Τα λόγια εκείνου του Γέροντα αντηχούν ακόμη στ΄ αυτιά μου. Καθώς παρακολουθούσα τον λόγο του, έναν λόγο Θεού, με όλη μου την προσοχή κράτησα μέσα στην καρδιά μου αυτή την τόσο πολύτιμη φράση του:
«Θα δώσουμε μαρτυρία με την ομολογία της πίστεώς μας».Πόσο, όμως, εμείς ως χριστιανοί ορθόδοξοι το κάνουμε αυτό με τα λόγια και τις πράξεις μας; Πόσο είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε στα δύσκολα χρόνια που έρχονται ;
Στην καθημερινότητά μας συναναστρεφόμαστε με διάφορους ανθρώπους και συνομιλούμε μαζί τους για διάφορα θέματα. Ακούμε να μιλάνε για τους πολιτικούς, τις ομάδες, τα ζώδια και τη μόδα, για σχέσεις και χωρισμούς και τόσα άλλα που αφορούν καθαρά κοσμικές συζητήσεις. Καλούμαστε να συμμετέχουμε κι εμείς καθώς είναι μέρος πλέον της ζωής μας. Πόσο όμως ομολογούμε δυνατά και ξεκάθαρα τις δικές μας απόψεις για όλα όσα μας δίδαξε ο Χριστός; Όταν μας ζητούν την γνώμη μας τι απάντηση δίνουμε; Ομολογούμε την πίστη μας και την στάση μας απέναντι σε όλα αυτά ή τοποθετούμαστε διπλωματικά, για να μην μας απορρίψουν ή για να μην χάσουμε τα δεδομένα μας; Μας ενδιαφέρει να είμαστε αρεστοί στα μάτια του Θεού ή του κόσμου;
Όταν ο Θεός δει την καλή μας διάθεση θα μας χτυπήσει την πόρτα και θα μας δώσει την ευκαιρία να ομολογήσουμε την πίστη μας και μέσα από τις πράξεις μας. Θα μας δώσει δύναμη να κάνουμε ένα χριστιανικό έργο. Πόσο, όμως, θα διαθέσουμε από τον προσωπικό μας χρόνο, για να το πραγματοποιήσουμε; Πόσο θα θυσιάσουμε τον ύπνο μας, την ξεκούρασή μας και το βόλεμά μας για να κάνουμε έργο Χριστού;
Ακούμε για τα δύσκολα χρόνια που έρχονται, αλλά το βλέπουμε και μόνοι μας πως ήδη διανύουμε δύσκολα χρόνια. Αν σήμερα δεν ομολογούμε την πίστη μας, στα χειρότερα τί θα κάνουμε; Όταν μας ζητηθεί να σφραγιστούμε με το χάραγμα του θηρίου, θα αρνηθούμε ή θα υποταχθούμε σε ότι μας ζητηθεί, για να μην χάσουμε την ασφάλεια που θα έχουμε την εντύπωση ότι θα μας εξασφαλίσει; Ας μην γελιόμαστε! Η αλήθεια είναι ΜΙΑ και την νιώθουμε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην ψυχή μας. Η αλήθεια είναι να ζήσουμε κοντά στον Χριστό και να θυσιάσουμε ακόμα και την ζωή μας για Εκείνον. Η σάρκα ας καεί, ας πεινάσει, ας βασανιστεί, ας βρομίσει. Η ψυχή, όμως, θα μείνει καθαρή και θα νιώσει την απέραντη αγάπη του πολυεύσπλαχνου Θεού μας.
Ας προσευχηθούμε να μας δίνει δύναμη ο Θεός να ομολογούμε καθημερινά την πίστη μας με τα λόγια και τις πράξεις μας και να μας ελεήσει στα δύσκολα χρόνια που έρχονται.
της Ελένης Παπαδοπούλου για το ιστολόγιο "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ"
http://ellasnafs.blogspot.gr
