Μια ξύλινη τετράγωνη κατασκευή όχι ιδιαίτερα με τέχνη σε χρώμα κίτρινο για να φαίνεται από μακρυά και να μην πέφτουν επάνω τα αυτοκίνητα.
Αυτό μου είχε πεί παλιά ένας περιπτεράς …παθός ο ίδιος.
Μάλιστα είχε βάλει και δύο χοντρά σίδερα μπροστά καρφωμένα στο πεζοδρόμιο
για …άμυνα.
Ο εσωτερικός του χώρος είχε μια καρέκλα και μόνον καθισμένος χωρούσε
ο περιπτεράς.
Εύρισκε τα πάντα με κλειστά τα μάτια….θυμάμαι τα κουτιά τα μεγάλα από σμαλτοδόντ να έχουν μέσα κορδόνια για τα παπούτσια…παραμάνες…τσατσάρες….φουρκέτες…
Τα τσιγάρα έπιαναν τον μεγαλύτερο χώρο….έβλεπες και τις μεγάλους κούτες
με τα χυμαδάκια γνωστά και ως στούκας που τα προτιμούσαν και οι μαθητές γυμνασίου….λόγω τιμής.
Αυτοί έστελναν κάποιον από την ογδόη που μεγαλοέδειχνε και τα αγόραζε.
Εκεί θα εύρισκες και τα τσακμάκια με το μακρύ φυτίλι και την τσακμακόπετρα…
έκανες το κομμάτι σου με αυτό ανάβοντας τσιγάρο φροντίζοντας να σε βλέπουν
από μακρυά …οι θαλασσιές ποδιές από το γυμνάσιο θηλέων.
Σοκολάτες….τσίχλες με φωτογραφίες ποδοσφαιριστών …ηθοποιών….χαπαχούπες
(χαρτάκια
με ιστορίες από τα ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ με τα οποία έπαιζαν τα
παιδιά και έκαναν ανταλλαγές με τα διπλά που είχαν προκειμένου να
συγκεντρώσουν την σειρά και να πάρουν το δώρο….)
Τα περιοδικά ΡΟΜΑΝΤΣΟ και ΘΗΣΑΥΡΟΣ μεσουρανούσαν….υπήρχαν στα περισσότερα σπίτια….πρώτη μόστρα στα μανταλάκια του περιπτέρου.
Η ΜΑΣΚΑ με τα αστυνομικά μυστήρια αλλά και το ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙ για ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ
λόγω «τολμηρών»φωτογραφιών….δηλαδή καλλίγραμες κοπέλες…με μάξι-μπικίνι.
Ο περιπτεράς είχε και τεφτέρι όπως και ο μπακάλης….
«…δώσε μου ένα ΑSSO σκέτο και γράψτο…»
Αυτός συνήθως θα ήταν δημόσιος υπάλληλος που πληρωνότανε κάθε δεκαπέντε…
μικρό αλλά σίγουρο εισόδημα.
Το περίπτερο όπως και το ψιλικατζίδικο ήταν οι μαγικοί χώροι των παιδιών της εποχής.
πηγή: pisostapalia
