Τα δύο άκρα απομακρύνονται, οι αμαρτωλοί γίνοται αμαρτωλότεροι και οι πνευματικοί άνθρωποι πνευματικότεροι.
Σε όποια πόλη και αν κατέβαινε υποψήφιος ο φιλοκεμαλιστής, ενδεχομένως να θριάμβευε...
Αυτοί είναι οι συμπολίτες μας, αυτόν αξίζουν.
Η μόνη ελπίδα να νεκραναστηθούμε ως έθνος είναι να ελκύσουμε τους γύρω μας, όχι σε κάποιο κόμμα, αλλά στην Εκκλησία με το λόγο, το παράδειγμα και τα έργα μας. Αν δεν το κάνουμε αυτό και περιμένουμε να φτιάξουν όλα από μόνα τους με μαγικό τρόπο περιμένοντας την πείνα που ούτως ή άλλως θα έρθει, ελπίδα δεν υπάρχει καμιά.
Αγώνας λοιπόν. Ξεκινάμε από τον εαυτό μας και βλέποντας την μεταμόρφωσή μας οι γύρω μας, θα επηρεαστούν και οι ίδιοι.
