Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Αμβρόσιος: Όσοι αγαπάμε τους υψηλά ισταμένους, πρέπει να τους λέμε την αλήθεια!

Είμαι αμαρτωλός και τρισάθλιος! Αλλά προσπαθώ να διατηρώ καθαρή την όρασή μου και αδούλωτη την καρδιά μου.
Προσκυνώ τον Ιησού Χριστό και μόνο!
Προσκυνώ τον Κτίστη και όχι την κτίση και τα κτίσματα!
Όσοι, λοιπόν, αγαπάμε τους υψηλά ισταμένους, πρέπει να τους λέμε την αλήθεια!

Αγαπητέ μοι κ. Πολυγένη,

Με ιδιαίτερη προσοχή ανέγνωσα την απάντηση του πολυ-γαπητού μοι εν Χριστώ Αδελφού Σεβ. κ. Νικολάου –εκλεκτού Μέλους της Ιεραρχίας μας και ευρυμαθέστατου- σήμερα το βράδυ στα όσα διετύπωσα περί του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας και απαντώ αμέσως.


1) Προσωπικώς με ικανοποιεί το γεγονός, ότι μέχρι προ ολίγων στιγμών (ώρα 10:00 μ.μ.) τις πτωχές μα συγχρόνως και σκληρές - σκέψεις η δηλώσεις μου έχουν αναγνώσει 13.568 επισκέπτες της αντικειμενικής ηλεκτρονικής εφημερίδος σας.

Η περίπτωση του σεπτού Ιεράρχου μέχρι στιγμής είναι η μοναδική περίπτωση διατυπώσεως αντιρρήσεων.

Άρα «οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα», θα απαντούσα στον επιστήμονα των θετικών Επιστημών Αδελφό μου με την ορολογία των μαθηματικών!

Μία αντίρρηση = καμμία αντίρρηση!

2) Απορρίπτω απεριφράστως τους ορους «ασυμπάθεια και αυθορμητισμό», τους οποίους εκφέρει περί του προσώπου μου.

Οσάκις λέμε τα πράγματα με το όνομά τους δεν φερόμεθα ασυμπαθώς! Αντιθέτως χρησιμοποιούμε τον προφητικό λόγο και εφαρμόζουμε τον λόγο του Κυρίου μας «ήτω δε υμών ο λόγος το ναι, ναι και το ου, ου».

Δεν υβρίζουμε, αλλά ορθοτομούμε το λόγο της αληθείας, οταν διαμαρτυρόμεθα για πράξεις η παραλείψεις της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας στην Κωνσταντινού-πολη.

3) Ευτυχώς δεν φιλοδοξούμε να είμεθα υποψήφιοι για τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο των Αθηνών, ώστε να επιζητούμε την εύνοια του Πατριάρχου μας. Άλλοι όμως το πραττουν, για να έχουν την εύνοιά Του.

4) Δεν απεκάλεσα «Μητριά» την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, διότι όντως είναι η μεγάλη Μητέρα στον χώρο της Ορθοδοξίας!

Είπα όμως ότι ενίοτε συμπεριφέρεται «ως Μητριά» και θα επιμείνω στον χαρακτηρισμό.

Ερωτώ ευθέως τον Σεβασμιώτατο κ. Νικόλαο να μου απαντήσει:

Ήταν άραγε συμπεριφορά αδελφική, ήταν συμπεριφορά «μητρική», ολη εκείνη η προ τινων ετών μεσαιωνική και μακάβρια τελετή του Φαναρίου κατά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου;

Δώστε μου, Σεβασμιώτατε, μια άλλη ορολογία και θα σας φιλήσω τα πόδια!

5) Το ......Φανάρι το έκανε υπογραμμίζοντας τα δικαιοδο-σιακά του δικαιώματα» γράφει ο Σεβασμιώτατος. Λησμονει όμως, η και ηθελημένως παραβλέπει, τον συλλογισμό μου ότι ο π. Εφραίμ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΙΚΕΙ ΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.

Άρα δεν σημειώθηκε επέμβαση των παραγόντων της Ρωσσικής Εκκλησίας στα εσωτερικά ζητήματα είτε του Αγίου Όρους, είτε του Οικουμενικού Πατριαρχείου!

Η Δήλωση του Αγιωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου ήταν έκφραση συμπαθείας προς τον ΑΝΘΡΩΠΟ Εφραίμ και όχι προς τον Ηγούμενο!

6) Λυπούμαι, αλλά δεν θα συμφωνήσω ούτε και με τον ισχυρισμό του επιστολογράφου σας, ότι δηλ. «είναι αλήθεια ότι ο Γέροντας Εφραίμ ..........αξίζει τη συμπαθειά μας και δόξα τω Θεώ δεν του την εστέρησε καμμία εκκλησία».

Όντως μόνον η Προϊσταμένη του εκκλησιαστική Αρχή, δηλ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν είπε ένα λόγο συμπαθείας για τον π. Εφραίμ. Εμείς, λοιπόν, αυτό ακριβώς στιγματίσαμε.

7) Συμπερασματικά: Ο Σεβ. Αδελφός μου ΔΕΝ κατώρθωσε να με πείσει, ότι έσφαλα στους ισχυρισμούς μου! Δεν ανέγνωσα επιχειρήματα! Δεν προσκόμισε παραδείγματα!

Αλά ούτε επίσης και ένα ισχυρό λόγο της ιδικής του συμπαθείας ανέγνωσα στο κείμενό του για ένα αδελφό μας Κληρικό, που τον συνέλαβαν «ως ληστήν» και τον ωδήγησαν στον Κορυδαλλό κατά την παραμονή της Μεγάλης Εορτής της Χριστιανωσύνης!

Εξ όσων γνωρίζω, επικειμένης της μεγάλης αυτής εορτής, συνήθως απο-νέμεται χάρις σε καταδίκους. Τέτοια μέρα δεν γίνονται εισαγωγές στης φυλακής τα σίδερα!

8) Δηλώνω προς κάθε κατεύθυνση, ότι με αγαθό κίνητρο της καρδίας μου γράφω και καυτηριάζω κατά καιρούς, όσα κατά την κρίση είναι στραβά και ανάποδα.

Είμαι αμαρτωλός και τρισάθλιος! Αλλά προσπαθώ να διατηρώ καθαρή την όρασή μου και αδούλωτη την καρδιά μου.

Προσκυνώ τον Ιησού Χριστό και μόνο! Προσκυνώ τον Κτίστη και όχι την κτίση και τα κτίσματα! Όσοι, λοιπόν, αγαπάμε τους υψηλά ισταμένους, πρέπει να τους λέμε την αλήθεια!

Οι κολακείες και τα λιβανίσματα δεν αρμόζουν στον Ιεράρχη, ο οποίος πρέπει «να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας»!

Γι αυτό η γνώμη του Σεβασμιωτάτου κ. Νικολάου «είναι σεβαστή μεν, αλλ ουχί ασπαστή»!

Οφείλουμε, λοιπόν, σεβασμό στο Φανάρι και τους εκεί εκλεκτούς Παράγοντες, αλλά όχι κολακεία και «κουκούλωμα»!

ΝΑΙ! στο Άγιο Φανάριο! ΟΧΙ στο Άγιο Κοράνιο!

Με περισσή αγάπη εν Χριστώ

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ


πηγή

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...