Ο γέροντας Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, πνευματικό τέκνο του Αγίου Νεκταρίου, είδε ένα βράδυ στον ύπνο του, ότι την τάδε μέρα και την τάδε ώρα, θα γίνει μεγάλος σεισμός στην Πάτρα.
Όταν ξύπνησε, πήρε το κομποσχοίνι του και άρχισε να προσεύχεται. Αμφιταλαντεύτηκε για το τι πρέπει να κάνει. Ταλαιπωρήθηκε από τον λογισμό: Να το πω ή να μην το πω στους ανθρώπους;
Δεν γνώριζε, αν το όνειρο ήταν εκ Θεού ή εκ του πονηρού. Τελικά πρυτάνευσε ο λογισμός των Πατέρων της Εκκλησίας, να μην δίνουμε βαρύτητα στα όνειρα και αποφάσισε να μην το πει...
Μετά από λίγες μέρες, γίνεται ένας μεγάλος σεισμός στην Πάτρα, με αρκετά θύματα και πολύ μεγάλες υλικές καταστροφές. Έγινε την ημέρα και την ώρα που ονειρεύτηκε ο Γέροντας Γερβάσιος!
Περάσανε αρκετά χρόνια και ένα βράδυ βλέπει πάλι ο γέροντας Γερβάσιος ένα άλλο όνειρο, ότι την τάδε ημέρα και ώρα θα γίνει μεγάλος σεισμός στην πόλη της Πάτρας!
Ξύπνησε συγκλονισμένος και αμέσως πήρε το κομποσχοίνι του και άρχισε να προσεύχεται. Τον βασάνισε πάλι ο ίδιος λογισμός: Να το πώ ή να μην το πω στους ανθρώπους;
Τελικά και έχοντας την προηγούμενη πικρή εμπειρία, αποφάσισε να το πει σε κάποιους ανθρώπους, προκειμένου να προετοιμαστούν για τον σεισμό αυτόν.
Σεισμός όμως δεν έγινε!!!...
Ο γέροντας ντροπιάστηκε πάρα πολύ και άρχισε να κατηγορεί τον εαυτόν του και να χύνει αμέτρητα δάκρυα μετανοίας για το ολίσθημά του, να πιστέψει σε ένα όνειρο.
Αυτό το γεγονός τον έκανε να ταπεινωθεί ακόμα περισσότερο στη ζωή και να φτάσει σε μεγάλα πνευματικά μέτρα.
Ο διάβολος με τα όνειρα πολλούς πλάνεψε ακόμα κσι αγίες ψυχές. Να μην τα πιστεύουμε! Χαίρετε ο Χριστός, που δεν πιστεύει κάποιος τα όνειρα. Διότι αυτό φανερώνει ότι ο άνθρωπος αυτός είναι τόσο ταπεινός, που θεωρεί τον εαυτόν του ανάξιο, για να δει κάτι αληθινό από τον Θεό...
Όταν ξύπνησε, πήρε το κομποσχοίνι του και άρχισε να προσεύχεται. Αμφιταλαντεύτηκε για το τι πρέπει να κάνει. Ταλαιπωρήθηκε από τον λογισμό: Να το πω ή να μην το πω στους ανθρώπους;
Δεν γνώριζε, αν το όνειρο ήταν εκ Θεού ή εκ του πονηρού. Τελικά πρυτάνευσε ο λογισμός των Πατέρων της Εκκλησίας, να μην δίνουμε βαρύτητα στα όνειρα και αποφάσισε να μην το πει...
Μετά από λίγες μέρες, γίνεται ένας μεγάλος σεισμός στην Πάτρα, με αρκετά θύματα και πολύ μεγάλες υλικές καταστροφές. Έγινε την ημέρα και την ώρα που ονειρεύτηκε ο Γέροντας Γερβάσιος!
Περάσανε αρκετά χρόνια και ένα βράδυ βλέπει πάλι ο γέροντας Γερβάσιος ένα άλλο όνειρο, ότι την τάδε ημέρα και ώρα θα γίνει μεγάλος σεισμός στην πόλη της Πάτρας!
Ξύπνησε συγκλονισμένος και αμέσως πήρε το κομποσχοίνι του και άρχισε να προσεύχεται. Τον βασάνισε πάλι ο ίδιος λογισμός: Να το πώ ή να μην το πω στους ανθρώπους;
Τελικά και έχοντας την προηγούμενη πικρή εμπειρία, αποφάσισε να το πει σε κάποιους ανθρώπους, προκειμένου να προετοιμαστούν για τον σεισμό αυτόν.
Σεισμός όμως δεν έγινε!!!...
Ο γέροντας ντροπιάστηκε πάρα πολύ και άρχισε να κατηγορεί τον εαυτόν του και να χύνει αμέτρητα δάκρυα μετανοίας για το ολίσθημά του, να πιστέψει σε ένα όνειρο.
Αυτό το γεγονός τον έκανε να ταπεινωθεί ακόμα περισσότερο στη ζωή και να φτάσει σε μεγάλα πνευματικά μέτρα.
Ο διάβολος με τα όνειρα πολλούς πλάνεψε ακόμα κσι αγίες ψυχές. Να μην τα πιστεύουμε! Χαίρετε ο Χριστός, που δεν πιστεύει κάποιος τα όνειρα. Διότι αυτό φανερώνει ότι ο άνθρωπος αυτός είναι τόσο ταπεινός, που θεωρεί τον εαυτόν του ανάξιο, για να δει κάτι αληθινό από τον Θεό...
