Το να αμαρτάνει κανείς είναι ανθρώπινο
Το να επιμένει στην αμαρτία είναι διαβολικό
Το να λυπάται για την αμαρτία είναι χριστιανικό
Το να συγχωρεί κάθε αμαρτία είναι θεϊκό!!!
Πόσοι συγχωρούμε;
Πόσοι κοιτάζουμε τις δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων;
Πόσοι κλαίμε για την δική μας κατάντια;
Πόσοι πέφτουμε στα γόνατα και ζητούμε από τον Θεό να μας ελεήσει;
Πόσοι προσευχόμαστε για τους άλλους;
Πόσοι δακρύζουμε από τον πόνο των άλλων;
Πόσοι κρίνουμε τον εαυτό μας και μόνο;
Πόσοι;
Να γνωρίζουμε κάτι...
Όταν θυμόμαστε τις αμαρτίες μας, ο Θεός τις ξεχνάει.
Όσο ξεχνάμε εμείς όμως τις αμαρτίες μας σκόπιμα και δεν εξομολογουμαστε...
Τότε ο Θεός τις γράφει με χοντρό μαρκαδόρο στο βιβλίο της ζωής μας...