SON OFEON
ΑΡΘΡΟ 1 (Ημερομηνία ανάρτησης 27.11.2014) Εάν οι ΗΠΑ μας ζητήσoυν την άδεια να αναπτύξουν άρματα μάχης ή άλλα τεθωρακισμένα οχήματα, αυτή την χρονική στιγμή η απάντησή μας είναι... «Όχι», είπε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο BGNES ο Αντιναύαρχος Ρούμεν Νικόλοφ, ο επικεφαλής του επιτελείου Άμυνας της Βουλγαρίας:
«Δεν υπάρχει κανένας λόγος για την πρόκληση πανικού για την ανάπτυξη αμερικανικών ή οποιαδήποτε άλλων ξένων αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων στο βουλγαρικό έδαφος», δήλωσε ο Νικόλοφ.
«Δεν είναι αλήθεια ότι στη Βουλγαρία θα αναπτυχθούν μερικά από τα 150 άρματα των ΗΠΑ», συνέχισε.
«Αυτό δεν έχει συζητηθεί στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι μόνο η δήλωση κάποιου στρατηγού των ΗΠΑ και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως επίσημη δήλωση».
Η παρατήρηση ήρθε ως απάντηση στα πρόσφατα δημοσιεύματα, που αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να εγκαταστήσουν μόνιμα 150 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα για στρατιωτικές ασκήσεις στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας.
Οι πληροφορίες διαψεύστηκαν αργότερα από το Υπουργείο Άμυνας της Βουλγαρίας, το οποίο δήλωσε ότι δεν υπάρχει επίσημο αίτημα σχετικά με αυτό το θέμα.
ΠΗΓΗ http://www.novinite.com/articles/165066/Bulgaria%27s+Answer+To+US+Tanks+Is+%27No%27+%E2%80%93+Chief+Of+Defence
ΑΡΘΡΟ 2 (Ημερομηνία ανάρτησης 27.11.2014)
Ο στρατός των ΗΠΑ σχεδιάζει να τοποθετήσει περίπου 150 άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα σε χώρες του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, το επόμενο έτος, δήλωσε ένας στρατηγός των ΗΠΑ.
«Θα εξετάσω επιλογές που θα περιλαμβάνουν την κατανομή του εξοπλισμού αυτού σε μικρότερα σύνολα, μεγέθους ίλης ή μεγέθους επιλαρχίας, ίσως στις χώρες της Βαλτικής, στην Πολωνία, στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία, σε μέρη όπως αυτά» δήλωσε σύμφωνα με το Enquirer ο Ben Hodges, που ηγείται της Συμμαχικής Διοίκησης Εδάφους (LANDCOM) του ΝΑΤΟ.
Τα στρατεύματα θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για αρκετούς μήνες για τη διεξαγωγή κοινών ασκήσεων σε αυτές τις χώρες.
Σε μια τηλεφωνική συνέντευξη ο Hodges εξήγησε ότι σχεδόν 50 θωρακισμένα οχήματα βρίσκονταν ήδη στη θέση τους και άλλα 100 άρματα M1 Abrams και οχήματα μάχης τύπου Bradley θα «τοποθετηθούν αρχικά» στη Γερμανία και πιθανότατα και αλλού.
Πρόσθεσε ότι ο εξοπλισμός που αποστέλλεται προς την Ανατολική Ευρώπη θα «μείνει πίσω» μετά τις κοινές ασκήσεις.
Η κίνηση αυτή αποτελεί μέρος της λεγόμενης «Επιχείρησης Αtlantic resolve«, μια κίνηση των ΗΠΑ για την υποστήριξη των συμμάχων στην Ανατολική Ευρώπη, για την πρόληψη αυτού, που η συμμαχία έχει χαρακτηρίσει ως μία πιθανή επίθεση από τη Ρωσία.
ΠΗΓΗ http://www.novinite.com/articles/165014/US+Army+Might+Deploy+%3Cb%3ETanks%3C/b%3E+to+%3Cb%3EBulgaria%3C/b%3E
ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ
Τα παραπάνω άρθρα παρέχουν πολύ σημαντικές πληροφορίες, αν αναλυθούν κατάλληλα.
Την διάψευση από πλευράς Βουλγαρίας για το ενδεχόμενο ν” αναπτυχθούν τεθωρακισμένα των ΗΠΑ στην Βουλγαρία δεν την κάνει ο αρμόδιος υπουργός “Αμυνας της Βουλγαρίας.
Από γκάφα μάλιστα αναφέρεται και σε άλλης απροσδιόριστης εθνικότητας άρματα, χωρίς να ερωτηθεί.
Η αρνητική απάντηση αφορά τον παρόντα χρόνο, αλλά το αίτημα δεν χαρακτηρίζεται επίσημο και δεν συζητήθηκε από το ΝΑΤΟ.
Ο Αμερικανός Στρατηγός κος Ben Hodges όμως μίλησε μόνο για σχέδια στο Enquirer που προβλέπεται να εφαρμοσθούν το επόμενο έτος (2015).
Αλλά 50 άρματα έχουν ήδη τοποθετηθεί στην θέση τους και η επιχείρηση έχει ήδη επίσημο όνομα…
Επιλέχθηκε για την απάντηση κάποιος αξιωματικός με τον βαθμό του Αντιναυάρχου, που ασκεί τα καθήκοντα του επικεφαλής του Επιτελείου “Αμυνας της Βουλγαρίας.
Η Βουλγαρία φαίνεται ότι κινδυνεύει περισσότερο από την πλευρά της θάλασσας, για να έχει το γενικό πρόσταγμα του επιτελείου αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού…
Η παρουσία των Αμερικανών με τεθωρακισμένα στην Ευρώπη προβλέπεται να είναι συμβολική, σύμφωνα με τον σχεδιασμό που παρουσιάσθηκε, εφόσον τα άρματα διασκορπισθούν σε μονάδες επιπέδου ίλης ή το πολύ επιλαρχίας και σε πολλές χώρες.
Οι μονάδες αυτές, λόγω του μικρού μεγέθους τους, δεν πρόκειται να είναι οι κύριες μονάδες κρούσης, αλλά μάλλον μονάδες αναγνωρίσεως ή βοηθητικές.
Η παρουσία τους αποσκοπεί μόνο σε ψυχολογική στήριξη των στρατών των χωρών, στις οποίες θα σταθμεύουν.
Η κύρια δύναμη κρούσης άραγε θα είναι ντόπιοι στρατιώτες- κληρωτοί ή θα ανήκουν σε κάποια κοντινή και πρόθυμη δύναμη χώρας του ΝΑΤΟ με μεγάλο στρατό και πολυάριθμα άρματα μάχης? (Τουρκία?)
Αντίθετα τα 100 άρματα τύπου M1 Abrams και τα οχήματα μάχης τύπου Bradley, που προβλέπεται να σταθμεύουν αρχικά στην Γερμανία, πρέπει να μας προβληματίσουν ιδιαίτερα.
Η Γερμανία δεν έχει άμεσα σύνορα με την Ρωσία.
Συνορεύει άμεσα με την Αυστρία, που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ και την Τσεχία και την Πολωνία, που ανήκουν στο ΝΑΤΟ.
Το ΝΑΤΟ όμως επιλέγει την κύρια δύναμη αρμάτων του να την τοποθετήσει στη Γερμανία.
Για να προωθηθούν ως τις σημερινές θέσεις των Ρώσων θα πρέπει να διασχίσουν την Πολωνία ή την Τσεχία, στην συνέχεια την Σλοβακία, την Ουγγαρία και την Ρουμανία.
Με τον τρόπο αυτό δείχνουν έμμεσα στη Ρωσία ότι φοβούνται ότι η σύγκρουση τους θα γίνει στην Πολωνία.
Συνδυάστε τώρα τα παραπάνω με το γεγονός ότι για την θέση του Barroso στην ΕΕ επιλέχθηκε ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας κος Τusk.
Φαντασθείτε το ακραίο πολεμικό σενάριο μίας εισβολής των Ρώσων στην Πολωνία ως αντίποινα σε ενδεχόμενη εισβολή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία μέσω Πολωνίας ή το αντίθετο και πιο πιθανό σενάριο.
Μήπως κάποιοι ανεγκέφαλοι ήδη σχεδιάζουν ο Γ” Παγκόσμιος Πόλεμος ν” αρχίσει πάλι από την Πολωνία?
To σενάριο αυτό είναι πιθανό, αλλά τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν και με διαφορετικό τρόπο.
Η Ουκρανία είναι πολύ πιθανό σύντομα να έχει την τύχη της Τσεχοσλοβακίας ή της Πολωνίας πριν τον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο:
Θα διαμελισθεί σε τουλάχιστον δύο τμήματα με κάποια πολιτική συμφωνία και θα γίνει ένα ασθενές φεντεραλιστικό κράτος.
Τουλάχιστον αυτό είναι το φανερό σχέδιο του Πούτιν και όλες οι κινήσεις του εκεί αποσκοπούν.
Θα πρέπει όμως να μας προβληματίσει το ότι η έδρα του LANDCOM και η ηγεσία του βρίσκεται στην Σμύρνη (Ιzmir) της Τουρκίας.
ΠΗΓΗ http://www.washingtoninstitute.org/experts/view/ben-hodges
Από εκεί σχεδιάζονται τα σχέδια του ΝΑΤΟ για την Ουκρανία και όχι από τις Βρυξέλλες (!).
Η Τουρκία βρίσκεται πολύ πιο κοντά στα σύνορα της Ουκρανίας.
Αλλά για να φθάσει κανείς στην Ουκρανία από την Τουρκία μεσολαβεί μία θάλασσα.
Τα άρματα μάχης συνήθως δεν επιπλέουν.
Αν μιλάμε για πόλεμο με χρήση αρμάτων μάχης πρέπει να διασχίσουμε μία χώρα: την Βουλγαρία.
Aν ανατρέξουμε στα τελευταία επεισόδια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, θα πέσουμε στην αποτυχημένη εκστρατεία της Κριμαίας.
Εκεί, το 1918 έως το 1919, οι σύμμαχοι, εκπροσωπούμενοι από τους Γάλλους, θέλησαν να αντιμετωπίσουν τους ρώσους Μπολσεβίκους και τελικά δεν τα κατάφεραν.
Ζήτησαν από την αρχή την βοήθεια των Ελλήνων, που τους συνέδραμαν με σώμα στρατού αποτελούμενο από τρεις μεραρχίες, που προσφέρθηκε να στείλει ο “Εθνάρχης» Ελευθέριος Βενιζέλος.
Στην πολεμική αυτή περιπέτεια συμμετείχαν Γάλλοι, Πολωνοί και Ρώσοι μαζί με τους “Ελληνες.
Η Ελληνική δύναμη όμως ήταν πολυπληθέστερη από την Γαλλική.
Η εκστρατεία υπήρξε ατυχής και οι Ελληνικές μεραρχίες μετά την λήξη των εχθροπραξιών και την συνθήκη των Σεβρών στάλθηκαν από τους συμμάχους για ανταμοιβή και ξεκούραση στην τότε κατοικούμενη και από “Ελληνες Μικρά Ασία.
Αν θέλετε περισσότερες ιστορικές πληροφορίες, δείτε την παρακάτω πηγή
ΠΗΓΗ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1%CF%82
“Ετσι ξεκίνησε η πορεία προς την Μικρασιατική καταστροφή του 1922: Από μία αποτυχημένη εκσρατεία στην Ουκρανία…
Η ανθρώπινη ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Οι νατοικοί μάλλον ετοιμάζουν για τους Τούρκους ανάλογο εγχείρημα στην Ουκρανία, στη θέση των Ελλήνων.
Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά: O τουρκικός στόλος δεν είναι σήμερα τόσο δυνατός, ώστε να επιχειρήσει με επιτυχία κατά των Ρώσων.
Οι διεθνείς συνθήκες δεν επιτρέπουν στους νατοικούς ναυτικές επιχειρήσεις και σημαντική ναυτική παρουσία στην Μαύρη Θάλασσα.
Οι Τούρκοι θα πρέπει να επιχειρήσουν μόνοι τους.
“Ισως κατά τραγική ειρωνεία της ιστορίας να χρειασθεί και να πολεμήσουν εναντίον ενός τουλάχιστον
Γαλλικής κατασκευής ελικοπτεροφόρου τύπου Μιστράλ, αν τελικά δοθεί από τους Γάλλους στους Ρώσους.
Το δεύτερο ελικοπτεροφόρο τύπου Mιστράλ, που παραλαμβάνεται το 2015, ονομάζεται Sevastopol και προορίζεται για ναυαρχίδα της Ρωσίας στη Μεσόγειο, αφού ενταχθεί στον στόλο της Μαύρης Θάλασσας.
ΠΗΓΗ http://rbth.co.uk/news/2013/05/18/mistral-class_sevastopol_helicopter_carrier_to_serve_as_flagship_of_russ_26089.html
Λέτε οι Ρώσοι να το προορίζουν για τον Ειρηνικό Ωκεανό, όπως παραμυθιάζουν σήμερα τους Γάλλους για να το παραλάβουν παρά τις κυρώσεις εναντίον τους?
H κατάσταση αυτή αναγκαστικά μπλέκει την Βουλγαρία, που έχει άμεσα χερσαία σύνορα με την Τουρκία.
Οι Βούλγαροι κατάλαβαν αμέσως τον κίνδυνο και απέκλεισαν λεκτικά την δυνατότητα να φιλοξενήσουν αμερικανικά άρματα μάχης, τουλάχιστον για φέτος.
Δεν το θεωρούν καλή ιδέα να αποτελέσουν πεδίο μάχης ανάμεσα σε Τούρκους και Ρώσους.
Αλλά τίποτα δεν αποκλείει την πιθανότητα σύντομα να αναγκασθούν να φιλοξενήσουν στα Βουλγαρικά παράλια ρωσικά ή τουρκικά άρματα μάχης.
Το 2015 ο αγωγός South Stream θα έχει κατασκευασθεί κατά το ένα τέταρτο και θα φτάσει στα παράλια του Mπουργκάς, όπου ανθεί η Τουρκική μειονότητα της Βουλγαρίας.
Ποιός θα τον προστατεύσει τότε από τυχόν δολιοφθορά?
Οι διαλυμένες και κακοπληρωμένες ένοπλες δυνάμεις της Βουλγαρίας?
H Bουλγαρία έχει ήδη αδύναμη κυβέρνηση και τεράστια οικονομικά προβλήματα.
Αν λοιπόν ακούσετε σύντομα φωνή πολέμου από την Βουλγαρία, μην εκπλαγείτε.
Θα αρκέσει γι” αυτό μία μικρή δολιοφθορά ή μία μικρή αιτία: Λίγα νατοικά άρματα μήπως?
“Ολα τα «τυχαία» γεγονότα, κάπως έτσι ξεκινάνε:
Σχεδιάζονται κατάλληλα και προβλέπουν με λεπτομέρειες κάθε πιθανό ενδεχόμενο, από ανθρώπους που γνωρίζουν πολύ καλά την ιστορία για να την αναπαράγουν με επιτυχία.
Ακόμα και αν αυτό εξελιχθεί σε ιστορική φάρσα ή ως αυτοεκπληρούμενη «προφητεία»…
Υπάρχει μία από παλιά, αν βέβαια την ξέρετε…
Ο Πούτιν την γνωρίζει, γιατί ο παππούς του ήταν προσωπικός μάγειρος στο Λένιν και τον Στάλιν.
Αυτό σίγουρα δεν το ξέρατε, αλλά εξηγεί τα πάντα για την μέχρι σήμερα πορεία του Πούτιν…
http://www.freepen.gr/2014/11/blog-post_8787.htmlhttp://national-pride.org/