Η επιστολή του Ιμπραήμ προς τον Κολοκοτρώνη
Να έλθετε να με προσκυνήσετε, Να παραιτηθείτε από τα της αποστασίας φερσίματα. Ήλθα εδώ για να κατακόψω, κατακαύσω και σχεδόν να αφανίσω όλα τα δένδρα σας, όσα είναι χρήσιμα και αναγκαία, προς τροφήν σας.
Διαβάστε, Ανθέλληνες, Μισέλληνες και ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ, την απάντηση που έδωσε, ο Γέρος του Μωριά, ο Θεόδωρος ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ:
''Αυτό όπου μας φοβερίζεις, να μας κόψεις και κάψεις τα καρποφόρα δένδρα μας, όχι τα κλαριά να μας κόψεις, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει, ημείς δεν προσκυνούμε. Τι τα δένδρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις την γην δεν θέλει την σηκώσεις και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και θα τα μετακάνει. Μόνο ένας Έλληνας να μείνει πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζεις πως την γην μας θα την κάνεις δική σου, βγάλ' ντο από τον νου σου.'' (ΑΠΑΝΤΑ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ. Μέρμηγκας, Τόμ. 2 σελ. 50-51, 1971.)
Η απάντηση του Κολοκοτρώνη μπορεί να συγκριθεί μόνο με το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ (έλα να τα πάρεις) του Λεωνίδα, στις Θερμοπύλες, προς τον Ξέρξη, το 480 π.Χ.
