π. Διονύσιος Ταμπάκης
Δεν
υπάρχει πιο ακριβοπληρωμένο πράγμα από την ελευθερία.
Χρέος
αιώνιο τού κάθε ανθρώπου να δίνει ακόμη και την ζωή του για ελευθερία και
αξιοπρέπεια.
Η
ελευθερία δεν θέλει ρωτήματα και λογική «και
μετά τι;». Άμα σκέφτονταν με τούτη την ψιλικαντζίδικη λογική και οι προγόνοί μας
στις Θερμοπύλες, στην Αλαμάνα και στο Καλπάκι, θα είχαν κουρνιάξει τρομαγμένοι σαν
κοτόπουλα και δεν θα έγραφαν ένδοξη ιστορία.
Ξέραν
καλά οι πατεράδες μας, πως ο θαρραλέος
πεθαίνει μία φορά, ενώ ο δειλός κάθε ημέρα. Γνώριζαν ότι άξιοι για να ζουν είναι
μονάχα εκείνοι που δεν φοβούνται να πεθάνουν. Θυσιάζονταν
με λεβέντικη αξιοπρέπεια για την ελευθερία την δικής τους και της γενιάς τους. Ποτέ όμως
για την βόλεψη στον κόσμο αυτό δεν θυσιάζανε την ελευθερία τους.
Ας
μην κοπιάζουμε λοιπόν να στεκόμαστε περήφανοι
αρνητές στους σύγχρονους «πολιτισμένους»
βαρβάρους.
Στην
μάχη των δύο μεγάλων αιωνίων αντιπάλων: το νου και του κτήνους, του
πολιτισμού και της βαρβαρότητας, εμείς συντασσόμαστε με το μέρος του Θεϊκού φωτός. Άλλωστε οι σκλάβοι δεν έχουνε και τίποτες άλλο να χάσουμε εκτός μονάχα από τις
αλυσίδες τους.
Το
εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
(από
τον Επιτάφιο του Περικλή)
δηλαδή: ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι !
