Ο άγιος Ρηγίνος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Γεννήθηκε στη Λειβαδιά της Βοιωτίας και μεγάλωσε μέσα σε χριστιανική οικογένεια με πιστούς και ευσεβείς γονείς. Ήταν έξυπνο παιδί και αγαπούσε τα γράμματα.
Έτσι προχώρησε τις σπουδές του σε διάφορες επιστήμες και απέκτησε αξιόλογη μόρφωση. Ωστόσο εκείνο που τον έκανε να διακρίνεται ήταν το ήθος του.
Σεμνός και εγκρατής, ήταν ο άνθρωπος που δεν επεδίωκε πρόσκαιρες τιμές και απολαύσεις, αλλά την κοινωνία με τον Θεό, που δίνει αληθινή χαρά και απόλαυση.
Κι ο Πανάγαθος Θεός, που έβλεπε τους πόθους και τον καθημερινό του αγώνα, τον πλούτισε με πολλά χαρίσματα, τον αξίωσε δε να λάβει τη χάρη της Αρχιερωσύνης και να γίνει Επίσκοπος Σκοπέλου.
Εκείνο τον καιρό η Εκκλησία αντιμετώπιζε τη λαίλαπα του Αρειανισμού, μια φοβερή αίρεση, που προσέβαλλε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, διότι δεν Τον παραδεχόταν Ως Θεό.
Την αίρεση αυτή κατεδίκασε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος (325 μ.Χ.) στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, συμμετείχε κι ο επίσκοπος Ρηγίνος μαζί με τον θείο του μητροπολίτη Λαρίσης Αχίλλιο.
Έτσι προχώρησε τις σπουδές του σε διάφορες επιστήμες και απέκτησε αξιόλογη μόρφωση. Ωστόσο εκείνο που τον έκανε να διακρίνεται ήταν το ήθος του.
Σεμνός και εγκρατής, ήταν ο άνθρωπος που δεν επεδίωκε πρόσκαιρες τιμές και απολαύσεις, αλλά την κοινωνία με τον Θεό, που δίνει αληθινή χαρά και απόλαυση.
Κι ο Πανάγαθος Θεός, που έβλεπε τους πόθους και τον καθημερινό του αγώνα, τον πλούτισε με πολλά χαρίσματα, τον αξίωσε δε να λάβει τη χάρη της Αρχιερωσύνης και να γίνει Επίσκοπος Σκοπέλου.
Εκείνο τον καιρό η Εκκλησία αντιμετώπιζε τη λαίλαπα του Αρειανισμού, μια φοβερή αίρεση, που προσέβαλλε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, διότι δεν Τον παραδεχόταν Ως Θεό.
Την αίρεση αυτή κατεδίκασε η Α’ Οικουμενική Σύνοδος (325 μ.Χ.) στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, συμμετείχε κι ο επίσκοπος Ρηγίνος μαζί με τον θείο του μητροπολίτη Λαρίσης Αχίλλιο.
Επειδή όμως και μετά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, οι αιρετικοί Αρειανοί συνέχισαν την καταστροφική δράση τους, το 343 μ.Χ. συνήλθε μια νέα Σύνοδος στην Σαρδική (σημερινή Σόφια Βουλγαρίας), στην οποία ήταν καθοριστική η συμβολή του αγίου Ρηγίνου.
Με την πολύπλευρη κατάρτισή του, την ευστροφία και κυρίως με το φωτισμό του Θεού, ο ομολογητής επίσκοπος κατετρόπωσε τους αιρετικούς με ακαταμάχητα επιχειρήματα από την Αγία Γραφή, με αποτέλεσμα αυτοί να αποχωρήσουν ντροπιασμένοι και να κάνουν δική του Σύνοδο στη γειτονική Φιλιππούπολη.
Ο άγιος Ρηγίνος επέστρεψε στη Σκόπελο δοξάζοντας τον Παντοδύναμο Κύριο, που έδωσε την χάρη Του για να νικηθούν άλλη μια φορά οι αιρετικοί. Ωστόσο η Εκκλησία δεν έπαυσε να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις του φθονερού διαβόλου.
Ύστερα από λίγα χρόνια ανέβηκε στο θρόνο της Αυτοκρατορίας ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο οποίος θέλησε με τη βία να επαναφέρει την ειδωλολατρία . Γι’ αυτό, διέταξε διωγμό εναντίον όλων των χριστιανών.
Στη διάρκεια αυτού του διωγμού συνελήφθη κι ο επίσκοπος Ρηγίνος, ο οποίος οδηγήθηκε μπροστά στον έπαρχο της Ελλάδος που περιόδευε τότε στις Σποράδες και πέρασε κι από τη Σκόπελο.
Ο άξιος ποιμενάρχης αντιστάθηκε με σταθερότητα και ανδρεία στα δελεάσματα και τις απειλές του άρχοντα και δήλωσε με παρρησία την αφοσίωσή του στον αληθινό Θεό. Ο ειδωλολάτρης έπαρχος επέμενε για να τον μεταπείσει, αλλά ο θαρραλέος επίσκοπος δεν του έδωσε άλλη απάντηση.
Έτσι οδηγήθηκε στο στάδιο του νησιού, όπου τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια και, τέλος τον μετέφεραν στον τόπο που ονομαζόταν «παλαιό γεφύρι», όπου τον αποκεφάλισαν. Ήταν 25 Φεβρουαρίου του 362 μ.Χ.
(Το σημείο αποκεφαλισμού του Αγίου Ρηγίνου)
Τη νύχτα οι χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο σκήνωμα του και το ενταφίασαν μέσα στο δάσος του κοντινού λόφου.
Εκεί κτίστηκε αργότερα η Μονή του Αγίου Ρηγίνου, όπως ονομάστηκε προς τιμήν του, όπου διατηρείται μέχρι σήμερα ο τάφος του. Από τα ιερά του λείψανα σώζεται τμήμα από το χέρι του και άλλα μικρότερα τεμάχια, που φυλάσσονται στον Μητροπολιτικό Ναό της Γεννήσεως Χριστού Σκοπέλου.
Οι κάτοικοι της Σκοπέλου τιμούν με ευλάβεια τον προστάτη τους Άγιο. Δίνουν στα παιδιά τους το όνομα του (Ρηγίνος και Ρηγίνα) και τον επικαλούνται με θέρμη στις προσευχές τους. Στην μνήμη του Αγίου (25 Φεβρουαρίου) όλο το νησί πανηγυρίζει.
Τα ιερά λείψανα μεταφέρονται στο Μοναστήρι του Αγίου Ρηγίνου, όπου τελούνται με λαμπρότητα οι ιερές Ακολουθίες προς τιμήν του. Ανήμερα της εορτής, μετά τη Θεία Λειτουργία, γίνεται μεγαλοπρεπή λιτανεία των ιερών λειψάνων από το Μοναστήρι στους δρόμους της Σκοπέλου μέχρι και τον Μητροπολιτικό Ναό.
Είναι ολοζώντανη η παρουσία του αγίου Ρηγίνου στη Σκόπελο, καθώς μέχρι και τις ημέρες μας καταγράφονται θεραπείες ασθενών και άλλα θαυμαστά σημεία που επιτελούνται με τη χάρη του.
Ας παρακαλούμε λοιπόν τον πολιούχο της Σκοπέλου να σκεπάζει το νησί που υπηρέτησε ως στοργικός ποιμένας, αλλά και να πρεσβεύει για κάθε πιστό που τον επικαλείται στην προσευχή του.
(κείμενο και για παιδιά, από το νεανικό περιοδικό Προς τη Νίκη)
Περιοδικό Προς τη Νίκη
ΜΗΝΙΑΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Έτος 56ο – Τεύχος 792- Φεβρουάριος 2016
Εικόνες από: Ορθόδοξος Συναξαριστής
από το Σπιτάκι της Μέλιας
Αντιγραφή για το «σπιτάκι της Μέλιας»
https://antexoume.wordpress.com
https://antexoume.wordpress.com
