Δεκαπέντε μέρες τον Αύγουστο προσεύχεται και παρακαλεί ο Λαός μας τη Θεοτόκο. Και ολόχρονα, κάθε ώρα και στιγμή επικαλείται το όνομά της και καταφεύγει στη χάρη της και ζητά την προστασία της. Παναγία μου!
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
Μεγάλο το προνόμιο εμάς των Ορθοδόξων να έχομε «θεό μετά Θεόν» την Παρθένο Μαρία. Από τη μια, σαν μητέρα του Θεού, που του δάνεισε σάρκα από τη σάρκα της, τον κυοφόρησε στα σπλάγχνα της και τον ανάθρεψε σαν παιδί της, έχει μεγάλη παρρησία προς Αυτόν.Τίποτα δεν μπορεί να της αρνηθεί ο Υιός και Θεός της.
Από την άλλη, σαν μάνα που έζησε στη γη και δοκίμασε όλους τους πόνους των ανθρώπων, από την ορφάνεια ως την προσφυγιά, τον κατατρεγμό και τη συκοφαντία, το μαρτύριο και το θάνατο του παιδιού της, έχει άμεση, προσωπική εμπειρία του ανθρώπινου πόνου. Γι’αυτό και είναι έτοιμη να συνδράμει, να βοηθήσει και να προστατεύσει όσους προστρέχουν στη χάρη της.
Αυτός είναι και ο λόγος που σε κάθε δύσκολη ώρα και στιγμή της ζωής μας προς αυτήν καταφεύγουμε.«Άλλην γαρ ουκ έχομεν, αμαρτωλοί προς Θεόν, εν κινδύνοις και θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν…». Έτσι, για κάθε χριστιανό η Παναγία είναι η στοργική μάνα αλλά και η μεσίτρια προς το Θεό. Όχι απλά νοιώθει τον πόνο μας και συμπάσχει μαζί μας, αλλά αποτελεσματικά επεμβαίνει λυτρωτικά στη ζωή μας.
Όπως την βλέπομε στα εικονίσματά της να κρατά στην αγκαλιά το μονογενή της Υιό δε μένει αργή.Ψιθυριστά του μεταφέρει τα δικά μας αιτήματα, ικετευτικά δέεται προς αυτόν για μας, η μητρική της καρδιά κτυπά τους παλμούς κάθε πονεμένου. Και επειδή «πολύ ισχύει δέησις μητρός προς ευμένειαν δεσπότου» σίγουρα ο Υιός και Θεός της συγκατανεύει στον ανθρώπινο πόνο.
Ο Αύγουστος κυλά, η γιορτή της Παναγίας φεύγει. Μέσα μας ας κρατήσουμε την άγια μορφή της και ας αξιοποιούμε πάντοτε την ευκαιρία που μας προσφέρει, διότι σαν νοερή κλίμακα ανεβάζει στο θρόνο του Θεού εμάς και τις προσευχές μας….
ΠΗΓΗ: «Ο πατήρ Ευέλθων μέσα από τα κείμενά του και την έξωθεν καλή μαρτυρία», Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», Θεσσαλονίκη 2012
vatopaidi.wordpress.com
