Πανηγύρι γίνεται στον ουρανό,και σε υποδέχονται όλοι οι άγιοι. Γιατί στις καρδιές όλων τον παιδιών σου,και αυτόν που σε αγαπούν,μια λέξη ακούγεται Άγιος. Για μας ήσουν και θα είσαι ο πατέρας της καρδιάς μας. Δεν χρειαζόταν να μας πεις κάτι,η στάση σου,ο λόγος σου, έδειχναν την αγιότητα σου.Ο λόγος σου γλυκός,και πολλές φορές απαντούσες στους λογισμούς μας,χωρίς να σου πούμε κάτι. Μας δίδαξε πολλά η πνευματική σου καλλιέργεια. Πολλές φορές και η σιωπή σου, ήταν μάθημα ζωής για μας.
Η προσευχή σου,είχε δύναμη για όλους εμάς,που ήμασταν στο πετραχήλι σου,και για όλο τον κόσμο. Έκανε θαύματα η προσευχή σου, στις ζωές μας. Ο κάθε ένας από εμάς, έχει προσωπικά βιώματα.
Οταν έβγαινες από το όρος, γινόταν κοσμοσυρροή. Μα ποιος είναι αυτός μας λέγανε; Αυτοί που δεν σε γνωρίζανε.Τι έχει και τρέχετε όλοι πίσω από έναν τέτοιο γέροντα; Δεν ξέρανε, εμείς ξέραμε! Είχες πολλά χαρίσματα από τον Θεό.
Ακόμα και στις ομιλίες που έκανες την ώρα που έμπαινες μέσα στην αίθουσα,γινόταν πλήρη σιωπή. Τι ήταν αυτό που έκανε τον κόσμο να σιωπά. Η Ταπείνωση σου. Η μεγαλύτερη αρετή σου. Που μαζί με την αγάπη που είχες,και την ελεημοσύνη,σε οδήγησαν σε πνευματικά μέτρα υψηλά.Αλλά είχες και κάτι άλλο,την διάκριση, πότε να ομιλείς και να σιωπάς . Σήκωσες το σταυρό της ασθενείας σου με αρχοντία,με λεβεντιά, βλέποντας ως δώρα Θεού,τον καρκίνο.Και τον πόνο σου,τον έκανες προσευχή Δοξαστική. Μας άφησες πλούσια παρακαταθήκη,όλους μας. Μεγάλη η απώλεια επί γης. Μεγάλο πανηγύρι στον ουρανό.
Εμείς όλοι ξέρουμε, νιώθουμε,ότι από κει πάνω θα είσαι δίπλα μας,και θα μας στηρίζεις ως τέλους,πατέρα μας. Κέρδισες με το σπαθί σου, τον Παράδεισο.
Έφυγες ως μάρτυρας.Υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της ψυχής σου. Σε ευχαριστούμε για όλα. Ξεκουράσου εν Παραδείσου,και απόλαυσε τους πνευματικούς καρπούς, των τόσων κόπων σου. Καλό παράδεισο πατέρα μας.