Γιατί αν πλησιάσουμε το αυτί μας ερμητικά στο άνοιγμα ενός μεγάλου
κοχυλιού, ακούμε τον ήχο της θάλασσας; Τι πραγματικά όμως είναι αυτός ο
...
ήχος; Όταν είμασταν παιδιά, ακουμπώντας το αυτί μας σε ένα γιγάντιο κοχύλι, πιστεύαμε ότι ακούγαμε τη θάλασσα! Και αυτό μας διεύρυνε την καλοκαιρινή… μαγεία και ιδιαίτερα της θάλασσας! Πλέον πολλοί από εμάς ξέρουμε ότι δεν είναι ο ήχος της θάλασσας, αλλά μάλλον κάτι άλλο… Τι είναι όμως αυτο; Είναι πολύ απλά… ο ήχος από την κυκλοφορία του αίματος στο αυτί μας!! Το αυτί μας έχει φλέβες. Οι φλέβες αυτές πάλλονται. Οι απόηχοι αυτών των παλμών φυσικά είναι τόσο μικροί, που δεν τους ακούμε. Αν ενισχυθούν όμως, τότε τους ακούμε… Τώρα, το κοχύλι αποτελείται από ένα υλικό που είναι πλήρως ηχομονωτικό. Το σχήμα του είναι τέτοιο που μπορεί να «μεγαλώσει» έναν θόρυβο(κάτι σαν ηχείο) και ενισχύεται περισσότερο επειδή δημιουργείται και ηχώ μέσα του. Όπως ξέρουμε, ήχοι πολύ χαμηλής έντασης, μπορούν να ακουστούν μόνο με απόλυτη ησυχία (σε αυτό εξυπηρετεί η ηχομόνωση). Aλλιώς υπερκαλύπτονται από άλλους ήχους πιο δυνατούς κι έτσι δεν ακούγονται. Όσο περισσότερο πιέσουμε το κοχύλι στο αυτί μας, τόσο καλύτερη μόνωση θα πετύχουμε. Έτσι, πολύ απλά, όταν βάλουμε το κοχύλι στο αυτί μας, απομονώνονται οι εξωτερικοί ήχοι, ενισχύεται κατά πολύ ο θόρυβος που υπάρχει από μέσα του (που ο μόνος θόρυβος είναι οι φλέβες στο αυτί…) κι έτσι ακούμε αυτόν τον ήχο που μοιάζει με αυτόν της θάλασσας!
ksipnistere
