Εμείς οι Έλληνες είμαστε από τζάκι. Από τζάκι απλό, ταπεινό, χωρίς χρυσοποίκιλτες διακοσμήσεις, χωρίς πολυτέλειες. Αυτό το τζάκι όμως είναι η αρχοντιά μας όλη. Ο πλούτος μας όλος είναι αυτό το τζάκι

Η ελληνική λέξη για το τζάκι είναι εστία. Εστία σημαίνει σπίτι, σημαίνει οικογένεια. Και έχει κάτι το εξωπραγματικό αυτή η εστία. Εκτός από σώματα ζεσταίνει και ψυχές. Ακριβώς όπως και η οικογένεια. Το κεντρικό σημείο κάθε φτωχικού. Πόσα γέλια και πόσες χαρές συντρόφευσε.
Ένα απλό κομμάτι ψωμί καψαλισμένο στην πύρα του, ήταν η καλύτερη λιχουδιά. Και ο ήχος του ψωμιού αυτού όταν κοβόταν με τα χέρια για να μοιραστεί στην οικογένεια ήταν ο μελωδικότερος όλων. Θαυμαστό πράγματι...
Είμαστε από τζάκι. Το δικό μας το τζάκι είναι φτωχό. Αλλά μέσα σε αυτή τη φτώχεια κρύβεται ο πολυτιμότερος θησαυρός του κόσμου. Η οικογένειά μας.
 
 Μωραΐτες εν Χορώ: Ο χειμερινός οντάς του Συλλόγου μας