Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

ΜΙΛΗΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ;

...αγαπώντας την Πατρίδα σου, αγαπάς και σέβεσαι  συνάμα όλες τις Πατρίδες του κόσμου

ΣΤΗΝ προσπάθεια από κάποια πονηρά κέντρα εξουσίας να

απο-πατριδοποιήσουνε , ακόμη και με  Θεολογικά επιχειρήματα, τις συνειδήσεις των καϋμένων Ελλήνων, γράφουμε το παρακατω άρθρο:

  
«Τ πνεμα που θλει πνε,!

 Και  κανείς  δεν μπορεί να το εγκιβωτίσει σε συγκεκριμένους γεωγραφικούς χώρους η έθνη.

Παρά ταυτά όμως ,ακόμη και αυτό το γεγονός δεν καταργεί την αγάπη και την αφοσίωση που πρέπει να έχουν ο πιστοί στην Πατρίδα όπου ανήκουν, αφού ακόμη και αυτός ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός απέδειξε πόσο πολύ αγαπούσε και σέβονταν, ως καλός πατριώτης, το έθνος και την επί γης ως άνθρωπος  Πατρίδα του.

Μάλιστα η λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ  είναι ετυμολογικά πολύ αξιοπερίεργη.Παράγεται από τη  λέξη «Πατήρ»,αλλά προφέρεται σε θηλυκό γένος. Για να δηλώσει ότι η κάθε Πατρίδα είναι και πατέρας και μητέρα για τον κάθε άνθρωπο.

  
Την 1η Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας αναφέρει για τον Κύριό μας  στο Ευαγγέλιο

«Κα λθεν ες τν Ναζαρτ, ο ν τεθραμμνος, κα εσλθε κατ τ εωθς ατ ν τ μρ τν σαββτων ες τν συναγωγν, κα νστη ναγνναι.»(Λουκ.4-16)

Ο Κύριός μας ξεκινά την δημόσια δράση του κάνοντας αρχή (!) από την πατρίδα του Ναζαρέτ όπου ήταν ανθρωπίνως αναθρεμμένος .

Όταν έχεις ευγνωμοσύνη στην καρδιά σου ,δεν αρνείσαι  το γάλα που σε βύζαξε (όπως γράφει ο Φ.Κόντογλου)ο τόπος και οι ανθρώποι του. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι είναι η πατρίδα του κάθε ανθρώπου είναι  η παιδική του ηλικία .



Επίσης ευρισκόμενος κάποτε ο Χριστός μας στην Καπερναούμ, τον παρεκάλεσαν οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων,  εξ’ ονόματος του Ρωμαίου Εκατοντάρχου, να θεραπεύσει τον άρρωστο δούλο του, διότι όπως είπαν «αγαπά το έθνος μας.»

 «Ο δ παραγενμενοι πρς τν ησον παρεκλουν ατν σπουδαως, λγοντες τι ξις στιν παρξει τοτο.

 γαπ γρ τ θνος μν, κα τν συναγωγν ατς κοδμησεν μν.»(Λουκ. 7-4.5)



Γνωρίζοντας λοιπόν πολύ καλά οι Ιουδαίοι την αγάπη που έτρεφε ο Χριστός για την Πατρίδα του, χρησιμοποιούν το αναφερόμενο επιχείρημα για να κάμψουν την διάθεση του να θεραπεύσει τελικά τον δούλο του Εκατοντάρχου.



Μην λησμονούμε όμως και τα δάκρυα του Κυρίου μας και την ανθρωπίνως πικρή απογοήτευσή του για την πώρωση της Πατρίδας του Ιερουσαλήμ να αρνείται μονίμως το πατρικό χάδι της αγίας του Αγάπης.



«ερουσαλμ ερουσαλμ, ποκτννουσα τος προφτας κα λιθοβολοσα τος πεσταλμνους πρς ατν! ποσκις θλησα πισυνξαι τ τκνα σου ν τρπον ρνις τν αυτς νοσσιν π τς πτρυγας, κα οκ θελσατε!»(Λουκ.13-34)



Επίσης ο Κύριός μας, λέει για την αγάπη :

 «Μεζονα τατης γπην οδες χει, να τις τν ψυχν ατο θ πρ τν φλων ατοῦ».(Ιωάνν.15-13)

Και ποιοι στενώτεροι φίλοι και αγαπητοί σου από τους συμπατριώτες σου ,όταν μάλιστα  τους βλέπεις να υποφέρουν και να βασανίζονται ;Γιαυτό και τόσες χιλιάδες εθνομάρτυρες σε όλα τα έθνη της γης, οι οποίοι χωρίς κανένα ίδιον συμφέρον θυσιάστηκαν και σφαγιάσθησαν ως πρόβατα , για να απολαμβάνουν οι φίλοι τους συμπατριώτες  και οι απόγονοί τους το αγαθό της Ελευθερίας και αξιοπρέπειας.

Συμφωνεί και ο Απ.Παύλος όταν  γράφει « Ε δ τις τν δων κα μλιστα τν οκεων ο προνοε, τν πστιν ρνηται κα στιν πστου χερων».( Α Τιμ.5-8)

Και εάν δεν μας  καίγεται καρφί για την τόση οικονομική και πνευματική δυστυχία που αντικρίζουμε στους αδικημένους συμπολίτες μας συν-Έλληνες(αλλά και στο ποίμνιό μας αν είμαστε Κληρικοί),έχοντας γίνει έρμαια των διεθνώς δαιμονισμένων τοκογλύφων , πως πρέπει να χαρακτηρισθούμε; Χειρότεροι και από τους Απίστους!

Τόση όμως είναι η αγάπη και συμπάθεια του   Αποστόλου Παύλου για τους συμπατριώτες-ομοεθνείς του, έστω και εάν πολύ τον ταλαιπώρησαν στην Ιεραποστολική του δράση, όπου μας λέει ότι : «Ηχμην γρ ατς γ νθεμα εναι π το Χριστο πρ τν δελφν μου, τν συγγενν μου κατ σρκα.»(Ρωμ 9-3)

Ω! αυτοθυσιαστική φιλοπατρία!



Αλλά και η γλυκιά μας Παναγία ,στον ευχαριστηριακό της και προφητικό ύμνο προς Τον θεό, αναφωνεί :

  
«ντελβετο σραλ παιδς ατο μνησθναι λους,

 καθς λλησε πρς τος πατρας μν, τ βραμ

 κα τ σπρματι ατο ες τν αἰῶνα.»(Λουκ.α-54,55)



Η Θεοτόκος  χιλιοευχαριστεί τον Τριαδικόν Θεό για το έλεος και την θεϊκή επίσκεψη που έδειξε όχι μόνο στο σπέρμα του Αβραάμ(δηλ. στα έθνη που πίστευσαν στο κήρυγμα του Κυρίου Ιησού Χριστού( Ρωμ.9-7) αλλά και προς την Πατρίδα της το Ισραήλ και τους συμπατιώτες της.



Μάλιστα η λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ αναφέρεται στην Κ. Διαθήκη 9 φορές, ενώ στην Π.Διαθήκη 25,αλλά και η λέξη Πατριά(φυλή) συναντάται στην Π.Δ. πάνω από 100 φορές.



Αγαπώντας λοιπόν καλέ μου φίλε την Μητέρα σου, αγαπάς μαζί όλες τις Μητέρες του κόσμου, και αγαπώντας την Πατρίδα σου, αγαπάς και σέβεσαι  συνάμα όλες τις Πατρίδες του κόσμου.

Είθε ο καλός μας Θεός να  μας δίνει μετάνοια προσωπική και εθνική και να αξιώσει όλους τους ανθρώπους ,από όποια Πατρίδα κα εάν κατάγωνται  ,του αληθινού φωτός Του και της Ουρανίας  και αιώνιας Πατρίδας μας.



Πρεσβ.Διονύσιος Ταμπάκης

  
(Ευχαριστίες θερμές στον Ιεροψάλτη

Δ.Γεροκώστα από την Έδεσσα ,

για τις πολύτιμες συμβουλές

του επί της Κ.Διαθήκης)

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...