Σε κάθε Θεία Λειτουργία, η Παναγία γονατίζει και μετά δακρύων ικετεύει το Χριστό και Υιό Της, υπέρ σωτηρίας των ανθρώπων που εκκλησιάζονται, όλου του κόσμου και των κεκοιμημένων μας (σεσωσμένοι και μη), ώστε να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι!
Αυτό γίνεται κάθε μέρα και είναι ένα ιδιαίτερο διακόνημα της Παναγίας, το πιο σημαντικό. Αυτή είναι η τέλεια αγάπη της Παναγίας!
(...)Τον 19ο αιώνα είχε εμφανιστεί ο Άγιος Γεώργιος σε έναν αγιορείτη μοναχό, που ήταν τρομερά ράθυμος και ακηδιαστής. Ο Άγιο Γεώργιος τον έλεγξε για τον τρόπο ζωής του, λέγοντάς τον:
- Δεν γνωρίζεις και δεν μπορείς να φανταστείς τι μισθό χάνεις, που περνάει ένα λεπτό της ώρας και δεν μνημονεύεις το όνομα του Χριστού, με το ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με''... Αν το γνώριζες, θα προσευχόσουν αδιαλείπτως...
Ο μοναχός συγκλονίστηκε τόσο πολύ από το γεγονός αυτό, που άρχισε να αγωνίζεται με ζήλο και αγάπη Χριστού, με αποτέλεσμα να φτάσει σε πολύ υψηλά μέτρα αρετής. Μάλιστα αργότερα, έγινε και ηγούμενος σε κάποιο μοναστήρι του Αγίου Όρους...
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα
