶν Θεός εὐλογητός εἰ.
Φωτεινῆς ἐπιπνοίας ἐμφορούμενος, Πάτερ, τοῦ θείου Πνεύματος, τά πνεύματα διώκεις, τάς νόσους θεραπεύεις, τῶν θερμῶς προσιόντων σοί, καί προσκυνούντων πιστῶς
τήν θείαν σου Εἰκόνα.
Ἤλθοσαν τῶν ἀτόπων πράξεών μου ὕδατα, ἕως Ἀντώνιε, ψυχῆς μου τῆς ἀθλίας, ἰλύϊ κρατουμένης, τῶν παθῶν καί τῶν θλίψεων, μή ὑπερίδης τόν σόν δοῦλον, ἄλλ’ οἰκτειρόν μέ.
Θεοτοκίον
Μαριάμ Θεοτόκε, τόν πρό πάντων αἰώνων ἐκυοφόρησας, ἠμίν ὁμοιωθέντα, δί’ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν, ἴνα σώση τούς ψάλλοντας? ὤ τῶν Πατέρων ἠμῶν Θεός εὐλογητός εἰ.
Ὠδή ἡ’. Τόν Βασιλέα.
Ἐν τοῖς ὑψίστοις μετά Ἀγγέλων χορεύων, Παμμακάριστε Ἀντώνιε πάντας, τούς σέ ἀνυμνοῦντας, διάσωζε εὐχαίς σου.
Ἰκετηρίους διηνεκῶς ὑμνωδίας πρός τόν Κτίστην προσάγων, ὤ Πάτερ, μέμνησο τῶν πίστει σέ ἀνυμνολογούντων.
Ναμάτων θείων τῆς εὐποιΐας, ὤ Πάτερ, ἑξαπόστειλον ἠμίν τοῖς σοῖς δούλοις, καί δεινῶν παντοίων ἁπάλλαξον εὐχαίς σου.
Θεοτοκίον
Θεογεννῆτορ τῆς ψυχῆς μου τά πάθη, καί τά τραύματα θεράπευσον ἐν τάχει, καί τῆς ἁμαρτίας οὐλᾶς ἑξάλειψόν μου.
Ὠδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον
Ἐνθέως ἐκτελοῦντες, τήν θείαν σου Μνήμην, Πάτερ Πατέρων Ἀντώνιε, Ὅσιε, χαρᾶς ἀπείρου καί δόξης ὅλως πληρούμεθα.
Μή παύση ἱκετεύων τόν Θεόν τῶν ὅλων, σεβασμιώτατε Πάτερ Ἀντώνιε, λύσιν πταισμάτων δωρήσασθαι ταῖς ψυχαῖς ἠμῶν.
Ἰάσεως τῶν νόσων, τεύξονται οἱ πόθω, τή σή Εἰκόνι Πανόσιε τρέχοντες, καί μετά πόθου καί πίστεως ἀνυμνοῦντες σέ.
Θεοτοκίον
Σύ εἰ Παρθενομῆτορ, ἰσχύς τῆς ψυχῆς μου, καί τοῦ νοός μου ἐλπίς ἀκαταίσχυντος, φῶς καί ζωή καί παράκλησις τῆς καρδίας μου.
Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν
ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια
Τόν τῶν Μοναζόντων ὑπογραμμόν, καί τόν τῆς ἐρήμου πολιοῦχον καί οἰκιστήν, στήλην σωφροσύνης καί ὁσίων τό κλέος, Ἀντώνιον τόν Μέγαν ἀνευφημήσωμεν.
Ἔχων παρρησίαν πρός τόν Θεόν, τῶν σοί προσιόντων τά αἰτήματα συμπαθῶς, τά πρός σωτηρίαν δίδου ταῖς σαῖς πρεσβείαις, Ἀντώνιε Ὁσίων τό ἐγκαλώπισμα.
Πρεσβείας προσάγαγε τῷ Θεῶ, Ἀντώνιε Πάτερ, ὑπέρ πάντων τῶν εὐσεβῶν, τῶν πίστει τελούντων τήν θείαν Κοίμησίν σου, καί σῶσον ἐκ κινδύνων καί πάσης θλίψεως.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.
Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον
δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ὁ Ἱερεύς• Ὅτι Σου ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Εἴτα τό Τροπάριον Ἦχος δ’.
Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος, τῷ Βαπτιστή εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος, Πάτερ Ἀντώνιε, τῆς ἐρήμου γέγονας οἰκιστής, καί τήν οἰκουμένην ἐστήριξας εὐχαίς σου.
Διο πρέσβευε, Χριστῷ τῷ Θεῶ, σωθῆναι τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ὁ Ἱερεύς ὡς ἔθος μνημονεύει.
Ἐν τή ἀπολύσει, καί τή προσκυνήσει τῆς ἁγίας Εἰκόνος, ψάλλομεν τό παρόν Προσόμοιον Ἦχος β’.
Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου σέ νεκρόν.
Πάντων προστατεύεις, Ἀγαθέ, τῶν σοί προσιόντων ἐν πίστει, καί δεομένων σου ἔλαβες τήν χάριν γάρ, παρά Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἰάσθαι νοσήματα, ποικίλα καί πάθη,
δαιμόνων τέ φρύαγμα, καταφρονεῖν καί θηρῶν. Ὅθεν σου δεόμεθα πάντων, καί ἠμᾶς τους σέ ἀνυμνοῦντας, κινδύνων, Ἀντώνιε, ἁπάλλαξον.
Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.
Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.
http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr/2014/01/blog-post_3192.html
