Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Ο Σενέρ Λεβέντ είπε μια μεγάλη αλήθεια: Οι Τούρκοι πρώτα είναι Τούρκοι και μετά άνθρωποι.

Μήπως είσαι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; 
Με τον Σενέρ Λεβέντ
Λένε ότι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως, δεν είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπερασπίζονται, αλλά τα τουρκικά δικαιώματα.
Μήπως οι Τούρκοι δεν είναι άνθρωποι; Φυσικά και είναι. Αλλά πρώτα είναι Τούρκοι και μετά άνθρωποι. Αν πράγματι υπερασπίζονταν τα ανθρώπινα δικαιώματα, μήπως θα μπορούσαν να λένε ότι δεν έχουν δικαίωμα να επιστρέψουν πίσω ξανά οι άνθρωποι που εκδιώχθηκαν με τη βία των όπλων από τα χώματά τους; Μήπως αυτό αρμόζει σε κάποιον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Η χώρα υπέστη κατοχή. Ο κατακτητής μετέφερε πληθυσμό εδώ από τη δική του χώρα. Διένειμε τα χώματα που κατέκτησε στον πληθυσμό  που μετέφερε και είναι πολλαπλάσιος από τον ντόπιο πληθυσμό. Και τώρα λέει ότι «είναι και αυτοί πολίτες μας, δεν μπορούν να σταλούν πίσω, θα μείνουν εδώ». Και στους ανθρώπους, τους οποίους έδιωξε από τα χώματά τους με τη βία των όπλων, λέει ότι «εσείς δεν μπορείτε να επιστρέψετε πίσω, αν θέλετε να ανταλλάξουμε την περιουσία σας ή να σας πληρώσουμε χρήματα για αυτήν». Τι είδους λογική είναι αυτή αδελφέ; Τι είδους δικαιοσύνη; Και λες ότι είσαι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έτσι δεν είναι; Όμως, βλέπεις τον κόσμο με τουρκικό μάτι. Το μυαλό είναι ανθρώπινο, αλλά έχει προγραμματιστεί μόνο ως τουρκικό. Δεν υπάρχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα σε αυτό.

Δεν έχει σημασία για σένα αν κάτι αντίκειται στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το τουρκικό δικαίωμα υπερτερεί του ανθρώπινου δικαιώματος! Μιλάς για τις πραγματικότητες στο νησί. Ποιες πραγματικότητες; Ήρθες, έχυσες αίμα και τα πήρες. Την αποκάλεσες ειρηνευτική επιχείρηση, αλλά δολοφόνησες, εκτέλεσες ακόμα και τον άμαχο πληθυσμό. Βίασες τις γυναίκες. Διαμέλισες το νησί. Και χάραξες μια γραμμή στον χάρτη. Μετέφερες πληθυσμό. Λεηλάτησες τα εδάφη που κατέκτησες. Και τώρα τα αποκαλείς αυτά «πραγματικότητες στο νησί» και ζητάς μια λύση που θα γίνουν αποδεχτές αυτές οι πραγματικότητες. Είσαι τόσο αναιδής που λες ότι «εμείς θέλουμε λύση, εκείνοι δεν θέλουν», χωρίς να βλέπεις τι σκατά έκανες εδώ για σαράντα χρόνια. Και εσύ αδελφέ μου, εσύ, είσαι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και τα υποστηρίζεις και εσύ. Και ζητάς και λύση σύμφωνα με «τις πραγματικότητες στο νησί». Κτίζεις φόρμουλες λύσης πάνω στα λάφυρα του πολέμου. Με ποια ανθρώπινα δικαιώματα είναι εναρμονισμένο αυτό; Αν ήσουν πράγματι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μήπως θα σκεφτόσουν ποτέ με αυτό τον τρόπο; Είσαι άνθρωπος, αλλά είσαι Τούρκος.

Σκέφτεσαι όπως ένας Τούρκος και ονειρεύεσαι όπως ένας Τούρκος. Για σένα δεν είναι δικαίωμα το δικαίωμα όποιου δεν είναι Τούρκος. Ουσιαστικά, δεν διαφέρεις και πολύ από ένα μέλος υπόγειας οργάνωσης που ορκίζεται βάζοντας το χέρι του στο βιβλίο και στη σημαία. Εσύ νομίζεις ότι διαφέρεις, αλλά δεν διαφέρεις! Συνήθισες τόσο πολύ με αυτό που είσαι, με την κατάστασή σου που ίσως να μην αντιλαμβάνεσαι ότι βλέπεις τον κόσμο μόνο με τουρκικό μάτι. Αν ήσουν πράγματι υπερασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μήπως θα έβλεπες αδιάφορα τη σημαία που βάφτηκε στο βουνό; Μήπως δεν θα σε ένοιαζαν καθόλου τα αισθήματα πόνου που προκαλεί στους ανθρώπους οι οποίοι εκδιώχθηκαν από εκείνο το βουνό αυτή η σημαία, η οποία συμβολίζει την κατάκτηση;

Ή μήπως δεν θα έδινες καθόλου σημασία στο γεγονός ότι μια πόλη μένει κλειστή για σαράντα χρόνια, δεν παραδίδεται στους ιδιοκτήτες της και αφέθηκε να την τρώνε τα φίδια; Πες μου. Ποιων ανθρωπίνων δικαιωμάτων είσαι υπερασπιστής εσύ σε αυτό το νησί; Ποιου το δικαίωμα υπερασπίζεσαι; Των αδικημένων; Ή μήπως μόνο της δικής σου φυλής; Είσαι ρατσιστής. Κάνεις διακρίσεις. Νομίζεις πως δεν είναι έτσι, αλλά ουδέποτε μπόρεσες να μου αποδείξεις ότι δεν είναι έτσι. Απέδειξες μόνο ότι είσαι Τούρκος. Για αυτό και δεν είπες τίποτα για τη διεξαγωγή των εορτασμών της κατάκτησης κάθε 20 Ιουλίου. Διάβασες καλά βιβλία, αλλά δεν μπόρεσες να γίνεις άνθρωπος. Έγινες Τούρκος!
 
Εφημερίδα Πολίτης Κύπρου

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...