Ο Ιωάννης Τσιμισκής που σαν σήμερα άφησε την τελευταία του πνοή, οδηγεί τον Ρωμαϊκό στρατό σε μια από τις καλύτερα καταγεγραμμένες και πιο φημισμένες μάχες στη Βυζαντινή ιστορία, την περίφημη μάχη/πολιορκία στο Δορύστολο.
Αυτός ο στρατός πιθανότατα ήταν ένας από τους πιο επιβλητικούς στρατούς με επιθετικό προσανατολισμό που παρέταξε το Βυζάντιο.
Με αξιωματικούς όπως ο στρατοπεδάρχης Πέτρος(συνκατακτητής της Αντιόχειας), ο Βάρδας Σκληρός(δεν χρειάζεται συστάσεις) και ο Ιωάννης Κουρκούας(ο εγγονός του κατακτητή της Μελιτινής και της Θεοδοσιούπολης).
Με στρατιωτικά τμήματα που είχαν μετάσχει στην απελευθέρωση της Κρήτης και της Κιλικίας, ικανότατους βασιλικούς σωματοφύλακες όπως ο γιός του πρώην εμίρη της Κρήτης, o αλ-Νουμάν(Ανεμάς). Με την οπισθοφυλακή και την λογιστική διαχείριση να έχει αναλάβει ο πολύπειρος Πρόεδρος της Συγκλήτου και ικανότατος διαχειριστής αλλά και στρατηγός(κατέκτησε τα Σαμοσάτα μαζί με τον Τσιμισκή), Βασίλειος Λεκαπηνός.
Δεν είναι υπερβολή λοιπόν αν κάναμε μια παρομοίωση με μια Βυζαντινή Dream Team. Και αυτό δεν περιέχει ίχνος υπερβολής αν ανατρέξει κανείς στον "περίπατο" που έκανε στα κατοπινά χρόνια αυτός ο στρατός σε μέρη που οι Ρωμαίοι είχαν να ξαναπατήσουν από την εποχή του Ηράκλειου.
Η σκηνή της φωτογραφίας είναι από το πρώτο μέρος της σειράς "Βασίλειος Βασιλεύς". Η σκηνή αλλά και οι μάχες που ακολουθούν στο κόμικ έπρεπε να έχουν αυτή την επική απεικόνιση γι'αυτό και η έμπνευση για τη συγκεκριμένη σκηνή αποτελεί μια από τις πιο εντυπωσιακές σκηνές σε μεσαιωνική ταινία στον κινηματογράφο. Συγκεκριμένα πρόκειται για σκηνή από την ταινία Kingdom of Heaven στην οποία έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και προτείνω να τη δείτε. (Το director's cut δείτε, όχι το κανονικό γιατί είναι χάλια).
Ένας Βυζαντινός στρατός πάνω κάτω έτσι θα φαινόταν. Με εκατοντάδες βάνδα(σημαίες/λάβαρα) να ανεμίζουν για κάθε βάνδον(κοντά στους 300 στρατιώτες), τούρμα(5-7 βάνδα) και Βασιλικό τάγμα. Φυσικά μπροστά από όλα ήταν η σημαία που υποδείκνυε την παρουσία του ίδιου του αυτοκράτορα, το Διβέλλιον που κράταγε ο αυτοκρατορικός σκουτάριος, δηλαδή αυτός που κράταγε και την ασπίδα του Αυτοκράτορα.
Δυστυχώς πέρα από κάποιες ετεροχρονισμένες απεικονίσεις, δεν έχουμε στοιχεία για την ακριβή απεικόνιση στις σημαίες. Μια υπόθεση που μπορούμε να κάνουμε μόνο είναι ότι το Διβέλλιον είχε έναν χρυσό σταυρό. Επίσης στον Βυζαντινό στρατό ξεχώριζε πάντα και ένας μεγάλος σταυρός που προπορευόταν όπως γίνεται στις λιτανείες. Γενικότερα μιλώντας, ο σταυρός είχε αρχίσει να αντικαθιστά σταδιακά κάποια παλιότερα Ρωμαϊκά σύμβολα όπως π.χ ο αετός.