Μού απαντά ταπεινά όπως πάντα ότι δεν έχω αξιωθεί να δω κάτι παιδί μου αυτά είναι έργα ανθρώπων με πολύ μεγάλη χάρη. Επέμενα σαν μικρό παιδί που αν δεν του πάρεις το παιχνίδι δεν σταματάει. Κατάλαβε μάλλον ότι κάπου θα ωφεληθω και μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό.
Κάποτε ήταν χειμώνας αν θυμάμαι καλά και εξομολογουσα μέχρι αργά το βράδυ ,ενώ τελείωσε ο κόσμος και ετοιμαζόμουν να φύγω ακούω μια φωνή να μου λέει κλείδωσε την πόρτα... σαστισα δεν κατάλαβα.. ακουστικε ξανά κλείδωσε την πόρτα.. δεν έκανα τίποτα μετά με τόνο προστακτικο μου είπε ε κλείδωσε την πόρτα! Πήγα και εγώ και την κλείδωσα.. αμέσως μετά άρχισαν να την τραβάνε να τη κλωτσάνε με τόση δύναμη προσπαθώντας να την σπάσουν να μπούνε μέσα.. εγώ πήγα στην εικόνα του Αι Γιώργη μας τρομαγμένος και προσεύχομαι να με βοηθήσει μετά από λίγο και αφού δεν μπόρεσαν να μπουν έφυγαν.. τον ρωτώ ποιος σου μίλησε πατέρα; ήταν ο Αι Γιώργης μου λέει. τον είδες ξαναρωτω; Όχι απαντά εκείνος. Αλλά μου λέει ένα από τα πνευματικά του παιδιά είχε επισκεφτεί έναν γέροντα στο Άγιο Ορος και του διηγήθηκε αυτό που του συνέβη και του είπε ότι εκείνη την ώρα ο Αη Γιώργης έστεκε μπροστά του εκείνη την ώρα πανύψηλος με την πανοπλία του και το κοντάρι και αν έκανε και έμπαιναν οι κλέφτες δεν θα άφηνε να τον πειράξουν θα τους εμπόδισε.. και καταλήγει λέγοντας μου.. ένα θα σου πω παιδί μου οι Άγιοι είναι ζωντανοί και στέκουν ανάμεσα μας ακομα και τώρα και για πάντα.. εδώ πάνω από το κεφάλι μας είναι και μας προσέχουν δεν μας αφήνουν ποτέ! Να προσεύχεσαι και να μην φοβάσαι τίποτα ο φόβος και τα άγχη είναι του πονηρου, μονο φοβο Θεού να έχεις! Αυτά σας παραθέτω με πολύ αγάπη και αν μου επιτρέπεται θα ήθελα να καταλήξω σε ενα συμπέρασμα δικό μου. Δεν είμαι βέβαιος γιαυτό που μου είπε για το πνευματικό του παιδί.. πιστεύω ότι ήταν ο ίδιος που τον είδε αλλά δεν ήθελε να μου το πει από ταπείνωση αλλά αυτό είναι μόνο δική μου γνώμη και όχι μέρος της διήγησης του.
Ενα αλλο θαυμαστο γεγονος ειχε γινει κατα την διαρκεια τις εξομολογησης ενος πνευματικου του παιδιου. Το πνευματικο του παιδι κατά την διαρκεια της ημερας ελεγε την ευχη παντου. Κυριε Ιησού Χριστέ ελεησον με την αμαρτωλη... Οταν πηγε να εξομολογηθει της λεει ο Παπανικολας αστα παιδι μου εχω ενα παιδί που λεει την ευχη ακομα και στην τουαλέτα.... Του λεει το πνευματικο του παιδι και γω παππουλη ειναι αμαρτια; Οχι παιδι μου. Ο παππουλης μας ειχε καταλαβει με την χαρη του Θεου οτι ο ανθρωπος αυτος ακομα και εκει προσευχοταν..... Τοση ταπεινωση και χαρη ειχε.... Που δεν περιγραφοταν..
Αλλη μια φορα στεκομενη εξω στο προαυλιο ηταν μια κοπελα και καθως πιασαμε κουβεντα μας έλεγε τι παιρνουσε με τον σύζυγό της. Μορφωμενη κοπελα σοβαρη με πολυ φοβο Θεού. Κακοπερναγε και απο τον σύζυγό και απο την πεθερά. Οσπου μια μερα δεν αντεξε και με λιγμους μας ειπε οτι πήγαν να την χτυπησουν. Τα ειχε πει στον πατερ και αφου εξομολογηθηκε της ειχε πει φυγε και θα κανει ο Αγιος μας τα κουμάντα του.
Εφυγε η κοπελα και πηγε στο σπιτι της ξαφνικα αρχισε η μαχη παει να την χτυπησει η πεθερα και την κραταγε ο σύζυγος της ο οποιος εκανε οτι ελεγε η μανα του. Ξαφνικα με το που παει να σηκωσει το χερι της εμφανίστηκε ο Αγιος μπροστα της. Η πεθερα μαρμαρωσε ο σύζυγος τα ιδια. Ο Αγιος με το αλογο του τους εδιωχνε με το ποδι. Ευτυχώς που ηρθε θεια φωτιση και σταματησε το κακο. Η κοπελα ειχε ερθει για να εξομολογηθει το γεγονος....
Αυτά και πολλα αλλα θαυμαστα γεγονοτα απο τον παππουλη μας.
