Η υποψηφιότητα του εκλεκτού της Χ.Α., Ηλία Κασιδιάρη, για τη Δημαρχία της Αθήνας, βάζει φωτιά στο πολιτικό σκηνικό και δρομολογεί καθοριστικά τις εξελίξεις στη Χώρας μας.
Θα αποτελέσει τη «λυδία λίθος» των προσεχών πολιτικών διεργασιών, των συσχετισμών και των κοινωνικών προσανατολισμών μας.
Με τα σημερινά δεδομένα (πολιτικά – κοινωνικά – οικονομικά) και εφόσον οι δημαρχιακές εκλογές, προηγηθούν των βουλευτικών, ο κ. Κασιδιάρης φαίνεται ότι θα είναι ο επόμενος Δήμαρχων Αθηναίων, με ότι αυτό συνεπάγεται για το κύρος της Χώρας και τη διεθνή αίγλη
του ονόματος της Αθήνας. Στην περίπτωση αυτή :
- Ο κόσμος θα εκφράσει μαζικά και ομόθυμα τη δυσαρέσκεια του και θα εκτονώσει (εν μέρει) την οργή του, κατά του κατεστημένου πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης της Χώρας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και του οποιουδήποτε υποψήφιου, που αυτοί θα υποδείξουν ή θα στηρίξουν.
- Τυχόν σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, για την ανάδειξη κοινού υποψηφίου (προκειμένου να αντιπαρατεθεί με αξιώσεις την υποψηφιότητα Κασιδιάρη), θα απαξιώσει ακαριαία και συλλίβδιν όλους. Δηλαδή θα θεωρηθεί αήθης πολιτική συμπαιγνία και κακό προμήνυμα αντίστοιχων πολιτικών συνεργασιών (στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές), προκειμένου να διατηρήσουν την ίδια οδυνηρή στρατηγική επιλογή των μνημονίων. Θα αποσαρθρώσει έτσι πολιτικά, το σύνολο του (αυτοπροσδιοριζόμενου) «συνταγματικού τόξου», καθώς θα θεωρηθεί μια ανοίκεια συνδιαλλαγή, των μνημονιακών και αντιμνημονιακών εκφραστών του, υπό τις εντολές ή έστω τις επιθυμίες των ξένων εταίρων μας. Θα αποτελεί δηλαδή, την αδιαμφισβήτητη απόδειξη στις υπόνοιες του λαού, ότι «όλοι μαζί μας κοροϊδεύουν – όλοι το ίδιο είναι – συμπαιγνία – όλα σκηνοθετημένα είναι» !
- Αντίστοιχα, τυχόν υπόδειξη ξεχωριστού υποψηφίου από το ΣΥΡΙΖΑ (με στήριξη από τις λοιπές όμορες δυνάμεις), δεν θα έχει καμιά τύχη, διότι θα επωμιστεί τη δυσαρέσκεια και θα κεφαλαιοποιήσει την αντίδραση των Αθηναίων, στις πολιτικές επιλογές και εξαγγελίες των στελεχών και συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, όσο αφορά στα θέματα λαθρομεταναστών, καταλήψεων κτιρίων, παράνομου λιανεμπορίου, ανοχής ή και στήριξης δυναμικών εκφράσεων συγκροτημένων ή και περιθωριακών ομάδων, αντεξουσιαστών, κλπ.
- Μια ενδεχόμενη «βαριά» ανεξάρτητη υποψηφιότητα (πχ Γιάννα Αγγελοπούλου), ενδεχομένως θα δώσει κάποιο τακτικό πλεονέκτημα (προσωρινής) διαφυγής από τη δύσκολη θέση, στο «συνταγματικό τόξο», καθώς θα θέσει ουσιαστικά αυτήν έναντι του Ηλία Κασιδιάρη (στον 2ο γύρο εκλογών), αλλά παράλληλα θα δημιουργήσει σοβαρές ενδοκομματικές τριβές (κυρίως στο ΣΥΡΙΖΑ), με αβέβαιο τελικό αποτέλεσμα.
Την ανωτέρω εκδοχή επιβεβαιώνουν και τα «εμπνευσμένα» τεχνάσματα αλλαγής της εκλογικής διαδικασίας, που φαίνεται να επιστρατεύονται εναγωνίως και απλά, δημιουργούν μια «Α-πολιτική θολούρα» σε επίπεδο δημοτικών συμβούλων (λόγω δυσχέρειας αναγνωρισιμότητας – επιλογής), αλλά αντιθέτως λειτουργούν ενισχυτικά στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη (ενδεχομένως, θα έχουμε δήμαρχο, που δε θα διαθέτει την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου – όμως το πολιτικό μήνυμα, θα έχει εκπεμφθεί ηχηρά).
Κατά συνέπεια, ο «γόρδιος δεσμός» της υποψηφιότητας Κασιδιάρη, μπορεί να λυθεί μόνο με το «ξίφος», μόνο με ένα πραξικόπημα – ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Η Βουλή προχωρά και με τη στήριξη των «ξένων εταίρων» μας, στη μόνη προφανή διέξοδο και θέτει «εκτός νόμου» τη Χ.Α. και … αφορμής δοθείσης, στερεί και τα πολιτικά δικαιώματα, τόσο του αρχηγού της όσο και του εκλεκτού υποψηφίου της. Και μετά ασφαλώς, ….. μαζεύει τα κομμάτια της, αναδεύοντας αλήστου μνήμης πρακτικές και συμπεριφορές, ανάλογες των προ της νομιμοποίησης του ΚΚΕ εποχών. Θα είναι μια δυναμική – εκρηκτική λύση, σ’ ένα δύσκολο πρόβλημα, με πολύ υψηλό ρίσκο και πολλές παράπλευρες απώλειες, τόσο στο πολιτικό, όσο και στο πολιτειακό μας σύστημα, καθώς επίσης και απροσδιόριστου – ανεξέλεγκτου κοινωνικού κόστους.
Εναλλακτική διέξοδος θα ήταν η προσφυγή σε βουλευτικές εκλογές, πριν ή ταυτόχρονα με τις δημοτικές (πιθανότερο ενδεχόμενο). Η περίπτωση αυτή όμως, προϋποθέτει την πολιτική αυτοκτονία ή θυσία της ΝΔ διότι, έκτακτες εκλογές γίνονται, είτε λόγω «απώλειας της δεδηλωμένης», είτε ένεκα «εξαιρετικού εθνικού συμβάντος» (με το τελευταίο να το έχουμε εμπεδώσει τις τελευταίες δεκαετίες). Και τα δύο όμως αυτά ενδεχόμενα, θα δηλώνουν έμπρακτα και απερίφραστα την παταγώδη αποτυχία της ΝΔ να διαχειριστεί την κατάσταση, τόσο στο πλαίσιο συνοχής και διακυβέρνησης, όσο και των στρατηγικών (μνημονιακών) επιλογών της. Το ενδεχόμενο μιας «ηρωικής εξόδου» (από τον κυκεώνα των ευθυνών) της ΝΔ, μέσω ενός βαρύγδουπου ΟΧΙ στην Τρόικα, είναι πολύ πιθανό, πλην όμως, δε σώζει την κομματική της παρτίδα.
Η βέβαιη ανάγκη για επιπλέον βοήθειας στήριξης της Ελληνικής οικονομίας, πρέπει να θεωρείται εξ ίσου βέβαιο, ότι θα επιφέρει νέα μέτρα (νέο μνημόνιο). Το νέο αυτό γενναιόδωρο πακέτο, που θα τεθεί κάτω από το αμείλικτο δίλλημα «take it or leave it», θα περιλαμβάνει την οριστική και βέβαιη διάσωση της οικονομίας μας, αλλά κάτω από ισχυρές, ασφυκτικές και μακρόχρονες εθνικές δεσμεύσεις (υποθήκες), που θα απαιτούν ευρύτατη Εθνική συγκατάθεση και δέσμευση, από το σύνολο του «συνταγματικού» πολιτικού τόξου.
Έτσι το δίλλημα, η «καυτή πατάτα» της επιλογής απόφασης, θα μεταφερθεί αποκλειστικά στην Αντιπολίτευση. Ενδεχόμενο ΝΑΙ του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγεί άμεσα σε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με νέο Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, ενώ ενδεχόμενο ΟΧΙ, οδηγεί σε εκλογές ….. χωρίς επιστροφή (λόγω των δεδομένων πολιτικών αγκυλώσεων και αυτοεγκλωβισμών, όλων των κομμάτων) και εν τέλει ανάληψη ευθύνης επιλογής, της όποιας απόφασης, από το ΣΥΡΙΖΑ !!
Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και με τη στήριξη όμορων πολιτικών δυνάμεων, όχι μόνο δε μπορεί να σχηματίσει Κυβέρνηση, αλλά και υπό οποιαδήποτε περίσταση, αποκλείεται να επωμισθεί μόνος του, το βάρος αποδοχής και διαχείρισης ενός νέου μνημονίου, την ίδια ώρα που οι ξένοι δανειστές, όχι μόνο δεν ακούν καν τις προσεγγίσεις του, αλλά φαίνεται να σκληραίνουν τη στάση τους και να εξετάζουν «εναλλακτικά σενάρια» για τη Χώρα μας.
Η ΝΔ, όσο ελκυστικά πακέτα δώρων (των ξένων εταίρων) κι αν προβάλει στη «μόστρα» του προεκλογικού μπαλκονιού της, αποκλείεται να καθησυχάσει τους φόβους του λαού, για το «δράκο» που όλοι ξέρουν ότι θα κρύβεται στη μέσα ντουλάπα της. Θα είναι πλέον αμφίβολο, αν η ΝΔ θα καταφέρει να πάει συγκροτημένη (χωρίς διάσπαση) σε εκλογές, αλλά κι αν πάει, θα ηττηθεί οικτρά (κουβαλώντας το σύνδρομο του αποτυχημένου).
Ο συντηρητικός και μετριοπαθής ψηφοφόρος της κεντροδεξιάς, στη συντριπτική του πλειοψηφία, δεν μπορεί να μετακινηθεί προς τα «αριστερά», για βιωματικούς αλλά και πολλούς άλλους σοβαρούς λόγους. Κατά συνέπεια, αναμένεται να μετακινηθεί δεξιότερα και μάλιστα «κατά ανθρώπινη έξη», προς τον ισχυρότερο πόλο εκπροσώπησης (και όχι ενδεχομένως στον καταλληλότερο), προκειμένου να αντιπαραταχθεί αξιόπιστα, στα σύνορα του νέου κομματικού διπολισμού.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από την αδυναμία του κυβερνητικού εγκλωβισμού του (αυτή τη φορά θέλει δε θέλει, δεν μπορεί να αποφύγει τις ευθύνες του), θα χρεωθεί το κόστος της προσφυγής σε εκλογές και την επιβάρυνση της όλης κατάστασης, θα έχει απέναντι του μια «μη συνεργάσιμη» πανίσχυρη νέο-φασιστική Αντιπολίτευση, που θα εκφράζει (ή έστω θα φιλοξενεί) το σύνολο της κεντροδεξιάς, μια πρωτοφανή πολιτική δυσλειτουργία και ασφαλώς τη γενικευμένη διεθνή απομόνωση της Χώρας.
Η πίεση και η κρισιμότητα των εξελίξεων, δε συνηγορεί για δομικές πολιτικές διεργασίες και ανακατατάξεις. Είναι αδύνατον ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, ως έχουν σήμερα, να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλαν για εθνική προδοσία, ενώ χρόνος και πλαίσιο προγραμματικών συγκλίσεων για μια νέα Κεντροαριστερά (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ κλπ) ή Κεντροδεξιά (ΝΔ-ΑΝ.ΕΛ-ΛΑΟΣ κλπ), δεν υφίσταται. Η αποσάρθρωση όλων αυτών των περιφερειακών κομμάτων, καθώς και άλλων ρομαντικών και «πατριωτικών» πρωτοβουλιών, θα πρέπει πλέον να θεωρείται πολύ πιθανή, κάτω από την ανάδειξη ενός νέου, ανελέητου δικομματισμού, στη βάση της «θεωρίας των δύο άκρων».
Το δίλημμα των προσεχών εκλογών, δεν θάχει πρωταγωνιστή τις παροχές και την ελπίδα, αλλά τον φόβο και τον τρόμο !! Τα κόμματα θα συναγωνίζονται και θα προσπαθήσουν να μας πείσουν …. με ποιον κινδυνεύουμε περισσότερο και σε πόσα βήματα πέφτουμε στον γκρεμό. Η θυσία της Χώρας μας, στα αποτυχημένα διεθνή δημοσιο-οικονομικά πειράματα και η επακόλουθη γενικευμένη αποσταθεροποίηση της, θα γίνει το εφαλτήριο ανάληψης σοβαρών διεθνών πρωτοβουλιών, για αντιμετώπιση της Ευρωπαϊκής κρίσης και τη δημιουργία μιας νέας διαφορετικής ευρωζώνης, στην οποία εμείς θα έχουμε θέση …… «παρικμασμένου γείτονα».
ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ :
1. Η υποψηφιότητα Κασιδιάρη έρχεται την κατάλληλη στιγμή, για να αφυπνίσει και να θέσει άπαντες, ενώπιον των ευθυνών τους.
2. Σήμερα, αυτή αποτελεί το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας όπλο, έναντι της Τρόικα και των ξένων δανειστών μας.
3. Το νέο πακέτο – μνημόνιο, που προσεχώς θα ανακοινωθεί, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό μόνο υπό ευρύτατη Εθνική ομοψυχία και συναίνεση και μόνο εφόσον, περιλαμβάνει την οριστική και ασφαλή διέξοδο μας, από την οικονομική κρίση.
4. Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (έστω και με καθυστέρηση 15 μηνών), πρέπει να συγκροτηθεί άμεσα, ΠΡΙΝ συγκροτηθεί και ανακοινωθεί το νέο μνημόνιο, διότι άλλως θα «καεί».
5. Η υποψηφιότητα Κασιδιάρη και ότι αυτή πρεσβεύει και πυροδοτεί, θα πρέπει να κάνει όλους να καταλάβουν, ότι τώρα πλέον, διακυβεύονται πολλά περισσότερα …… από μια οικονομική χρεοκοπία!
ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ
http://olympia.gr/2013/09/04
