Χιονόστρωτα ονείρατα, παιδί γιορτή προσμένει,
να φτάσει θέλει γρήγορα Δεκέμβριος, σαν σημαίνει.
Μα είν’ οι μέρες διαλεχτές, ποια να πρωτοπαινέψεις
και ποιο Μεσίτη στο Χριστό πρώτο να ικετέψεις;
Φιλάρετος όλο ελεεί, Βαρβάρα μαρτυράει,
από πατέρα δήμιο, που κεραυνός χτυπάει.
Δαμασκηνού η δεξιά δέεται στην Παρθένο
κι οι Σαββαϊτες προσκυνούν στον Τάφο Ηγιασμένο.
Άρμενο η παράκληση, πανί η ευχαριστία,
πρωτόμπαρκη η προσευχή, μα φτάνει ως τη Λυκία.
Θαλασσομάχος βοηθός, Καραβοκύρης σώζει,
μέσα στο πέλαο Άγιος με το Σταυρό δεσπόζει.
Κυλάει στα δάχτυλα η ευχή, καημός πνιχτός και τάμα.
Αγιάννα λύσε τα δεσμά και στείλε μου ένα θάμα !
Κι εσύ, Ιεράρχα ξακουστέ, γόνε μητρός Ανθίας,
Λευτέρωσέ με απ’ τη μακριά πνοή της αγωνίας.
Άη Σπυρίδωνα Σοφέ, υπέρμαχε της πίστης,
φωτιά νερό και χώμα βρες, γίνε Τριάδος Μύστης !
Στη Ζάκυνθο η συγχώρεση, τιμά τον Άγιό της,
τον άφθορο Διονύσιο παντοτινό οδηγό της.
Ύμνος Κυρίου ακούγεται, η κάμινος πυρώνει
κι ο Δανιήλ δοξολογεί και λέοντες μερώνει.
Τη εικοστή του αυτού μηνός, μνήμη στεφανηφόρου,
κάποτε αγκάλιασε ο Ιησούς, Ιγνάτιου Θεοφόρου.
Φαρμακολύτριας εκκλησιά λάμπει μες στο χειμώνα !
Από Αδάμ ως Ιωσήφ τα άνθη του Λειμώνα,
που ευαρεστήσαν το Θεό, μια Κυριακή γιορτάζουν
και στο σοφρά Χριστόψωμο μανάδες ετοιμάζουν !
Αχάραγα Παραμονή, καλάθι θα γεμίσει,
Από ξημέρωμα ακούς: πέτρα να μη ραϊσει !
Στολίζει με Άστρο ο ουρανός και Δόξα Άγιους Τόπους,
η Παναγιά κοιλοπονά, λυτρώνει τους ανθρώπους.
Νήπια οι πρώτοι μάρτυρες, αμέτρητες χιλιάδες
κι ο Στέφανος μαζί με αυτά σχωρνάει τους φονιάδες.
Μη λογαριάσεις, Κύριε, σ αυτούς την αμαρτία!
Δώσε μετάνοιας καιρό, δείξε μακροθυμία !
Χιονόστρωτα ονείρατα, η Βηθλεέμ προσμένει…
Καράβι φώτα άναψε, Χριστούγεννα σημαίνει !!
Νώντα Σκοπετέα
Απόσπασμα από την συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο: Του Μηνού η ψυχή
...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς
να φτάσει θέλει γρήγορα Δεκέμβριος, σαν σημαίνει.
Μα είν’ οι μέρες διαλεχτές, ποια να πρωτοπαινέψεις
και ποιο Μεσίτη στο Χριστό πρώτο να ικετέψεις;
Φιλάρετος όλο ελεεί, Βαρβάρα μαρτυράει,
από πατέρα δήμιο, που κεραυνός χτυπάει.
Δαμασκηνού η δεξιά δέεται στην Παρθένο
κι οι Σαββαϊτες προσκυνούν στον Τάφο Ηγιασμένο.
Άρμενο η παράκληση, πανί η ευχαριστία,
πρωτόμπαρκη η προσευχή, μα φτάνει ως τη Λυκία.
Θαλασσομάχος βοηθός, Καραβοκύρης σώζει,
μέσα στο πέλαο Άγιος με το Σταυρό δεσπόζει.
Κυλάει στα δάχτυλα η ευχή, καημός πνιχτός και τάμα.
Αγιάννα λύσε τα δεσμά και στείλε μου ένα θάμα !
Κι εσύ, Ιεράρχα ξακουστέ, γόνε μητρός Ανθίας,
Λευτέρωσέ με απ’ τη μακριά πνοή της αγωνίας.
Άη Σπυρίδωνα Σοφέ, υπέρμαχε της πίστης,
φωτιά νερό και χώμα βρες, γίνε Τριάδος Μύστης !
Στη Ζάκυνθο η συγχώρεση, τιμά τον Άγιό της,
τον άφθορο Διονύσιο παντοτινό οδηγό της.
Ύμνος Κυρίου ακούγεται, η κάμινος πυρώνει
κι ο Δανιήλ δοξολογεί και λέοντες μερώνει.
Τη εικοστή του αυτού μηνός, μνήμη στεφανηφόρου,
κάποτε αγκάλιασε ο Ιησούς, Ιγνάτιου Θεοφόρου.
Φαρμακολύτριας εκκλησιά λάμπει μες στο χειμώνα !
Από Αδάμ ως Ιωσήφ τα άνθη του Λειμώνα,
που ευαρεστήσαν το Θεό, μια Κυριακή γιορτάζουν
και στο σοφρά Χριστόψωμο μανάδες ετοιμάζουν !
Αχάραγα Παραμονή, καλάθι θα γεμίσει,
Από ξημέρωμα ακούς: πέτρα να μη ραϊσει !
Στολίζει με Άστρο ο ουρανός και Δόξα Άγιους Τόπους,
η Παναγιά κοιλοπονά, λυτρώνει τους ανθρώπους.
Νήπια οι πρώτοι μάρτυρες, αμέτρητες χιλιάδες
κι ο Στέφανος μαζί με αυτά σχωρνάει τους φονιάδες.
Μη λογαριάσεις, Κύριε, σ αυτούς την αμαρτία!
Δώσε μετάνοιας καιρό, δείξε μακροθυμία !
Χιονόστρωτα ονείρατα, η Βηθλεέμ προσμένει…
Καράβι φώτα άναψε, Χριστούγεννα σημαίνει !!
Νώντα Σκοπετέα
Απόσπασμα από την συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο: Του Μηνού η ψυχή
...ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς