"Έρχονται εικόνες στο μυαλό μου ακόμα και στο ύπνο μου δημιουργώντας μου εφιάλτες…"

"...παίρνοντας ειρωνικό ύφος είπαν πως εάν διαφωνούμε καλύτερα θα ήταν να ζήσουμε σε μοναστήρι…"
 
σχόλιο Γ.Θ : Οι αντίχριστοι έχουν βαλθεί να μετατρέψουν τα σχολεία σε πορνεία υπάρχει όμως και Θεός. Αντισταθείτε αδέρφια! Θα τα νικήσουμε τα σκοτάδια τους

Το παρακάτω αποτελεί αληθινό περιστατικό σε ιδιωτικό σχολείο και φαίνεται να είναι η απαρχή δεινών
Μαθήτρια 3ης Λυκείου σε ιδιωτικό σχολείο, περιγράφει μια “αναγκαία” σχολική παρουσίαση:

« Μας ενημέρωσαν ότι η συγκεκριμένη δίωρη παρουσίαση αποσκοπούσε στην πληροφόρηση μας σχετικά με το AIDS. Όλα τα παιδιά θεωρήσαμε ότι θα ήταν αρκετά χρήσιμη . Ξεκίνησε η ενημέρωση καλώντας μας να συμμετέχουμε σε μια έρευνα προκειμένου να ελέγξουν τις γνώσεις μας σχετικά με την εν λόγω νόσο. Αργότερα κληθήκαμε να λάβουμε μέρος σε μια διαδραστική διαδικασία, κατά την οποία δινόταν σε κάθε μαθητή και μαθήτρια μια καρτέλα και ένα ποτήρι, το οποίο περιείχε κάποιο υγρό. Στην καρτέλα υπήρχαν γραμμένα στοιχεία πληροφορίες και χαρακτηριστικά κάποιων “τυχαίων” ανθρώπων/χαρακτήρων, π.χ. μια καρτέλα έγραφε: «Ο Ορέστης είναι ιατρός 45 ετών, στις σχέσεις του προτιμά άτομα του ίδιου φύλλου, είναι ευκολόπιστος και ποτέ δεν απαιτεί στις σχέσεις του χρήση μέσων προφύλαξης». Στα ποτήρια τώρα υπήρχε είτε κάποιο οξύ είτε κάποια βάση.

Το οξύ συμβόλιζε τα υγιή άτομα ενώ η βάση τα μολυσμένα άτομα με τον ιό HIV. Το κάθε παιδί λοιπόν έπρεπε να ενσαρκώσει το ρόλο του προσώπου της καρτέλας που κατείχε και παράλληλα να συνομιλήσει με τα άλλα παιδιά ώστε να μάθει τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες τους, όπως τα όριζαν οι καρτέλες τους. Εάν οι επιθυμίες και οι συνήθειες των προσώπων ταίριαζαν τότε ανακάτευαν τα υγρά από τα ποτήρια τους, αυτό το ανακάτεμα συμβόλιζε την μεταξύ τους συνουσία. Αν τύχαινε το οξύ να ανακατευθεί με την βάση τότε γινόταν χημική αντίδραση η οποία είχε οπτικό αποτέλεσμα (χρωματισμό του υγρού) και σήμαινε ότι «μολύνθηκε» και το άλλο παιδί. Με αυτό τον τρόπο ήθελαν να αποδείξουν ότι στατιστικά ήταν πολύ εύκολο να αποκτήσει κάποιος τέτοια νοσήματα.

Αμέσως μετά ακολούθησε μια νέα ενημέρωση η οποία αποσκοπούσε στο να πείσει τους μαθητές ότι η επικινδυνότητα (την οποία το προαναφερθέν πείραμα απέδειξε) σχεδόν εκμηδενίζεται σε οποιαδήποτε σχέση αν χρησιμοποιηθεί το κατάλληλο προφυλακτικό μέσο. Μάλιστα μας έδειξαν κάποιες διαφάνειες στις οποίες με σκίτσα και εικόνες πληροφορούμασταν για τον τρόπο χρήσης και τοποθέτησης αυτών προς αποφυγή ατυχημάτων.

Τόνισαν και υπερτόνισαν μάλιστα ότι πάντα πρέπει να έχουμε ένα μαζί μας γιατί ποτέ δεν γνωρίζουμε πότε θα έρθει η «επιθυμία» και μάλιστα παίρνοντας ειρωνικό ύφος είπαν πως εάν διαφωνούμε καλύτερα θα ήταν να ζήσουμε σε μοναστήρι… Στην συνέχεια μας υπέδειξαν τις καλές ποιότητες προφυλακτικών καθώς και από πού μπορούμε να τα προμηθευτούμε.

Μας είπαν πως υπάρχουν προφυλακτικά με «ωραία χρωματάκια» καθώς και με πολύ ωραίες «γεύσεις»… !!! κατάλληλες για την περίπτωση που προτιμάμε τον στοματικό έρωτα…!!!

Αυτό είναι κάτι που με ενόχλησε και προβλημάτισε ταυτόχρονα διότι όταν έβλεπα εικόνες ή άκουγα συζητήσεις που υπονοούσαν αυτή την πρακτική νόμιζα ότι γινόταν λόγος για το «φιλί», τώρα όμως που γνωρίζω έρχονται άλλες εικόνες στο μυαλό μου ακόμα και στο ύπνο μου δημιουργώντας μου εφιάλτες… Η συγκεκριμένη αναφορά δημιούργησε αρκετά ερωτήματα στα παιδιά, οπότε οι υπεύθυνοι δεν έχασαν την ευκαιρία να λύσουν κάθε απορία ζητώντας μας παράλληλα συγνώμη διότι σε αντίστοιχες ενημερώσεις μοιράζουν προφυλακτικά με σκοπό να υπάρχει εξοικείωση, αλλά δυστυχώς δεν είχαν αποθέματα.

Στο τέλος της παρουσίασης, πήρε τον λόγο η υπεύθυνη του Σχολείου (ηλικιωμένη καθολική καλόγρια) και είπε πως όλα αυτά δεν είναι ακόμα(;) για την ηλικία μας, πως πρέπει να διατηρούμε τις ισορροπίες και πως προς το παρόν οφείλουμε να επικεντρωθούμε στα διαβάσματα μας.

Κλείνοντας να αναφέρω ότι ρωτώντας τους συμμαθητές μου συμφωνήσαμε στο γεγονός πως μας είχε δοθεί χαρτί ενημέρωσης πως θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση για το AIDS και τίποτα άλλο σχετικό με τις ανωτέρω τραγικές περιγραφές ενώ δεν προηγήθηκε αίτηση στην οποία οι γονείς καλούνταν να υπογράψουν για την συμμετοχή των παιδιών τους, όπως συνήθως γίνετε. »