Η Τουρκία κλείνει τα μέτωπα Ισραήλ-Ρωσίας και στρέφεται σε μας
Σε μια νέα πρωτοφανή κλιμάκωση των
τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο η Τουρκία με επιστολή της στον ΟΗΕ,
όχι μόνο επαναφέρει τις γνωστές διεκδικήσεις για την υφαλοκρηπίδα του
Αιγαίου, αλλά παρουσιάζει ένα
ολόκληρο μανιφέστο, βάσει του όποιου απαιτεί να γίνει η οριοθέτηση των
θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Στο
μανιφέστο με προκλητικό τρόπο κάνει λόγο για «μαξιμαλιστικές
διεκδικήσεις» της... Ελλάδας έναντι της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, την
οποία μονομερώς επεκτείνει μέχρι την Κρήτη.
Το γεγονός ότι το μανιφέστο αυτό των
τουρκικών διεκδικήσεων έναντι ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων
διατυπώνεται, τη στιγμή που η Άγκυρα επιχειρεί να κλείσει τα δυο μεγάλα
μέτωπα της με το Ισραήλ και την Ρωσία, δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό.
Στην επιστολή του με ημερομηνία 17
Ιουνίου (Α/70/945) ο τούρκος επιτετραμμένος στον ΟΗΕ, Γκιούβεν Μπεγκετς
απαντά στην επιστολή της Ελληνίδας Μονίμου Αντιπροσώπου στα Ηνωμένα
Έθνη, Κατερίνας Μπούρα, με την οποία η Ελλάδα είχε απορρίψει τις
μονομερείς διεκδικήσεις της Άγκυρας, σε ότι αφορά τις θαλάσσιες ζώνες
στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στο τουρκικό έγγραφο αναφέρεται
κωδικοποιημένα όλη η τουρκική επιχειρηματολογία για τη διεκδίκηση όλης
της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και του
«δίκαιου» διαμοιρασμού της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Συγκεκριμένα το τουρκικό έγγραφο υποστηρίζει τα εξής:
-Βασική αρχή του διεθνούς δικαίου για
τις οριοθετήσεις της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ είναι να παράγεται
«δίκαιο αποτέλεσμα» (αρχή της ευθυδικίας). Η αρχή αυτή είναι ακόμη πιο
σημαντικό να εφαρμόζεται σε «ημίκλειστες θάλασσες», όπως είναι η
Ανατολική Μεσόγειος. Η οριοθέτηση στην Ανατολική Μεσόγειο απαιτεί
συμφωνία «όλων των σχετιζόμενων πλευρών» στη βάση της αρχής της
ευθυδικίας… Πολύ απλά η Τουρκία επιμένει ότι, η ανατολική Μεσόγειος
είναι ειδική περίπτωση «ημίκλειστης Θάλασσας», όπου δεν μπορεί να έχει
εφαρμογή το Δίκαιο της Θάλασσας αλλά πρέπει να υπερισχύσει η «αρχή της
ευθυδικίας», όπου φυσικά η έννοια της επίτευξης «δίκαιης λύσης»
επιδιώκει την ανατροπή όλων των ρυθμίσεων του Δικαίου, που ευνοούν τα
ελληνικά συμφέροντα, οδηγώντας σε διαμοιρασμό της υφαλοκρηπίδας του
Αιγαίου.
-Η Τουρκία επαναφέρει τις άτυπες
παραδοχές, όπως αυτή που δηλώνει ότι «η Ξηρά επικρατεί της Θαλάσσης» και
«του συμπτώματος της αποκοπής (cut - off effect)» υποστηρίζοντας ότι
αποτελούν αρχές του διεθνούς δικαίου και της νομολογίας σε σχέση με την
οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Με το επιχείρημα αυτό, η Τουρκία επιμένει
ότι η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου αποτελεί γεωγραφική συνεχεία της
Ανατολίας και υποστηρίζει ακόμη ότι δεν μπορεί να υπάρξει οριοθέτηση
που «θα αποκόπτει ένα παράκτιο κράτος από την πρόσβαση του στα διεθνή
ύδατα».
-Η Τουρκία υποστηρίζει ότι σύμφωνα με
τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου ,τα «νησιά δεν έχουν απαραίτητα
πλήρεις θαλάσσιες ζώνες, (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ)» όταν μάλιστα
«ανταγωνίζονται» ηπειρωτικές περιοχές. Και στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία
επικαλείται μια σειρά αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου (Μ. Βρετανίας -
Γαλλίας, Τυνησίας - Ιταλίας, Ρουμανίας - Ουκρανίας, Μπαγκλαντές -
Μιανμάρ, Νικαράγουα – Κολομβία). Η Τουρκία έτσι υποστηρίζει ότι όλα τα
ελληνικά νησιά, τα οποία μάλιστα βρίσκονται έναντι των τουρκικών ακτών,
θα έχουν περιορισμένη επήρεια σε ότι αφορά την οριοθέτηση των Θαλασσίων
Ζωνών, προς όφελος φυσικά της Τουρκίας.
-Η Τουρκία με προκλητικό τρόπο στο
έγγραφο της διαγραφεί εντελώς την ελληνική υφαλοκρηπίδα κάνοντας λόγο
για απαράδεκτες «ενστάσεις» της Ελλάδας έναντι της «τουρκικής
υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο», που «είναι αβάσιμες χωρίς νομικό
υπόβαθρο» και ο μόνος σκοπός που εξυπηρετούν είναι η εκτόξευση
«μαξιμαλιστικών διεκδικήσεων!» Η Τουρκία μάλιστα επαναλαμβάνει ότι η
«οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να γίνει
κυρίως μεταξύ της Τουρκίας και της Αίγυπτου και με βάση αυτή τη θέση η
Τουρκία έχει κατοχυρώσει τα ipso facto και ab initio κυριαρχικά
δικαιώματα της στην Ανατολική Μεσόγειο, δυτικά του μεσημβρινού 32°16’18”
(με την ρηματική διακοίνωση της 12ης Μαρτίου 2013)».
http://www.liberal.gr
