Ἀκόμη καὶ τὸν Θεὸ τοὺς σκοτώσανε ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, ἐπειδὴ αὐτὰ ποὺ τοὺς ἔλεγε δὲν χαϊδεύανε τὰ αὐτιά τους.
Πὲς στὸν κόσμο γιὰ ἐλευθερία χωρὶς ἀγῶνες, γιὰ αὐτὲς τὶς προφητεῖες περὶ ξανθοῦ γένους καὶ κόκκινης μηλιᾶς χωρὶς νὰ βάλεις μέσα τὴν λέξη μετάνοια καὶ ὅλοι θὰ σὲ ἀγαπήσουν. Μόλις βάλεις αὐτὴ τὴ λέξη ὅλοι θὰ ἀποστρέψουν τὸ πρόσωπό τους.
Δὲν ἔχουμε συνηθίσει τὸν ἔλεγχο γιατί δὲν ἔχουμε ταπείνωση. Λέει στὴν παλιὰ διαθήκη «μὴ ἔλεγχε κακοὺς ἴνα μὴ μισησωσει σέ, ἔλεγχε σοφὸ καὶ ἀγαπήσει σέ».
Γιὰ τὸν κάθε ἕναν μας τὸ τέλος τοῦ κόσμου τούτου ἔρχεται μὲ τὴν κοίμησή του. Ἐκεῖ μόνοι μας ἀπέναντι στὸν Θεὸ θὰ δώσουμε λόγο γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας, γιὰ τὶς καλές μας πράξεις. Ὑπάρχει μία ζυγαριά, καὶ ἀπὸ τὴν μία μπαίνουν οἱ ἁμαρτίες καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅλα τὰ καλὰ ποὺ ἔχουμε κάνει, οἱ ἀγῶνες ποὺ ἔχουμε δώσει γιὰ τὴν σωτηρία μας, ἡ πίστη μας.
Γιὰ τὸν κάθε ἕναν μας τὸ τέλος τοῦ κόσμου τούτου ἔρχεται μὲ τὴν κοίμησή του. Ἐκεῖ μόνοι μας ἀπέναντι στὸν Θεὸ θὰ δώσουμε λόγο γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας, γιὰ τὶς καλές μας πράξεις. Ὑπάρχει μία ζυγαριά, καὶ ἀπὸ τὴν μία μπαίνουν οἱ ἁμαρτίες καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅλα τὰ καλὰ ποὺ ἔχουμε κάνει, οἱ ἀγῶνες ποὺ ἔχουμε δώσει γιὰ τὴν σωτηρία μας, ἡ πίστη μας.
Ἀλλὰ ὅσο καὶ νὰ προσπαθήσουμε δὲν εἶναι πότε δυνατὸν νὰ καταφέρουμε νὰ γείρουμε τὴν ζυγαριὰ πρὸς τὸ μέρος ποὺ θέλουμε μὲ τὶς δικές μας δυνάμεις.
Πρέπει νὰ κρατᾶμε στὸ χέρι μας ἀκόμη μία….ἀρετή. Τὴν ταπείνωση. Αὐτὴ θὰ τὴν δώσουμε στὸν Θεό μας καὶ θὰ τὸν παρακαλέσουμε νὰ τὴν βαρύνει τόσο ὥστε νὰ γείρει ἡ ζυγαριὰ πρὸς τὴν σωτηρία.
Μετάνοια, ἀδελφέ μου, μετάνοια… Μόνο ἔτσι θὰ κερδίσουμε τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, μόνο ἔτσι θὰ λυπηθεῖ ὁ Θεὸς τὴν πατρίδα μας καὶ θὰ μᾶς ἐλεήσει.
