Κάποτε ευρισκόμενος ο Όσιος Παρθένιος στον Κρουσώνα, ένας βοσκός του ζήτησε να ευλογήσει το κοπάδι των αιγοπροβάτων του.
Ο Γέροντας ανταποκρίθηκε και πήγε στη μάνδρα, όπου και είχε συγκεντρώσει τα ζώα. Με τον θαυματουργό Σταυρό ευλογίας που έφερνε πάντοτε μαζί του, ευλόγησε το κοπάδι, λέγοντας διάφορες προσευχές. Ο βοσκός, γνωρίζοντας ότι ο Γέροντας δεν έτρωγε κρέας για να τον φίλευε στο σπίτι του σφάζοντας κάποιο από τα ζώα του, του είπε να αρμέξει κάποιο πρόβατο ή κατσίκα και να του προσφέρει λίγο γάλα.
Ο Όσιος δέχθηκε και του είπε:
– Ναι, ευχαρίστως θα πιω λίγο γάλα από την κατσίκα που θα σου υποδείξω όμως εγώ.
Και του έδειξε από ποια ήθελε γάλα.
Ο βοσκός πήγε να πιάσει το ζώο, αλλά δεν μπορούσε. Το κυνηγούσε για πολλή ώρα αλλά αν και ήταν ήμερο, τώρα δεν μπορούσε να το πιάσει.
Στο τέλος, αποκαμωμένος, λέει στον Γέροντα:
– Γέροντα, βλέπεις δεν μπορώ να το πιάσω...
– Δεν μπορείς, διότι το έχεις κλέψει. Έτσι δεν είναι;
– Ναι, Γέροντα, το έχω κλέψει, είπε σκύβοντας το κεφάλι.
– Να γυρίσεις την αίγα στο κοπάδι το ξένο από το οποίο την πήρες, διότι η ευλογία του Θεού δεν μπορεί να μείνει στο κοπάδι σου.
Με τον θαυματουργικό αυτό τρόπο ο Όσιος Παρθένιος δίδαξε τον βοσκό ότι τα ξένα πράγματα, τα κλοπιμαία, δεν τα ευλογεί ο Θεός αλλά εμποδίζουν και την ευλογία Του να μείνει και στα υπόλοιπα. Μόνο όσα έχουν αποκτηθεί με κόπο και προσευχή, φέρνουν “θεία Ευλογία”!
Χρυσόστομου Παπαδάκη, Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου, Πρωτοσύγκελλος Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας, ''Οι Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος και η Ιερά Μονή Κουδουμά'', εκδόσεις Ιεράς Μονής Κουδουμά, 2003
