Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

Όσιος Γέροντας Πορφύριος: Αν σε είχα μπροστά μου, θα σου έδινα τρία χαστούκια, να δεις!

Κάποτε πήγε ο ηγούμενος της Μονής.... (αυτή η Ιερά Μονή βρίσκεται στον κόσμο κι όχι στο Άγιον Όρος) με δύο αδελφούς στον Παππούλη (Πατέρα Πορφύριο). Είχε σφοδρή επιθυμία να πάει μαζί τους και κάποιος δόκιμος, ο οποίος έμεινε τελικά στο μοναστήρι καταστενοχωρημένος, επειδή δεν τον πήρε μαζί του ο γέροντας. Εκείνο, λοιπόν, το βράδυ τρεις - τέσσερις πατέρες μαζί με το δόκιμο συζητούσαν για το ποιος από τους σύγχρονους Γεροντάδες είναι μεγαλύτερος στην πνευματική κατάσταση. Άλλος έλεγε ότι είναι ο Πατήρ Σωφρόνιος, άλλος έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος κι ο στενοχωρημένος δόκιμος υποστήριζε με πάθος τον Παππούλη. Η συζήτηση κάποια στιγμή διακόπηκε, όπως ήταν επόμενο, χωρίς θετικό αποτέλεσμα.

Ο δόκιμος είχε το διακόνημα του εκκλησιαστικού. Σηκώθηκε το επόμενο πρωί στην κανονισμένη ώρα ν' ανάψει τα καντήλια. Ήταν περίπου 4:00 τα ξημερώματα κι ενώ διέσχιζε το διάδρομο, κτύπησε το τηλέφωνο. Ο δόκιμος παραξενεύτηκε, σήκωσε το τηλέφωνο και τον περίμενε μια πολλή μεγάλη έκπληξη. Ήταν ο Παππούλης! Φαντάζεστε την έκπληξη του δοκίμου...

Του λέει ο Γέροντας:

- Τι είναι εκεί;

- Ιερά Μονή....

- Α! Λάθος έκανα, αλλά μήπως ήταν από Θεού;

Άρχισε τότε να μιλά στο νεαρό δόκιμο για την ταπείνωση, την υπακοή και την αγάπη του Θεού. Μεταξύ άλλων είπε:

- ... Όσο αυξάνεται η αγάπη του Χριστού, τόσο μειώνονται τα πάθη. Κι όσο μειώνονται τα πάθη, τόσο αυξάνεται η αγάπη για τον Χριστό. Είναι όπως μια ζυγαριά. Κατάλαβες; Δεν σου λέω απλώς να αγαπήσεις τον Χριστό, αλλά να τον ερωτευτείς.

- Γέροντα, πώς θα αγαπήσω τον Χριστό;

- Με την ταπείνωση!

- Και πώς θα ταπεινωθώ;

- Να κάνεις υπακοή.

- Και πώς να κάνω υπακοή;

- Δεν ξέρεις πώς να κάνεις υπακοή; (Εδώ αγρίεψε λίγο.) Όλοι οι Πατέρες το λένε κι οι Γραφές το γράφουν και λες "Πώς να κάνω υπακοή"; Αν σε είχα μπροστά μου, θα σου έδινα τρία χαστούκια, να δεις!

- Στείλτε τα τηλεφωνικώς, Γέροντα!

Κάπου εδώ τελείωσε αυτός ο υπέροχος και θαυμαστός διάλογος με τον Γέροντα. Η τηλεφωνική εμπειρία έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη του αδελφού, στον οποίο εδραιώθηκε η πεποίθηση για την Αγιότητα του Παππούλη και αυξήθηκε η ευλάβεια προς το πρόσωπό του. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, είναι μοναχός και φέρει το όνομά του.

yiorgosthalassis.blogspot.com
Σκεύος Εκλογής, σελ. 363

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...