Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
''Στην
αρχή ενός νέου αιώνα και μιας νέας χιλιετίας,οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να
ανακαλύψουν οποιαδήποτε πανάκεια. Καθώς δεν χρειάζεται τόσο μια
συγκεκριμένη πολιτική όσο μια μακρόπνοη σύλληψη, οι ΗΠΑ είναι
υποχρεωμένες για πρώτη φορά στην ιστορία τους να σχεδιάσουν μια
παγκόσμια στρατηγική που η διάρκεια της σε βάθος χρόνου δεν μπορεί να
προσδιοριστεί όπως πριν'' είχε γράψει ο H.Kissinger το 2001 στο βιβλίο
του "Does America need a foreign policy?".
Διαβάζοντας
κάποιος Kissinger αλλά και παρατηρώντας τις κινήσεις των Αμερικάνων,
μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι κινούνται με πλάνο δεκαετίας- όπως το
αποκαλεί ο διπλωμάτης Henry μακρόπνοη σύλληψη- και σίγουρα έχουν
παγκόσμια στρατηγική. Επομένως, όταν κάποιοι έλεγαν πριν από ένα χρόνο
ότι οι ΗΠΑ έχασαν το παιχνίδι στην Ευρώπη και στη περιοχή της Μεσογείου
που καταλαμβάνει η χώρα μας, έκαναν λάθος.
Η
αλήθεια είναι πως κατά τη διάρκεια της μνημονιακής εποχής μας, η
αμερικάνικη πρεσβεία, δηλαδή η επίσημη αρχή των ΗΠΑ στη χώρα μας, πέρασε
σε δεύτερο ρόλο με τη γερμανική του Κολωνακίου και τον Βόλφγκανκ Ντόλτ
να κερδίζει κατά κράτος τον Ντάνιελ Μπένετ Σμιθ.
Παλιά
καραβάνα ο Σμιθ άφησε τον γερμανό έπαρχο να κινηθεί ελύθερα στην
ελλαδική περιφέρεια. Έτσι, από τον Απρίλιο του 2012 που ανέλαβε και
επίσημα τα ηνία ο Β.Ντόλτ δέχτηκε τόσο στο Κολωνάκι, όσο και στο σπίτι
του στο Χαλάνδρι πολιτικούς, δημοσιογράφους αλλά και επιχειρηματίες. Την
ίδια στιγμή γερμανικά ιδρύματα οργάνωναν υπό την εποπτεία του σεμινάρια
σε όσους πιστούς επέλεγαν να συμπλεύσουν με το γερμανικό καράβι.
Την
ίδια στιγμή η πολιτική του Α.Σαμαρά και της μνημονιακής κυβέρνησης
έδειχνε να ελέγχεται πλήρως από το Βερολίνο και τις αποφάσεις της
καγκελαρίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να περάσουμε σε μια περίοδο
''ψυχρής ευγένειας'' από τους Αμερικάνους και κλειστής πόρτας απέναντι
σε κάθε προσπάθεια προσέγγισης από κυβερνητικής πλευράς.
Η
ψυχρότητα αυτή φάνηκε να επιδεινώνεται με την κάθοδο της Gazprom στη
περιοχή, μια κάθοδο που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε. Την ίδια ώρα, από
τους ελάχιστους κυβερνητικούς που είχαν δίαυλο επικοινωνίας με την άλλη
πλευρά του Ατλαντικού ήταν ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ως υπουργός
εξωτερικών την περίοδο εκείνη επικοινωνούσε συχνά με την αμερικάνικη
πρεσβεία.
Αρχές
Ιουνίου, μάλιστα, πραγματοποίησε και ταξίδι στην Ουάσινγκτον όπου
καταχειροκροτήθηκε στην ομιλία του στο ετήσιο συνέδριο του American
Jewish Committee.
Εκείνη
τη χρονική περίοδο περίπου ήταν που οι κινήσεις των Αμερικάνων άρχισαν
να μετακινούνται από τη ψυχρότητα στο ενδιαφέρον προς την Ελληνική
πλευρά.
Ο
Μπάρακ Ομπάμα αποφάσισε να στείλει τον άνθρωπο του στην Αθήνα, επίσκεψη
που πραγματοποιήθηκε. Ο Ντέρεκ Τσόλετ που ήρθε πριν από δυο μέρες στην
Αθήνα, δεν είναι απλά ο βοηθός του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ.Είναι ο
άνθρωπος που δούλεψε ακούραστα δίπλα στον Ομπάμα από την πρώτη του
προσπάθεια να εκλεγεί στον προεδρικό θώκο. Θεωρείται ο έμπιστος του μέσα
στο υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ και δεν μετακινήθηκε από τη θέση του ακόμη
κι όταν άλλαξε ο πολιτικός του προϊστάμενος.
Ο
Τσόλετ συναντήθηκε και με τον Δ.Αβραμόπουλο αλλά και με τον Α.Σαμαρά
και αρκετοί είναι εκείνοι που λένε ότι συζητήθηκαν οι τελευταίες
λεπτομέρειες του ταξιδιού του πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον. Ήδη
ακούγεται ως πιθανότερη περίοδο το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου με
κάποιους να μιλούν για την 30η του Ιούλη, είδηση που ακόμη δεν έχει
επιβεβαιωθεί.
Παράλληλα,
από την Ουάσιγκτον έρχεται και η πληροφορία πως ο διπλωμάτης καριέρας
Ντέιβιντ Πιρς θα πάρει τη θέση του Ντάνιελ Μπένετ Σμιθ στην αμερικανική
πρεσβεία στην Ελλάδα. Μια είδηση που πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη
δέουσα προσοχή καθώς ο Πιρς δεν είναι κάποιος τυχαίος διπλωμάτης.
Θεωρείται
γνώστης ελληνικών ζητημάτων και διαθέτει μακριά θητεία ως ειδικός
απεσταλμένος σε χώρες όπως η Συρία , το Ισραήλ και το Ιράκ. Το
αξιοσημείωτο είναι ότι ο Πιρς σπούδασε δημοσιογραφία και θεωρείται
ειδικός σε θέματα διπλωματίας και ΜΜΕ. Αποτελεί, δε, προσωπική επιλογή
του Μπάρακ Ομπάμα για τη θέση του αμερικανού πρέσβη στη χώρα μας.
Φαίνεται πως οι αμερικάνοι σκοπεύουν να δώσουν ιδιαίτερη βαρύτητα στο
τομέα των ελληνικών ΜΜΕ.
Αν
συνδυάσουμε όλα τα προηγούμενα και με την είδηση της επίσκεψης του
Ερντογάν στη Λωρίδα της Γάζας στις 5 Ιουλίου παρά τις συμβουλές του
αμερικανού ΥΠΕΞ Τζον Κέρι για το αντίθετο, είναι πολύ πιθανό να
περάσουμε σε ''θερμό εναγκαλιασμό'' της Ελλάδας από την Αμερική.
