Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Δύσκολες Mέρες. John Wu

μα μέσα απ' το κακό αυτό
βρήκα τον Θεό μου βρήκα μαζί κ τον δικό μου εαυτό

 John Wu [Mastermind] - "Δύσκολες μέρες" (Track 11) από τον ελεύθερο ψηφιακό δίσκο "Ανάποδος Κόσμος" 2012



Στιχοι:

Μέσα στο χρήμα γεννημένος καθόλου ταλαιπωρημένος
Και με όλα τα υλικά αγαθά ευλογημένος
Μπορούσα να έχω ότι θέλω
Φτάνει να το ζητήσω
τα θελα όμως όλα τίποτα πίσω να μην αφήσω
Γιατί με είχαν μη βρέξει κ μη στάξει
Όλα εντάξει η κάθε μου επιθυμία γινόταν πράξη
Και δεν νοιαζόμουν αν ο άλλος διπλά μου πεινούσε
Φτάνει στα δικά μου χεριά το χρήμα να κυλούσε
Ασπλαχνία υποκρισία κ υπεροψία
Γέμισαν την κάρδια μου με πλεονεξία
Εγωισμό, έβριζα μέχρι τον ουρανό
Αν η ζωή μου δεν κυλούσε όπως την ήθελα εγώ
Χωρίς έλλειμμα με μοναδικό μου μέλημα
πως να κάνω φιλέ μόνο το δικό μου θέλημα
εθισμένος στο χρήμα σαν μεθυσμένος
και από την αγάπη τόσο απομακρυσμένος
αλλά η ζωή είναι τροχός και γυρίζει
και έρχεται μια μέρα που ότι σου χαρίζει το θερίζει
όπως έστρωσα θα κοιμηθώ μέχρι να βρω
το σκοπό που με έστειλε ο Θεός για να γεννηθώ
γιατί η ζωή είναι απλά ένα θέατρο
μια δοκιμασία κάτω απ τον ουρανό
όπου ο καθένας θερίζει ότι σπέρνει
ο Θεός δίνει κ όποτε θέλει το παίρνει .. Αληθινά

Ρεφραίν
Πέρασα δύσκολες στιγμές δύσκολες μέρες
δύσκολες εποχές γεμάτες στρες
Η ζωή είναι απλά ένα σχολείο
δοκιμασία για σοφία
Εμπειρία Στης ζωής τον βίο
στην κάθε μου δύσκολη στιγμή
πάντα διπλά μου αθόρυβα ήσουνα εσύ προστασία αληθινή
και αν πάλι έρθουν δύσκολες στιγμές δεν θα φοβηθώ
τώρα σοφός πλέον έχω το δικό σου φως

1989 κτυπά η ατυχία και ότι είχαμε στη ζωή σε χρόνο μηδέν το χάσαμε
Και η οικογένεια η άνετη και ευλογημένη
Μένει τελείως μόνη και διαλυμένη
Και από τα πλούτη κ την άνεση στην βιοπάλη
Νιώθω ζάλη πως βρέθηκα σ' αυτό το χάλι
Τώρα τίποτα δεν θα ναι ξανά όπως πρώτα
Για να βγει το ψωμί χρειάζεται κόπο κ ιδρώτα
Κάνοντας ένα βήμα μπρος η ζωή με παίρνει δυο πίσω
Όσες φόρες κ αν με ρίξει πρέπει να συνεχίσω
Αργά και σταθερά βήμα με βήμα πρέπει να βγει το χρήμα
για να επιβιώσω ακόμη ένα μήνα
ελπίζοντας όλα να αλλάξουν μέχρι του χρόνου
περιμένοντας όμως έτσι δέκα χρόνια ζώντας τη ζωή του δρόμου
με τα μάτια μου να έχουν δει αρκετά
παιγνίδια βρώμικα και πισώπλατα μαχαιρώματα
μα μέσα απ' το κακό αυτό
βρήκα τον Θεό μου βρήκα μαζί κ τον δικό μου εαυτό
και έχω μάθει ότι έχω πάθει
συνέβηκε πολύ απλά για να ξεπληρώσω τα δικά μου λάθη
και κατάλαβα τελικά γιατί και Συ θεέ μου
γεννήθηκες σε ένα σπήλαιο φτωχικά
δοξασμένο να ναι πάντα το Όνομα Σου
ελθετο η Βασιλεία Σου
γενηθήτω το θέλημα Σου .. Αληθινά

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...