ΕIΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Αντρειωμένος κι άξιος είναι μόνον αυτός ..... που ομολογεί την ξεφτίλα του παλαιού του εαυτού, που αδυνατεί μόνιμα να απεκδυθεί .... Κι αυτός είναι που θα αξιωθεί την Ουράνια Βασιλεία ... ποτίζοντας αδιάλειπτα με τα δάκρυα της μετάνοιας τον σπόρο της Θείας συγχώρεσης.
Είπε Γέρων: Κανένας δεν θεράπευσε τον εαυτό του πληγώνοντας τον άλλο...
ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ. Ο καθένας από κάπου μπάζει. Άλλος αγαπά τα λεφτά, άλλος τη δόξα, άλλος τη σάρκα, άλλος ζηλεύει, άλλος σκέφτεται πρώτα τον εαυτό του, άλλος αχρηστεύει το σώμα του. Ας κοιτάμε να σκεπάζουμε τον αδελφό: τότε θα μοιάσουμε στ' αλήθεια στον Χριστό. Δείχνεις έλεος, έλεος θα λάβεις. Πρώτος του Παραδείσου, έγινε ο Ληστής. Κι όμως έγινε. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμεις...
Είπε μοναχή: Η γυναίκα ήρθε από τον άνδρα. Όχι από τα πόδια που πρέπει να ταπεινωθούν. Όχι πάνω από το κεφάλι του να υπερέχει. άλλα από την πλευρά να είναι δίπλα-δίπλα μαζί του. Από κάτω από το βραχίονα που πρέπει να προστατευθεί. Και από την πλευρά της καρδιάς που αγαπά!
Κάποιοι αδελφοί ανέλαβαν κι έβαφαν το φτωχό ναό που λειτουργούσε ο πατήρ Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος.
Εγώ ήμουν της αυτής δουλειάς , και είδα πως η ποιότητα του πλαστικού χρώματος που χρησιμοποιούσαν ήταν β' ποιότητος.
Η σκέψη μου , αυτή και μόνο , πήρε απάντηση από τον ίδιο:
"Για τελειότητες , στην άλλη ζωή" .
'Ετσι ήταν πάντα , σε έπιανε από το λογισμό και σε "τακτοποιούσε" καταλλήλως.
"Πήγα στον 'Αγιο Παίσιο στο 'Αγιον 'Ορος...
'Εβαλε το χέρι του στο κεφάλι μου και ένιωσα ένα "κάτι" να διαπερνά όλο μου το είναι...
Από τότε άλλαξε η ζωή μου"
Θοδωρής
