«Τα ταξίδια των Σκανδιναβών στο Βυζάντιο κατά την περίοδο των
Σταυροφοριών είχαν σημαντικές επιπτώσεις στον δημόσιο κ ιδιωτικό βίο
των λαών του Βορρά , στις δυναστείες και στην εκκλησία, στην
κοινωνική δομή, στα ήθη και τα έθιμα, στην πνευματική και
καλλιτεχνική ζωή και στην οικονομία.
Οι απόγονοι των κουρσάρων Σταυροφόρων άρχισαν να ταξιδεύουν στη
Μεσόγειο και να ανταλλάσσουν τα φορτία ψαριών και πρώτων υλών του
Βορρά με σπάνια προϊόντα, με ελληνικά κρασιά και καρπούς της
Ισπανίας και της Β. Αφρικής.
Η βιοτεχνία αντιγράφει τα βυζαντινά προϊόντα των εκκλησιαστικών
χρυσοχοείων και τα λεπτουργήματα των διακοσμήσεων των ναών.
Τα στολίδια των γυναικών της Νορβηγίας, κορώνες, βραχιόλια, ζώνες
είναι αντίγραφα της βυζαντινής μόδας. Από το Βυζάντιο, άλλωστε, ήρθε
στο Βορρά ο όγκος του χρυσού που επέτρεψε την ανάπτυξη της
βιοτεχνίας κοσμημάτων. Τα σκανδιναβικά νομίσματα είναι απομιμήσεις
των Βυζαντινών.
Ακόμα και η ναυπηγική έχει επηρεασθεί. Τα παλιά σκανδιναβικά
καράβια χάνουν σιγά σιγά την φόρμα τους και γίνονται δρόμωνες.
Η πολεμική βιοτεχνία –κατασκευή όπλων και πολιορκητικών μηχανών-
ακόμη και τα κάστρα και τα κάθε λογής οχυρωματικά έργα είναι
αντίγραφα της βυζαντινής τεχνικής.
Η βυζαντινή επιστήμη (ιατρική, μαθηματικά) μεταναστεύουν στο Βορρά
μαζί με τους Σταυροφόρους και τους Βαράγγους.
Αλλά και η ελληνική γλώσσα έχει επηρεάσει τις σκανδιναβικές
διαλέκτους. Πολλές λέξεις της εποχής των Σταυροφοριών έχουν
μεταφυτευθεί στον Βορρά. Το Βυζάντιο ακτινοβολούσε στις
σκανδιναβικές χώρες και δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο οι ελληνικές
σπουδές. Τα νορβηγικά χρονικά βεβαιώνουν ότι ο βασιλιάς Σίγκουρντ
μιλούσε, και οι σύντροφοι του εννοούσαν τα ελληνικά.
Το Βυζαντινό «μηδ’ έβη» έχει ενσωματωθεί στη Σάγκα των Ορκάδων χωρίς
να μεταφρασθεί. Κι αυτό σημαίνει ότι οι Σκανδιναβοί μιλούσαν μια
παραφθαρμένη Ελληνική που τους επέτρεπε να συνεννοούνται απ’ ευθείας
με τους Βυζαντινούς.
Αυτό άλλωστε εξηγεί το πλήθος των ελληνικής καταγωγής λέξεων που
παρατηρείται στις βόρειες γλώσσες. Πολλά βιβλία, δημοφιλή στους
έλληνες της εποχής των Σταυροφοριών όπως ο Κτησίας, ήταν πολύ γνωστά
στο Βορρά. Αλλά και αρκετοί μύθοι, παραδόσεις και ιστορίες της
Σκανδιναβίας έχουν ελληνική πηγή.»
Το λιοντάρι του Πειραιά. Απάνω του υπάρχει επιγραφή
στα Ρουνικά, το αλφάβητο των Βίκινγκ
αδιάψευστος μάρτυρας της παρουσίας τους εκεί.
Επιγραφή στα Ρουνικά από το Άπλαντ της Σουηδίας.
Μνημονεύει Βίκινγκ που έζησαν και πέθαναν
"Στην Ελλάδα"
http://skourtakrdiaf.blogspot.gr/2014/06/blog-post_6.html
http://www.oodegr.com/oode/istoria/rwmi/byzantio_skandinavoi_1.htm
Πηγή: Απόσπασμα από το κλασικό πλέον βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου «Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα» τομ. Α΄, σελ. 208-209.
