να κάνω παράκληση στο σπίτι μου να επέμβει ο Θεός και να τους τιμωρήσει για τις παραβάσεις. Άρχισα να ψάλω την παράκληση. Όλα εντάξει.
Όταν όμως άρχισα να διαβάζω τις ευχές επί εξωτερικής απειλής, κατά περίεργον τρόπο, με έπιανε ένας παράξενος ύπνος και έπεφτα μπρούμυτα και κοιμόμουνα πάνω στην ευχή που διάβαζα. Και βλέπω πρώτα ένα τούρκο τεράστιο, που το ένα πόδι είχε στην Ίμβρο και το άλλο στην Τένεδο, και είχε και ένα τεράστιο γιαταγάνι με το οποίο πήγαινε να κόψει την θάλασσα στη μέση.
Από την λύπη μου ξύπνησα. Διαβάζω λίγο και μετά πάλι κοιμάμαι και βλέπω να γίνεται επιστράτευση. Οι χωροφύλακες με φακούς έψαχναν να βρουν τα παιδιά για την επιστράτευση.
Ξύπνησα πάλι. Διαβάζω μερικές ευχές, κοιμάμαι πάλιν και βλέπω όλον τον στρατό μας τον έβαλαν σε μεγάλα καράβια στην θάλασσα της Εύβοιας. Δίδεται το σήμα "πρόσω ολοταχώς", που δεν το γνώριζα ότι αυτό είναι το σήμα εκκινήσεως του στόλου. Οι στρατιώτες χαρούμενοι με σημαιούλες ξηράς και θαλάσσης στα χέρια χαιρετούσαν τον κόσμο που τους ξεπροβοδούσε στην παραλία.
Όταν έπαψαν να βλέπουν τον κόσμο στην παραλία, από πάνω τους πετούσαν λευκοί Άγγελοι, που έριχναν επάνω τους δάφνινα στεφάνια.
Όταν όμως έφτασαν στη μέση της θαλάσσης, ακούγεται άλλο σήμα. Να γυρίσουν πίσω, έγιναν όλα Ελληνικά. Γυρίζει πίσω με χαρά όλος ο στρατός μας. Ανοίγουμε την τηλεόραση και βλέπουμε σε έγχρωμο φιλμ τον εκφωνητή να μας λέγει:
"Πανηγυρίστε, διότι έγιναν όλα ελληνικά".
ΠΗΓΗ: ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΝΑΡΕΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ, «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», Τευχ. 40-42, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1991, σ. 164 κ.ε.
