Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Θα κατεβούμε μόνοι μας από τον Σταυρό ή θα μας κατεβάσουν;

του Δρ. Κ. Βαρδάκα

Ο σκοπός της επικεφαλίδας δεν είναι για να εντυπωσιάσει αλλά για να φτάσει τον αναγνώστη πιο γρήγορα στην ουσία του προβλήματος που πραγματεύεται το παρακάτω κείμενο.
Δεν  νομίζω  ότι είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιος είναι σήμερα πάνω σε Σταυρό;


Ο Έλληνας και ο Ελληνικός Λαός.
Ποιοι τον ανέβασαν πάνω στο Σταυρικό Ικρίωμα;
Και αυτό είναι εύκολο, όταν καθημερινά και με πόνο ψυχής παρακολουθούμε από το ύψος του Σταυρού μας  τους Σταυρωτές  τοκογλύφους να ξεδιψούν την αγωνία και τα αδιέξοδα μας με όξο και χολή.
Πώς μας ανέβασαν;
Αφού πρώτα μας παραπλάνησαν με ψεύτικες υποσχέσεις και λόγια μεγάλα , ξαφνικά από την ¨¨παραδεισένια ζωή ¨¨ του Ευρώ βρεθήκαμε αναρτημένοι στο Σταυρό των μνημονίων.
¨¨Ω του πλανεμένου θαύματος της ψεύτικης και απατηλής ζωής¨¨ θα μπορούσε κάποιος νᨨ ψάλλει ¨¨ κάτω από αυτόν τον Σταυρό της  καθημερινότητας μας
Ήταν άραγε ένα στιγμιαίο ατύχημα στην Εθνική ζωή μας το οποίο προσπαθεί  σήμερα να το διαχειρισθεί η κυβερνητική εξουσία;
 Μην γελιόμαστε η δυστυχία δεν διαχειρίζεται και μάλιστα  όπως την βιώνει η παιδική ψυχή που καθημερινά  την ψηλαφά  μέσα στην άνεργη οικογένεια με πείνα και ανέχεια.
Και τώρα Κύριε δάσκαλε…
Οι τόσες διεθνείς  οικονομοτεχνικές μελέτες και αναλύσεις που μας προειδοποιούσαν ότι κατεβαίνουμε στην σκάλα του κακού, μήπως ήταν για τα παιδιά του νηπιαγωγείου που δεν ξέρουν¨¨ να διαβάζουν¨¨  μνημόνια;  ερώτησαν  τα παιδιά της Γ΄ Δημοτικού τον δασκαλάκο.
Και αυτός με την σειρά του θυμήθηκε τους βουλευτές που δεν πρόλαβαν να το διαβάσουν και την επόμενη ημέρα ψήφισαν ΝΑΙ σε όλες τις  σημερινές δυστυχίες.
Ο ΣΤΑΥΡΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ έχει μία ιδιαιτερότητα. Ο Εσταυρωμένος Ελληνισμός των ημερών μας  από το ύψος του ικριώματος βλέπει τους σταυρωτές του τοκογλύφους από ΨΗΛΑ , ενώ αυτοί ατενίζουν την σταυρωμένη αδικία τους από τα ΧΑΜΗΛΑ.
Έστω και σε αυτή την δύσκολη συγκυρία αυτή είναι η θέση του ΕΛΛΗΝΑ εκεί ψηλά με όλη την ιστορική σημειολογία της.
Αλλά και η πνευματική σημειολογία του γεγονότος αυτού είναι ανώτερη γιατί προσεγγίζουμε Θεολογικά ΑΥΤΟΝ τον ΙΔΙΟΝ τον ΕΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΚΥΡΙΟ μας που έκανε την Αρχή και αποτελείωσε το κέντρο του θανάτου και την αδικία των διαχρονικών τοκογλύφων όλων των εποχών.
Έτσι πλέον η επώδυνη αυτή γνώση του στημένου Εθνικού μας Σταυρού είναι και το πνευματικό νίκος και το κλειδί των επερχομένων εξελίξεων.
Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε αυτό το γεγονός με την Πνευματική και την οικονομική διάσταση του ανάμεσα στις οποίες μπορεί να τοποθετηθεί και η κοινωνική συνέπεια .
Πως μας βάλανε στην διαφημιζόμενη ζώνη του Ευρώ:
Κάποιοι  ισχυρίζονται με νοθευμένα και παραποιημένα στοιχεία.
Να λοιπόν βρέθηκαν γρήγορα-γρήγορα τα καρφιά της μελλοντικής σταύρωσης μας και ήταν δυστυχώς το ίδιο το Ευρώ που στην εικονική Ελληνική πραγματικότητα  δεν έδωσε κανένα στοιχείο ανάπτυξης ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσε να δώσει.
Πάμε παρακάτω. Ο Σταυρικός θάνατος ήταν πριν το ΧΡΙΣΤΟ , θάνατος αισχύνης και με αυτόν θανατώνανε τους κακούργους και τους απατεώνες.
Έτσι και οι σύγχρονοι τοκογλύφοι δανειστές μας βρήκαν τις αμέτρητες περιπτώσεις διαφθοράς, διαπλοκής και κακουργηματικής απάτης του νέο-ελληνικού μορφώματος σαν την καταλληλότερη περίπτωση για να μας αναρτήσουν πάνω στο ξύλο της αισχύνης του Σταυρού. Με την μόνη διαφορά δεν σταύρωσαν τον υπεύθυνο κακούργο Βαραββά αλλά το αθώο Λαό της Ελλάδας.
Συγχωρείστε με για τον παραλληλισμό αυτό αλλά νομίζω εκφράζει την τραγική καθημερινότητα μας.
Και τώρα τι γίνεται;
Κάποιοι λένε να βγάλουμε τα καρφιά δηλ. να βγούμε από το Ευρώ και  να κατεβούμε από τον Σταυρό μόνοι μας.
Άλλοι αντιδιαλέγουν ότι αν βγάλουμε τα καρφιά δηλ. το Ευρώ θα πεθάνουμε από αιμορραγία οικονομική.
Ποιος μπορεί να βγάλει άκρη όταν κάποιοι εδώ και χρόνια δούλεψαν για να μας φέρουν σε αυτό το προμελετημένο αδιέξοδο.
Αν κατορθώσουμε σε αυτή την συγκυρία να πιάσουμε την άκρη του νήματος από το μπερδεμένο κουβάρι της ζωής μας  και να αρχίσουμε να ξεπλέκουμε  τους κόμπους  μπορεί να συλλάβουμε την πραγματικότητα που μας στέρησαν.
Ψήγματα πραγματικότητας μπορεί να είναι το γεγονός ότι η ψεύτικη Ελλάδα της διαφθοράς και της λαμογιάς ήδη πέθανε. Αυτή σταυρώσαν娨 και επί τον ιματισμό της έβαλαν κλήρον¨¨. Δηλαδή από αυτήν την ψεύτικη χώρα μοιράσανε τα ενεργειακά πλούτη της που ήταν άλλωστε και η αιτία αυτού του θανάτου της.
Τότε θα μου πείτε γιατί πονάμε εμείς;
Ακριβώς γιατί μέσα στην ψεύτικη αυτή Ελλάδα γίναμε και εμείς ψεύτικοι, πρώτα σαν άνθρωποι  και μετά σαν Έλληνες.
Δηλ. μήπως η Σταύρωση μας είναι εικονική;
ΝΑΙ   είναι   ΕΙΚΟΝΙΚΗ αλλά μόνο στην οικονομική διάσταση της.
Γιατί θέλουν με την άγρια δυστυχία να μας φοβίσουν και έτσι να μας καθυποτάξουν όλα τα νούμερα της νέας εποχής.
Με αυτό το σκεπτικό μπορεί και να  τολμήσουν να μας ξεκαρφώσουν  από το Ευρώ, άσχετα αν οι δηλώσεις τους δεν συμβαδίζουν με τις προθέσεις τους και αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά . Έτσι το κουφάρι της ¨¨ ψεύτικης Ελλάδας¨¨ θα πέσει κατευθείαν από το σταυρικό ικρίωμα στο κενοτάφιο της οικονομικής λήθης .Και μπορεί πάνω σε αυτό να βάλουν και ένα δυσθεώρατο λίθο χρεωστασίου για να μην μπορέσουν να αναπνεύσουν οι επόμενες γενιές των Ελλήνων. Έτσι θα ησυχάσουν μια και καλή μαζί μας.
Θα ησυχάσουν άραγε ή τότε πρέπει να ανησυχούν;
Γιατί η δομή της παγκόσμιας οικονομίας και των άπληστων παραγώγων της αν μολυνθεί στο ελάχιστο η γάγγραινα δεν σταματάει με τίποτε την στιγμή  μάλιστα που  και οι ισχυρές οικονομίες δηλώνουν από τώρα μολυσματική προσβολή.  Πιθανώς την ώρα που άλλοι νοσούν χειρότερα από εμάς να θέλουν να μας χρησιμοποιήσουν φαινομενικά σαν την αιτία έναρξης μιας παγκόσμιας κρίσης.
Εν κατακλείδι μόνοι μας Σταυρωθήκαμε γιατί απεμπολήσαμε τις αξίες και τα ιδανικά της ράτσας μας και δώσαμε το δικαίωμα σε υπάνθρωπους  να χειραγωγήσουν τις ζωές των οικογενειών μας .Δηλ η Σταύρωση μας είναι κατεξοχήν πνευματική-κοινωνική και όχι τόσο οικονομική όπως θέλει να φαίνεται.
Άρα μπορούμε μόνοι μας να πάρουμε την απόφαση να κατεβούμε από τους Σταυρούς μας και έχοντας τους σαν πνευματικά όπλα να τροπώσουμε τις φάλαγγες των δαιμόνων τοκογλύφων.
 

ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...