Φ. Μ. Κρανιδιώτης
Ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής, καθηγητής του Παντείου, ήταν ο καλύτερος γνώστης της νεώτερης και όχι μόνον Τουρκίας. Είχε μεγαλώσει στην Πόλη, όπου είχε και πολιτική δράση στην νεολαία του Μεντερές. Έπαιζε την τουρκική γλώσσα στα δάχτυλα του και ήταν ένας κινητός θησαυρός γνώσεων για ό,τι αφορούσε την τουρκική Ιστορία και πολιτική.
Κάθε φορά που ήθελα να μάθω κάτι περί Τουρκίας, διάβαζα τον Σπύρο Βρυώνη ή έπαιρνα τηλέφωνο τον Νεοκλή. Γοητευτικός αφηγητής, σε κάθε ερώτηση απαντούσε με έναν καταιγισμό πάντα έγκυρων πληροφοριών για πρόσωπα και πράγματα, με υποσημειώσεις, παρενθέσεις και πάντα διανθισμένες με ανεκδοτολογικού τύπου αστεία ή τραγικά παραλειπόμενα.
Το στάνταρ, από το 1987 που γίναμε φίλοι, ήταν σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης ή μόλις ξεπεταγόταν κάποια καινούργια ηγετική φυσιογνωμία στην γείτονα, να του τηλεφωνώ και με την προσφώνηση “Νέοκλες” τον ρωτούσα να μάθω τα καθέκαστα, συνήθως σε συνάντηση στην Πλάκα, μετά άρτου και οίνου. Το τελετουργικό της ενημέρωσης λάμβανε χώρα τα τελευταία χρόνια με την παρουσία του κοινού φίλου Αριστείδη Καρατζά, του μεγαλύτερου “αδερφού” που διάλεξα και που έφυγε από την ζωή πέρυσι, μαθητή του Βρυώνη και “σκληρό δίσκο” μεγαλύτερης χωρητικότητας σε ιστορικές και άλλες πληροφορίες από κάθε άνθρωπο που γνώρισα ποτέ. Θα διαβάσετε για αυτούς τους δύο σπουδαίους Έλληνες πατριώτες και μια τρίτη, γυναίκα, την αγαπημένη και γενναία Ελπίδα Φραγκοπούλου, στο βιβλίο μου, ελπίζω σύντομα.
Όταν λοιπόν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετά την Δημαρχία του στην Πόλη και την φυλάκιση του ανέλαβε τα ηνία της πολυεθνικής Τουρκίας, τον ρώτησα, “Νέοκλες, τί καπνό φουμάρει ο λεγάμενος”;
Όπως πάντα, όπως για όλους, από Κεμάλ, Ισμέτ Ινονού, Ετζεβίτ, ως Τσιλέρ, ξεκίνησε λέγοντας μου για την εθνική του καταγωγή. Για να ξέρετε, πιο εύκολα θα βρεις τετράφυλλο τριφύλλι παρά καθαρό Τούρκο στην κυβέρνηση της Άγκυρας.
Ο Ερντογάν, αδέρφια, έχει για μας το μίσος του γενιτσάρου, το μίσος του ανθρώπου που ξέρει πως κατάγεται από εξωμότες από την Ποταμιά της Ριζούντας, με προπάππου αντάρτη του Πόντου. Σάλος είχε ξεσπάσει στην Τουρκία όταν σε επίσκεψη του οι ντόπιοι είχαν πανό με το ελληνικό όνομα του χωριού, ενώ κι ο ίδιος στον χαιρετισμό του την αποκάλεσε Ποταμιά κι όχι Guneysu (“Νερό του Νότου”), όπως το μετονόμασαν οι κατακτητές. Ο Ερντογάν ενοχλείται όμως σφόδρα όταν του θυμίζουν την απώτερη ελληνική καταγωγή του, αφού ως Σουνίτης θεωρεί την ιδιότητα του μουσουλμάνου ως το μόνο που έχει αξία κι είναι άλλη μια ζωντανή απόδειξη της τεράστιας προσφοράς της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Έθνος. Όποιοι έχασαν την πίστη τους κατέληξαν “τυφεκιοφόροι” του εχθρού, με μίσος για το αίμα των προγόνων τους, πιο μεγάλο από όσο είχαν οι “κυνοκέφαλοι” στραβοκάνηδες αληθινοί Τούρκοι από την Κ. Ασία, που στο σημερινό τουρκικό “έθνος” τα γονίδια τους είναι σπανιότερα από ό,τι στην…Ουγγαρία. Αυτό είναι οι Τούρκοι, ο κακός μας εαυτός. Εξισλαμισμένοι Έλληνες, Αλβανοί, Σέρβοι, Αρμένιοι. Τα εκατομμύρια των Χριστιανών της Μ. Ασίας και του Πόντου δεν εξαερώθηκαν. Σκότωσαν πολλούς, έστειλαν περισσότερους στην προσφυγιά, όμως η συντριπτική πλειοψηφία εξισλαμίστηκαν. Άλλοι με την βία, άλλοι με τα προνόμια που παρείχε το δοβλέτι στους νεοπροσήλυτους.
Στον κατεχόμενο Πόντο είναι τεράστια τα πλήθη των εξισλαμισμένων. Κι επειδή πολλοί το ξέρουν, διότι χορεύουν σέρρα, φορούν την ίδια παραδοσιακή φορεσιά με τους Χριστιανούς Πόντιους, στα χωριά μιλούν και τραγουδούν στην διάλεκτο, μέσα στους τάφους έβαζαν κάποτε σταυρούς με πέτρες δίπλα στον νεκρό και σήμερα πια ξέρουν όλο και πιο πολλοί την αλήθεια, έχουν την κλασσική αντίδραση του εξωμότη, που δείχνει ακόμη μεγαλύτερο μίσος και φανατισμό. Δεν είναι τυχαίο που το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης, οι Γκρίζοι Λύκοι, στην Σαμψούντα και σε άλλες πόλεις του Πόντου έχουν τις περισσότερες και μαζικότερες οργανώσεις. Ένας από αυτούς τους απογόνους Ελλήνων Ορθοδόξων εξωμοτών, με επίγνωση της καταγωγής του είναι και ο νέος Σουλτάνος, δισέγγονο του εξισλαμισμένου Bakatoglu Memis, που στους φορολογικούς καταλόγους της Ποταμιάς δίπλα στο όνομα του έγραφε “Εξισλαμισθείς”.
Ο Νεοκλής μου αφηγήθηκε όλο το έπος της ανόδου του, τα ιφτάρ που οργάνωνε ως Δήμαρχος της Πόλης για φτωχές οικογένειες, επισκεπτόμενος αιφνιδιαστικά τα σπίτια τους με καλάθια γεμάτα φαγητά γι’ αυτό το παραδοσιακό δείπνο του Ραμαζανιού.
Όταν εδώ οι διάφοροι διεθνιστές, χαζοφιλελέδες και πάσης φύσεως τουρκολάγνοι, που πάντα αναζητούν μια φαντασιακή “καλή Τουρκία”, γοητεύονταν από την προσωπικότητά του και ονειρεύονταν πως θα γίνει το Αιγαίο σερμπέτι και θα τσαλαβουτάμε αγκαλιασμένοι Ρωμιοί και Μεμέτια, ο Νεοκλής Σαρρής μου είπε το εξής, που δεν ξέχασα ποτέ:
¨Ο Ερντογάν έχει μια σκληρή ισλαμική ατζέντα, που όσο θα δυναμώνει, θα την ξεδιπλώνει και θα γίνεται όλο και πιο αυταρχικός. Θα αποδειχθεί ο πιο επικίνδυνος από όλους”.
Κάτι “τουρκολόγοι” που έχουμε, εις εξ αυτών και με ιστορικό επώνυμο, που δεν γνωρίζει γρυ τουρκικά, χαμπάρι δεν πήραν.
Τα γεγονότα τον δικαίωσαν. Ο Ερντογάν, έχοντας ευθεία συνεργασία με την Ντόχα και το Ριάντ, εξελίχθηκε σε υποστηρικτή της πλέον βάρβαρης ισλαμικής τρομοκρατίας στην Συρία και στο Ιράκ, είναι ο μεγαλύτερος δουλέμπορος στον κόσμο, ενώ γίνεται όλο και πιο αυταρχικός στο εσωτερικό, με σκληρή ισλαμική ατζέντα κι από προχθές έβαλε πλέον την Τουρκία στην τελική ευθεία να γίνει ισλαμικό καθεστώς, μια μουσουλμανική Βόρεια Κορέα, με θανατική ποινή κι όλα τα καλούδια μιας βουτιάς στον σουνιτικό μεσαίωνα.
Όποιοι όμως θεωρούν πως μια πιο “δυτικότροπη” δημοκρατική Τουρκία θα ήταν πιο φιλική και συνεργάσιμη, πρέπει επειγόντως να διαβάσουν Ιστορία. Οι “εκσυγχρονιστές” Νεότουρκοι και ο Κεμάλ οργάνωσαν την Γενοκτονία των Χριστιανών της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατ. Θράκης, ξεκληρίζοντας τους Έλληνες, τους Αρμενίους και τους Ασσυροχαλδαίους.
Κεμαλικοί εφάρμοσαν το βαρλίκ, οργάνωσαν το πογκρόμ στην Πόλη με άλλοθι τον αγώνα της ΕΟΚΑ.
Κοσμικοί, εκσυγχρονιστές κεμαλικοί οργάνωσαν το τουρκοκυπριακό παρακράτος της ΒΟΛΚΑΝ και της ΤΜΤ, συνεργάστηκαν με τους αποικιοκράτες Άγγλους και απεργάστηκαν την διχοτόμηση.
Θα θυμίσω επίσης πως η σταθερότερη κι αρχαιότερη δημοκρατία του δυτικού κόσμου, η Βρετανία, έχει κάνει δεκάδες αποικιοκρατικούς πολέμους και μια χαρά κρέμαγε δεκαοχτάχρονα ελληνόπουλα στην Κύπρο. Άρα ποιος σας είπε πως και οι δημοκρατίες δεν μπορούν να είναι επιθετικές;
Με απλά λόγια, για να τα καταλαβαίνει και η ημετέρα πολιτική φεουδαρχία των γόνων, των διεθνιστών μνημονιακών αριστερών και οι αναλυτές εκ του προχείρου:
Η Τουρκία είτε με κουστούμι, είτε με πηλήκιο, είτε με φέσι, είναι εχθρός μας.
Κι είναι εχθρός μας διότι έχει πάγια επεκτατικά σχέδια σε βάρος μας, είναι δε κατά συντριπτική πλειοψηφία σουνίτες μουσουλμάνοι, οπαδοί μια ολοκληρωτικής σέχτας που είναι από τα διδάγματα και την φύση της επεκτατική και επιθετική.
Απλά με τον Ερντογάν δεν θα υπάρχουν προσχήματα για τις αριστερές και “κεντροδεξιές” μισοπαρθένες των Αθηνών.
Θα τα λέει και θα τα κάνει τόσο μπρουτάλ και στα μούτρα μας, που θα γίνουν κουρνιαχτός όλες οι μπουρδολογίες και οι πασιφιστικές ιδεοληψίες της δειλής κάστας που μας κυβερνά, η οποία αν μπορούσε να διασφαλίσει τα προνόμια της και την διαδοχή στην εξουσία, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα τα σύνορα να πάνε πάλι στην Μελούνα ή να κάνουμε όλοι σουνέτι και θα έβρισκαν και επιχειρήματα γι’ αυτό.
Όπως έλεγε ο παππούς μου και ισχύει για το βαθύ κράτος της Τουρκίας, “Άσπρα σκυλιά, μαύρα σκυλιά, όλοι οι σκύλοι μια γενιά”, ζητώντας φυσικά συγγνώμη από το ευγενές γένος των σκύλων, που ουδέποτε κατέσφαξαν ή βομβάρδισαν ολόκληρα Έθνη, λεηλατώντας τα εδάφη, τα μνημεία και την περιουσία τους, ούτε επιδίδονται στο trafficking των θυμάτων της τρομοκρατίας τους.
Ας το χωνέψουμε λοιπόν πως δεν κάνει καμμιά σπουδαία διαφορά ποιος είναι στην Υψηλή Πύλη. Όποιος κι αν είναι, είναι εχθρός του Έθνους μας, εχθρός της Ανθρωπότητας, διότι εκπροσωπεί μια συντεταγμένη κι εξαιρετικά επιθετική βαρβαρότητα, βαμμένη στο αίμα Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυροχαλδαίων, Κούρδων και τώρα Χριστιανών, Γιαζίντι και Σιιτών της Συρίας και του Ιράκ.
Η γενοκτόνα Γερμανία ηττήθηκε. Η Τουρκία όχι ακόμη.
Η Τουρκία θα γίνει ακόμη πιο επικίνδυνη μέχρι να ηττηθεί και να διαλυθεί από τις εσωτερικές αντιθέσεις της και τους εχθρούς που δημιουργεί. Τώρα όμως οι αντιθέσεις θα ξεκαθαρίσουν.
Είναι λοιπόν ώρα να αφήσουμε τα λόγια, τις διεθνιστικές αυτοκτονικές ιδεοληψίες και με πράξεις να οργανώσουμε την μόνη πολιτική προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων: Αποτροπή, με όλα όσα αυτή σημαίνει σε συλλογικές και ατομικές θυσίες.
Εμείς και μόνον εμείς θα φυλάξουμε το κοινό μας Σπίτι, την Πατρίδα. Συμμαχίες, ναι αλλά το κύριο καθήκον είναι δικό μας. Κανενός άλλου.
