Όταν το 1990-1991 ο πάτερ Αθανάσιος ήταν πρωτεπιστάτης στο Άγιο Όρος, επειδή είχε μία ιδιαίτερη σχέση με τον Άγιο Παΐσιο, έφευγε από την πρωτεύουσα των Καρυών
(ο πρωτεπιστάτης είναι αυτός ο οποίος είναι σαν το διοικητή, θα λέγαμε, σαν το Δήμαρχο ή σαν τον πρόεδρο με τα δεδομένα τα δικά μας και των είκοσι Μονών του Αγ.Όρους. Στο Άγιο Όρος υπάρχουν είκοσι μεγάλες Μονές, υπάρχουν σκήτες, υπάρχουν ασκητήρια, υπάρχουν σπηλαιώτες μοναχοί και για όλους αυτούς είναι υπεύθυνος ο πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους).
Επειδή λοιπόν ο πρωτεπιστάτης πρέπει πάντα να φεύγει από την Ιερά Κοινότητα, από τις Καρυές, με τη συνοδεία αστυνομικών, ο πάτερ Αθανάσιος, ο Μητροπολίτης μας, επειδή ήθελε να δει ιδιαιτέρως το Γέροντα Παΐσιο έφευγε από την πίσω πόρτα και έλεγε στους Πατέρες εκεί: (στον πάτερ Ισαάκ και στο μακαρίτη, τον πατέρα Αρσένιο) "αν με ζητήσουν οι αστυνομικοί πέστε ότι ξεκουράζεται ο Άγιος Πρώτος".
Έφευγε, κατηφόριζε και πήγαινε στο Γέροντα Παΐσιο.
Ένα απόγευμα λοιπόν που πήγε και ο καιρός βέβαια ήταν και άστατος, δεν είχε καλοκαιρία αλλά ήταν κακοκαιρία, εκεί αφού τον είδε και τον συμβούλευσε ο γέροντας Παΐσιος τον πάτερ Αθανάσιο, κίνησε για να ξεκινήσει να φύγει. Αλλά όμως άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς. Ο καιρός άλλαξε ξαφνικά. Δεν μπορούσε να μετακινηθεί, θα κινδύνευε αν τολμούσε να φύγει έξω από το κελλάκι του Αγίου Παϊσίου.
Τότε ο Άγιος Παΐσιος είπε στο Μητροπολίτη μας, τότε στον Ιερομόναχο Αθανάσιο:
-Παπά, του λέει, μην ανησυχείς θα φροντίσω εγώ για σένα.
-Δηλαδή, γέροντα, τι θα κάνετε;
-Μην ανησυχείς, θα δεις.
Τον έβαλε τότε σε ένα μικρό διάδρομο και πήγε ο Άγιος Παΐσιος μέσα στο μικρό κουζινάκι που είχε να βρει κάποια πράγματα. Και έρχεται με τρεις σακούλες, αυτές που βάζουμε στους καλάθους τους μεγάλους, με τα σκουπίδια.
Την κόβει λοιπόν τη σακούλα ο Άγιος Παΐσιος με ένα μαχαιράκι από πάνω και του λέει:
"Παπά, άνοιξε τα χέρια σου και θα σε ντύσω εγώ. Δεν θα πάθεις τίποτα!"
Και εκεί λοιπόν που του φορούσε τις σακούλες άρχισε ο γέροντας Παΐσιος να λέει τα λόγια που ντύνουν τον αρχιερέα στην Εκκλησία:
«Ἀγαλλιάσεται ἡ ψυχή μου ἐπὶ τῷ Κυρίῳ, ἐνέδυσε γάρ με ἱμάτιον σωτηρίου...» και λοιπά. Ο πάτερ Αθανάσιος απόρησε.
Του λέει: "Γέροντα, αυτά τα λόγια είναι τα λόγια που ντύνουν τον αρχιερέα στην Εκκλησία. Γιατί τα λέτε; Αφού εγώ είμαι ένας απλός παπάς, ιερομόναχος".
Λέει ο Άγιος: "που ξέρεις ρε παπά, καμιά φορά, του λέει, μπορεί αυτά τα λόγια που λέω να είναι πραγματικότητα. Και μπορεί να γίνεις επίσκοπος!".
Ο γέροντας Αθανάσιος χαμογέλασε.
Του λέει: "εε, αστείο θα λέτε γέροντα!"
Και λέει ο Άγιος Παΐσιος: "καμιά φορά παιδί μου, και τα αστεία έχουν τη δική τους σοβαρότητα".
Αυτό έγινε το 1990 με 1991.
Ο πάτερ Αθανάσιος έγινε Μητροπολίτης το 1999.
Και ο Άγιος Παΐσιος το είχε δει από τότε.
Αρχιμ. Φιλόθεος Μαχαιριώτης, Ι.Μ.ΛΕΜΕΣΟΥ
