Πραγματικότητα φαίνεται να γίνεται το όνειρο των Κούρδων να μπορέσουν να ελέγξουν μία ιστορική πόλη και περιοχή η οποία θεωρείται ως ένα από τα ιερά και τα όσια του έθνους τους.
Δυστυχώς αυτό λαμβάνει χώρα εν τω μέσω μία δίνης που μπορεί να τινάξει όλη την περιοχή στον αέρα.
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
Το blitzkrieg των εξτρεμιστών του ISIS δεν απέδωσε μόνο ένα μεγάλο μέρος του Ιράκ στα χέρια των πολεμιστών της παγκοσμίου Τζιχάντ αλλά κατέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο τις αδυναμίες των δυνάμεων ασφαλείας του Ιράκ.
Το γεγονός αυτό, είχε ως άμεση συνέπεια, την αποχώρηση από όλες τις θέσεις τους στην περιοχή του Κιρκούκ των δυνάμεων της Βαγδάτης με αποτέλεσμα οι Κουρδικοί και όχι μόνο πληθυσμοί της περιοχής να βρεθούν στο έλεος του… Αλλάχ και των φανατικών που μεταφράζουν τις εντολές της θρησκείας τους σε έναν πόλεμο κατά των απίστων, των αιρετικών και σε ένα ατελείωτο κυνήγι κεφαλών όσων δεν ακολουθούν το «ορθό δόγμα» και δεν δέχονται τη Σαρία.
Η τύχη των κατοίκων της μεγάλης αυτής πόλης δεν μπορεί φυσικά να αφηνόταν στις ορέξεις των εισβολέων. Οι Πεσμεργκά, έτοιμοι να αρπάξουν την ευκαιρία και κατόπιν εντολής από το Ερμπίλ πολύ απλά κινήθηκαν γρήγορα και με αποφασιστικότητα και κάλυψαν το κενό εξουσία και ισχύος πριν οι μαχητές του ISIL κινηθούν προς την περιοχή.
Το Κιρκούκ πλέον βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Κούρδων, ενώ είναι η Βαγδάτη δεν μπορεί στην ουσία να κάνει τίποτα για να αλλάξει το συγκεκριμένο δεδομένο αφού αυτό που προέχει είναι πλέον να ασφαλίσει την ίδια την πρωτεύουσα και να αντιμετωπίσει τις ορδές του ISIL. Η εξέλιξη κρίνεται ως ιστορικής και ίσως καταλυτικής σημασίας για το μέλλον της περιοχής για τους παρακάτω λόγους:
Το Κιρκούκ ως μία περιοχή με ιστορική και συναισθηματική αξία για τους Κούρδους και ως ένα έδαφος το οποίο φιλοξενεί μεγάλα ενεργειακά αποθέματα αποτελούσε πάντα σημείο τριβής μεταξύ των Αράβων και των Κούρδων.
Δεν είναι τυχαίο ότι στη μετα-Σανταμ εποχή, η ομοσπονδοποίηση του Ιράκ και η χάραξη των συνόρων μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων άφησε την περιοχή του Κιρκούκ σε ένα «θολό» καθεστώς, αφού υπάρχει η συνταγματική πρόβλεψη ώστε το καθεστώς της περιοχής, το που δηλαδή θα υπαχθεί, να αποφασιστεί με δημοψήφισμα.
Όπως γίνεται κατανοητό, το Ερμπίλ έχει ως στόχο να ελέγξει ολοκληρωτικά την πόλη και την περιοχή, ενώ η Βαγδάτη σκοπό είχε με διάφορες προφάσεις να αναβάλει το δημοψήφισμα και μην αποδώσει την περιοχή στους Κούρδους. Δεν είναι τυχαίο ότι αναλυτές εκτιμούν πως ένας από τους κύριους λόγους που το Ερμπίλ δεχόταν έως σήμερα να παραμείνει στην κρατική οντότητα του Ιράκ ήταν το θέμα του Κιρκούκ. Η Βαγδάτη χρησιμοποιούσε το ζήτημα ως ένα εργαλείο για να κρατάει προσδεμένους τους Κούρδους.
Είναι προφανές πως οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν στην ουσία επιλύσει το θέμα προς όφελος των Κούρδων, αφού επί του πεδίου οι δυνάμεις τους κατέλαβαν την περιοχή.
Αυτό σημαίνει ότι οι Κούρδοι ΔΕΝ θα έχουν άμεσο λόγο να εμπλακούν στην σύγκρουση, εάν το ISIL δεν τους χτυπήσει. Από την πλευρά της η Βαγδάτη, είναι σίγουρο πως βλέπει του Κούρδους ως τον μόνο ετοιμοπόλεμο σύμμαχο, ο οποίος μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες μέσα στο Ιράκ – χωρίς να υπάρξει κάποια εξωτερική μεγάλη εμπλοκή. Άρα είναι σίγουρο πως η Βαγδάτη θα πρέπει να δώσει κάτι στο Ερμπίλ για να τους τραβήξει στη σύγκρουση.
Το αντάλλαγμα του Κιρκούκ για την συμμαχία κατά του ISIL είναι και το λογικό τίμημα που θα καταβάλει η Βαγδάτη εάν θα ήθελε να αποκτήσει ισχυρούς συμμάχους. Το ερώτημα βέβαια στο κατά πόσο οι Κούρδοι θα βοηθήσουν τη Βαγδάτη, ακόμα και εάν αυτή τους προσφέρει το Κιρκούκ, αφού το ελέγχουν ήδη παραμένει. Εκτιμάται πως οι Κούρδοι θα εμπλακούν εάν και εφόσον το ΙSIL επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας ή/και του Ιράκ.
Το Ερμπίλ έχει έρθει σε συνεννόηση της τελευταίες ημέρες με τους ομοεθνείς του στη Συρία και οι πάγοι μεταξύ τους έχουν σπάσει αφού οι εξελίξεις είναι τέτοιες που μπορεί να αποτελέσουν έναν θανάσιμο κίνδυνο και για τις δύο κοινότητες, αλλά και μία τεράστια ευκαιρία. Φυσικά η εμπλοκή των Κούρδων θα μπορούσε να λάβει χώρα και με την προτροπή των ΗΠΑ ή εάν η ηγεσία στο Ερμπίλ εκτιμήσει ότι ένα «Χαλιφάτο» στα νότια της περιοχής του συνιστά μακροπρόθεσμα μία μεγάλη απειλή.
Με λίγα λόγια οι Κούρδοι, υπό το φως των εξελίξεων, έθεσαν υπό τον έλεγχό τους μία περιοχή την οποία εποφθαλμιούσαν τα τελευταία 10 χρόνια και αποτελούσε επαρκή λόγο στο να παραμείνουν στο ιρακινό κράτος ως συστατικό του μέλος.
Το κατά πόσο θα εμπλακούν στη τεκταινόμενα στον νότο εξαρτάται από τα ανταλλάγματα της Βαγδάτης, η οποία θα πρέπει να προσφέρει πολλά για να τους πείσει να εμπλακούν, ή εάν το ISIL θα προβεί στο στρατηγικό λάθος να ανοίξει μέτωπο μαζί τους.
Ο κίνδυνος του ISIL έφερε κοντά στους Κούρδους του Ιράκ με τους ομοεθνείς τους της Συρίας, κάτι το οποίο μπορεί να έχει τεράστιες συνέπειες σε περίπτωση που το ISIL καταφέρει να δημιουργήσει μία σταθερή δομή στην Συρία και στο Ιράκ, δηλαδή εάν τα σύνορα των δύο αυτών κρατών καταρρεύσουν. Είναι προφανές πως μία ενοποίηση Κούρδων της Συρίας και του Ιράκ σε περίπτωση που τα κράτη αυτά καταρρεύσουν είναι αναπόφευκτη.
Τέλος,
το μέγα ερώτημα είναι το εξής: Εάν και εφόσον το ISIL μπορέσει να
κρατήσει τις θέσεις του και χωρίσει de facto το Κουρδικό Ιράκ από το
υπόλοιπο, και αφού οι Κούρδοι έχουν καταφέρει να ελέγξουν το Κιρκούκ,
ποιος θα τους εμποδίσει και με ποιο επιχείρημα από το να κηρύξουν την
πλήρη ανεξαρτησία τους;
Ζούμε ιστορικές στιγμές στην περιοχή εφάμιλλες με εκείνες της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1914. Το έχουμε άραγε αντιληφθεί αυτό, έχουμε άραγε καταλάβει το πόσο κοντά είναι ημέρα όπου η Τουρκία με βάση όλα τα συμβαίνοντα θα εμπλακεί άμεσα σε πόλεμο είτε κατά των Κούρδων είτε κατά του ISIL είτε κατά όλων μαζί για να μπορέσει να αποτρέψει όλα όσα έσπειρε τα τελευταία χρόνια στην περιοχή; Και όταν αποτύχει οικτρά σε όλα αυτά, προς τα πού θα στραφεί;πηγή