Ή Ορθόδοξη
Εκκλησία έχει από αμνημόνευτα χρόνια εφαρμόσει τη νηστεία σαν ένα δοκιμασμένο και
αποτελεσματικό φάρμακο για όλα τα ψυχικά πάθη, σαν ένα δυνατό όπλο ενάντια στα
πονηρά πνεύματα. Όλοι εκείνοι πού υποτιμούν ή απορρίπτουν τη νηστεία, στην ουσία
υποτιμούν ή απορρίπτουν μια σαφή και καθοριστική οδηγία του Κυρίου Ιησού στο
σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου. Ή προσευχή δυναμώνει και ενισχύεται με τη
νηστεία. Ή πίστη βεβαιώνεται και από τη μια και από την άλλη. Κι ή πίστη μετακινεί
βουνά, εκβάλλει δαίμονες και κάνει τα αδύνατα δυνατά.
Τα τελευταία
λόγια του Χριστού στο σημερινό ευαγγέλιο δέ φαίνονται να σχετίζονται με το
γεγονός πού μάς απασχολεί. Μετά το μεγάλο θαύμα της θεραπείας του δαιμονισμένου
νέου παιδιού κι ενώ οι συγκεντρωμένοι άνθρωποι θαύμαζαν τα γενόμενα, ξαφνικά ό
Κύριος άρχισε να μιλάει στους μαθητές Του για το πάθος Του.
«Μέλλει ό υιός
του ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων και άποκτενούσιν αυτόν, και τη
τρίτη ήμερα έγερθήσεται» (Ματθ. ιζ'22-23). Γιατί μετά το θαύμα αυτό, όπως κι
υστέρα από κάποια άλλα θαύματα, ό Χριστός μιλάει στους μαθητές Του για το πάθος
Του;
Ώστε όταν έρθει ό προδιαγεγραμμένος καιρός να μη δειλιάσουν, να μη
φοβηθεί ή καρδιά τους. Τούς το λέει αυτό μετά από τα μεγάλα θαύματά Του, μετά τις
τιμές, τη δόξα και την ευχαρίστηση πού τον περιμένουν και τον υποδέχονται οι
άνθρωποι, για να χαραχτούν καλύτερα στο νου τους. Το λέει αυτό όμως και για να
διδάξει, όχι μόνο τούς αποστόλους αλλά κι εμάς, ώστε μετά από τέτοια μεγάλα και
θαυμαστά έργα να μην περιμένουμε ανταμοιβή από τούς ανθρώπους, αλλά να
προετοιμαστούμε να δεχτούμε τα χειρότερα και σκληρότερα χτυπήματα και τις
ταπεινώσεις, ακόμα κι από εκείνους πού ευεργετήσαμε πολύ.
Ό Κύριος δεν
προείπε μόνο τα πάθη και το θάνατό Του, αλλά και την ανάσταση Του. Στο τέλος όλων
αυτών άκολουθεί ή Ανάσταση, ή νίκη κι ή αιώνια δόξα. Ό Κύριος προλέγει στους
μαθητές Του κάτι πού μοιάζει απίθανο, για να τονώσει την πίστη τους σέ όσα
πρόκειται να γίνουν. Να τούς διδάξει, για να πιστέψουν όσα τούς είπε. Πρέπει
κάθε άνθρωπος να ’χει πίστη ίσαμε τον κόκκο του σιναπιού ή και λιγότερη, για να
προετοιμαστεί, να περιμένει κάθε είδος πειρασμού και βασάνων σ’ αυτόν τον
κόσμο.
Πρέπει να ξέρουν με σιγουριά όμως πώς στο τέλος όλων αυτών περιμένει ή
Ανάσταση.
Όλη τη δόξα του
κόσμου κι όλους τούς επαίνους των ανθρώπων πρέπει να τούς λογαριάζουμε σαν ένα απόλυτο
μηδέν. Μετά απ’ όλους τούς θριάμβους πού μπορεί να μάς προσφέρει ό κόσμος,
πρέπει να προετοιμαστούμε για πειρασμούς. Πρέπει να δεχτούμε όλα όσα μάς
στέλνει ό ουράνιος Πατέρας μας με ταπείνωση και υπομονή.
Δεν πρέπει ν’
αφηγούμαστε και να κοκορευόμαστε με όσα έχουμε κάνει για τούς ανθρώπους, για την
πόλη ή για το χωριό μας, για το έθνος ή για την πατρίδα μας. Δεν πρέπει να επαναστατούμε
όταν οι πειρασμοί μάς πιέζουν. Αν κάναμε κάτι για κάποιους από τούς γνωστούς
μας, αυτό έγινε με τη βοήθεια του Θεού. Έτσι είναι. Κάθε καλό έργο γίνεται από το
Θεό με όργανο εμάς. Ό Θεός επομένως είναι απόλυτα δίκαιος όταν μάς στέλνει πειρασμούς
μετά από εγκόσμια δόξα, ταπείνωση μετά από επαίνους, φτώχεια μετά από πλούτη,
περιφρόνηση μετά από τιμές, αρρώστια μετά από υγεία, απομόνωση και μοναξιά μετά
την απόλαυση πλήθους φίλων.
Ό Θεός γνωρίζει γιατί μάς τα στέλνει αυτά. Γνωρίζει
πώς όλα αποβλέπουν στο καλό μας. Πρώτο, για να μάθουμε να επιζητούμε τα αιώνια και
άφθαρτα αγαθά, να μην οδεύουμε προς τον τάφο με συνοδεία την ψεύτικη και
παροδική λαμπρότητα αυτού του κόσμου. Και δεύτερο ότι δεν πρέπει ν’ αποβλέπουμε
σέ ανταπόδοση για τα καλά μας ’έργα από τούς ανθρώπους και τον κόσμο σ’ αυτήν τη
ζωή, γιατί τότε δέ θα ’χουμε τίποτα να ζητήσουμε ή να λάβουμε στη μέλλουσα.
Εύχομαι να μην ακούσουμε στη θύρα της ουράνιας βασιλείας: «Πορεύεσθε απ’ εμού' το
μισθό σας τον λάβατε».
Εύχομαι αυτό να
μη μάς συμβεί.
Για να μη χαθούμε ποτέ μαζί με την
αναπόφευκτη καταστροφή αυτού του κόσμου, από τον οποίο λάβαμε δόξα, εγκώμια και
τιμές, ό Κύριος Ιησούς Χριστός μάς διδάσκει πώς, μετά από τη μεγαλύτερη δόξα, τα
εγκώμια και τις τιμές πού μπορεί να μάς δώσει ό κόσμος, πρέπει να προετοιμαστούμε
ν’ αναλάβουμε το σταυρό Του. Σ’ Εκείνον πρέπει ή αιώνια δόξα κι ή τιμή, μαζί με
τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την όμοούσια και άδιαίρετη Τριάδα, τώρα και
πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ
