(...)Σε άλλο έργο του ό ίδιος άγιος γράφει: «Στούς δαίμονες, λόγω της φιληδονίας καί της εμπάθειας τους, οι θυσίες, όταν καίγονται, προκαλούν κάποιαν ηδονή καί ικανοποίηση. Γιατί μέ την καύση τό αίμα εξατμίζεται και γίνεται Λεπτό. Έτσι, ανεβαίνει στον ουρανό σε κατάσταση ανάλογη με τή φύση των δαιμόνων. Όλοι τους, βλέπετε, τρέφονται αποκλειστικά μέ τούς ατμούς (των θυσιών). Δεν μασούν, ούτε γεμίζουν κάποια κοιλιά, αλλά... προσλαμβάνουν την τροφή μέ όλη τους την ουσία. Γι’ αυτό ξετρελαίνονται από την τσίκνα καί αποζητούν τόν καπνό τού θυμιάματος ώς οικείο σ’ αυτούς. Υπάρχει, φαίνεται, κάποια φυσική συγγένεια ανάμεσα στα ζώα (τών θυσιών) καί στα δαιμονικά σώματα ώς προς τίς ιδιότητες τους».
«“Θρηνήστε, ειδωλολατρικά αγάλματα της Ιερουσαλήμ καί της Σαμάρειας.
Γιατί ότι έκανα στη Σαμάρεια καί στούς χειροποίητους θεούς της, τό ίδιο θα κάνω στήν Ιερουσαλήμ καί στα είδωλά της”. Πώς θα θρηνήσουν τά αγάλματα, πού είναι καμωμένα από ξύλο ή πέτρα ή κάποιο άλλο υλικό καί πού έχουν λάβει από τή γλυπτική τέχνη μορφές ανθρώπων ή άλογων τετράποδων ζώων ή πουλιών ή καί ερπετών, όπως τά είδωλα τών Αιγυπτίων; Ό θρήνος, πάλι, είναι μια φωνή λυπητερή, πού μέ λαλιά ασαφή εκφράζει την οδύνη της καρδιάς. Πώς, λοιπόν, θα θρηνήσουν τά αγάλματα;
Καί όμως θα θρηνήσουν, γιατί στα ξύλα, στις πέτρες, στο χρυσάφι, στο ασήμι, στο ελεφαντόδοντο καί σε οσα άλλα πολύτιμα ή ευτελή υλικά έχει δοθεί από τά ανθρώπινα χέρια κάποια μορφή είδωλική, πού προσκυνείται από τούς ειδωλολάτρες, σ’ αυτά έρχονται καί κατοικούν αόρατα δαίμονες, πού βρίσκουν απόλαυση στις μιαρές θυσίες.
»Όπως τά αχόρταγα σκυλιά μαζεύονται στα σφαγεία, όπου υπάρχουν αίματα καί βρομερά ζωικά υγρά, έτσι καί τά αχόρταγα δαιμόνια, επιζητώντας την απόλαυση τών αιμάτων καί της τσίκνας τών θυσιών, μαζεύονται στους βωμούς καί στα αγάλματα, πού είναι στημένα εκεί. Γιατί έτσι τρέφονται, καθώς φαίνεται, τά σώματά τους, πού συνίστανται από αέρα ή από φωτιά ή καί από την ανάμειξη τών δύο αυτών στοιχείων.
«“Θρηνήστε, ειδωλολατρικά αγάλματα της Ιερουσαλήμ καί της Σαμάρειας.
Γιατί ότι έκανα στη Σαμάρεια καί στούς χειροποίητους θεούς της, τό ίδιο θα κάνω στήν Ιερουσαλήμ καί στα είδωλά της”. Πώς θα θρηνήσουν τά αγάλματα, πού είναι καμωμένα από ξύλο ή πέτρα ή κάποιο άλλο υλικό καί πού έχουν λάβει από τή γλυπτική τέχνη μορφές ανθρώπων ή άλογων τετράποδων ζώων ή πουλιών ή καί ερπετών, όπως τά είδωλα τών Αιγυπτίων; Ό θρήνος, πάλι, είναι μια φωνή λυπητερή, πού μέ λαλιά ασαφή εκφράζει την οδύνη της καρδιάς. Πώς, λοιπόν, θα θρηνήσουν τά αγάλματα;
Καί όμως θα θρηνήσουν, γιατί στα ξύλα, στις πέτρες, στο χρυσάφι, στο ασήμι, στο ελεφαντόδοντο καί σε οσα άλλα πολύτιμα ή ευτελή υλικά έχει δοθεί από τά ανθρώπινα χέρια κάποια μορφή είδωλική, πού προσκυνείται από τούς ειδωλολάτρες, σ’ αυτά έρχονται καί κατοικούν αόρατα δαίμονες, πού βρίσκουν απόλαυση στις μιαρές θυσίες.
»Όπως τά αχόρταγα σκυλιά μαζεύονται στα σφαγεία, όπου υπάρχουν αίματα καί βρομερά ζωικά υγρά, έτσι καί τά αχόρταγα δαιμόνια, επιζητώντας την απόλαυση τών αιμάτων καί της τσίκνας τών θυσιών, μαζεύονται στους βωμούς καί στα αγάλματα, πού είναι στημένα εκεί. Γιατί έτσι τρέφονται, καθώς φαίνεται, τά σώματά τους, πού συνίστανται από αέρα ή από φωτιά ή καί από την ανάμειξη τών δύο αυτών στοιχείων.
BIBΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ Β. ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/12/blog-post_18.html