Περνούσαμε από τα βουνά του Θιβέτ έναν χειμώνα - λέει ο Shundar Singh. Υπήρχε μια μεγάλη χιονοθύελλα και ένας μεγάλος παγετός. Το μονοπάτι γινόταν όλο και πιο δύσκολο. Ένιωσα ότι οι δυνάμεις μου έπεφταν.
Με κυρίευσε το κρύο και ο παγετός.Σε ένα σταυροδρόμι, βλέπω έναν άντρα πεσμένο στο χιόνι. Είναι σχεδόν παγωμένος και νεκρός. Γέρνω προς το μέρος του. Είναι Θιβετιανός. Με κάνει να καταλάβω ότι κάθε προσπάθεια να τον σώσω είναι μάταιη. Αλλά δεν μπορώ να τον αφήσω εδώ. Τον παίρνω στην πλάτη και φεύγω μαζί του στο δρόμο. Το φορτίο είναι βαρύ, αλλά κάτω από το βάρος του νιώθω τον εαυτό μου να ζεσταίνεται. Είχα σχεδόν παγώσει από το κρύο και τώρα, ιδού, με έχει ιδρώσει. Ζεστάθηκα, και αυτός που βρίσκεται πίσω μου νιώθει τη ζεστασιά μου. Του έγινα ένα είδος καμίνι. Ήταν σχεδόν νεκρός και τώρα τον νιώθω να κινείται και να δείχνει σημάδια ζωής. Δεν μπορώ πια να έχω τη χαρά να σώσω έναν χαμένο. Αυτή η χαρά μου δίνει νέα δύναμη. Περπατάω ανδρικά μέσα στο χιόνι και τη χιονοθύελλα. Ένα χωριό ξεπροβάλλει. Σωθήκαμε! Σωζόμαστε και οι δύο, ο ένας μέσω του άλλου. Ο Θιβετιανός θα είχε χαθεί χωρίς τη βοήθειά μου, αλλά το ίδιο θα είχα χαθεί και εγώ χωρίς αυτόν. Κουβαλώντας τον ανάσκελα ζεστάθηκα και τον ζέσταινα κι αυτόν. Γλίτωσα τον εαυτό μου σώζοντας άλλον».
Πόσο εντυπωσιακό είναι αυτό το περιστατικό! Ας πάρουμε και την ψυχή μας! Αυτό είναι ένα μυστικό της σωτηρίας της ψυχής: να σώσεις τον εαυτό σου σώζοντας έναν άλλον.
Οι σημερινοί χριστιανοί είναι τόσο «κρύοι», ακριβώς γιατί δεν ζεσταίνονται ζεσταίνοντας τους άλλους. Οι Χριστιανοί μας είναι τόσο «αδύναμοι», ακριβώς γιατί δεν ενισχύουν τον εαυτό τους ενισχύοντας τους άλλους.
Και οι σημερινοί χριστιανοί είναι τόσο «φτωχοί», ακριβώς γιατί δεν πλουτίζουν τον εαυτό τους πλουτίζοντας τους άλλους.
Ας μην ξεχνάμε, χριστιανοί, την εντολή του Κυρίου: Ας σωθούμε σώζοντας τους άλλους!... Ας ζεσταθούμε θερμαίνοντας τους άλλους!...
Ιερέας ΙΩΣΗΦ ΤΡΙΦΑ, από 600 ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
