Και μου είπε ένα φοβερό πράγμα, αδελφοί μου.
“Να πας να βρεις”, μου λέει. “την επιστολή του Ιακώβου και να διαβάσεις εκεί και να πιάσεις να το γράφεις παντού, στους τοίχους, στους δρόμους, παντού, και στην καρδιά των ανθρώπων να το γράφεις”.
“Τι γράφει, Γέροντα”; του λέω.
“ Γράφει ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος
'ἡ γὰρ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ ποιήσαντι ἔλεος·'
“Ανήλεος ο Θεός τω μη ποιούντι έλεος”. Ακούτε, αδελφοί μου; Ανήλεος ο Θεός, ο Θεός, η Αγάπη δε θα έχει ελεημοσύνη, θα είναι ανήλεος σε αυτόν που δεν έχει ελεημοσύνη.
Γι αυτό, αδελφοί μου, σας παρακαλώ, είμαστε στην αγρυπνία απόψε, είναι οι Θύρες του Ουρανού ανοιχτές, ας μην το ξεχάσουμε, έρχονται δύσκολες ημέρες, πρέπει το Σταυρό του Ιησού κάποιος να τον πάρει στον ώμο του. Τον είχε η Ρωσία 70 χρόνια, τον έχει η Σερβία, μήπως, μήπως, ερωτηματικό, θα τον πάρει η Ελλάδα τώρα τον Σταυρό; Έρχονται δύσκολες ημέρες, δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε χωρισμένοι, δεν έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε μεταξύ μας αντιθέσεις. Σας παρακαλώ μην το ξεχνάτε, όλοι μας, πρώτος εγώ ο καημένος που τα λέω και δεν τα κάνω.
Όλοι μας κληρικοί, μοναχοί, μοναχές, Χριστιανοί, να δούμε τι μας ενώνει, να αφήσουμε την απόσταση, να πλησιάσει ο ένας τον άλλον, να αγαπηθούμε, να έχουμε γέφυρες επικοινωνίας, να έχουμε σχέσεις αληθινές, και να θυμόμαστε αυτό που φωνάζει ο Άγιος Ιάκωβος με το αίμα του, αυτό που φωνάζει ο Άγιος Γεράσιμος με την αγία ζωή του, αυτό που φωνάζει ο σύγχρονος Άγιος πατήρ Ιάκωβος με τα θαύματά του, αυτό που φωνάζει η Εκκλησία: “Ανήλεος ο Θεός τω μη ποιούντι έλεος”.
(Αυτά τα είπε το 2000, που η χώρα ζούσε σε ευημερία, έστω πλασματική, που ωστόσο δεν άφηνε να διαφανεί το επερχόμενο κακό, που σίγουρα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το 2010 θα άρχιζε η κρίση που θα έφερνε χρεωκοπίες, ανεργία, πείνα, αυτοκτονίες, μετανάστευση, αφαίμαξη της χώρας, στέρηση του νέου επιστημονικού δυναμικού της).
"Είναι οι καρδιές μας ανοιχτές", "είναι οι Θύρες του Ουρανού ανοιχτές"! Αχ π. Γεράσιμε τι έβλεπες!
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/10/2000.html
